Anong Breathing Style Ginagamit Ni Kanao?

Growing up, Martheliwa Carmeli Ismael never had the chance to meet his father. Kahit na ganoon, hindi niya naramdaman na may kulang sakaniya dahil nariyan ang kaniyang ina na sobra ang pagmamahal. Their life was very simple yet full of love. Despite of having only her mother by her side, Marwa was genuinely happy and contented. But when her mother died, that was when her entire life completely had changed specially when her father decided to look for her. Ngunit mula nang makilala niya ang ama, ang tahimik niyang buhay noon ay naging masalimuot. And with the presence of Hayes Verulendez, a man who’s definitely and certainly out of her league, she never thought that having a connection with him would turn her world upside down.

Monalisa Brilliantes is a prominent model and actress. Judas Duran Olivarez grew up in a struggling environment. After saving her from the men who wanted to kidnap her, the woman hired him as a bodyguard. They will find love, even if they are different in life. But everything became terribly crazy. Monalisa's family dragged her to jail. Judas wasn't guilty of any crimes. Even she abandoned him in the end. Eight years later, they met. The man has changed greatly. He will be able to keep up with those who disdain his name. Will he be able to seek justice, or will his usual life be disrupted again when he gets back?  

BABALA: Ang kwentong ito ay maaaring hindi pasok sa panlasa ng lahat. Nagkakaloob ang kwentong ito nang hindi maganda sa mata ng karamihan. Marami man ang may ayaw ngunit hindi iyon sapat para limitahan mo ang iyong pang-unawa. Xara Padel, ang babaeng madalas tinutokso dahil sa mala-anime nitong katawan, malaki ang hinaharap at puwetan, mahaba ang itim na itim na buhok, mapupungay na mga mata, makinis na balat, at malaanghel na mukha. Madalas niyang naririnig ang 'Yamate kudasai' na tokso sa kanya ngunit tikom lamang ang kanyang bibig at hindi na pinapatulan ang mga ito. Sa likod ng maamo niyang mukha ay ang kuryusidad niya sa maka-mundong pagnanasa. Nagkamalay siyang nakikinig sa mga pinaggagawa ng Ate niya kasama ang kung sinong lalaki nito sa kwarto ngunit nagbago ang lahat nang matagpuan ang Boss ng Ate niya…

Biktima ng magulong nakaraan. Pinaglaruan ng kapalaran. Dapat bang siya ang sisisihin sa lahat ng kasalanan na hindi naman siya ang may gawa?  Si Anastasia ay isang ampon. Masayahin at mapagpakumbaba sa lahat. Ngunit sinubok ng tadhana ang kanyang katatagan. Pinaglaruan ng kanyang tinuturing na kapatid. Ibinenta sa isang estranghero. Pinagtabuyan at nabuntis.  Paano kung isang araw, muling magkrus ang landas nila ng lalaking pilit niyang kalimutan. Makikilala kaya niya ito?  Paano kung ang taong kanyang pinagkakatiwalaan at inalayan ng kanyang buong pagmamahal ay itatakwil siya sa araw mismo ng kanilang kasal. Magawa niya pa kayang patawarin ito?  May kaugnayan kaya ang nakaraan nina Anastasia at Vance Michael Enriquez? Sino ito sa buhay ni Anastasia. 

Mahinhin, maingat sa kinikilos, mahinahon, mapagkumbaba, at mapagtimpi. Yan ang mga katangian ng isang Maria Clara. Pambahay lamang ang mga babae at hindi ito pwedeng makipagsalamuha sa mga kahit kaninong lalaki. Pero paano kapag ang babae ay magpapanggap na lalaki? Basahin natin at subaybayan ang mga isinusulat ni Corazon sa kanyang talaarawan bilang isang babaeng naging guardia civil sa panahon ng mga Kastila.

“Pipay!” galit na sigaw ng aking madrasta mula sa kanyang silid habang abala sa pag-aayos ng kanyang mukha. Halos magputok ang ugat sa kanyang leeg, na para bang ako ang dahilan ng lahat ng problema niya sa buhay. “Bakit po, Madam?” mahinahon kong sagot habang tuloy sa paglalampaso ng sahig. “Madam”—iyon ang itinawag niya sa akin mula pa noong una, at dahil sa takot, hindi ko na rin inusisa kung bakit. Ako nga pala si Piazza Fontana Vega, o mas kilala bilang Pipay. Dalawampu’t dalawang taong gulang na ako, ngunit hanggang Grade 5 lang ang naabot ko. Natigil ako sa pag-aaral noong mag-asawa muli ang aking ama. Simula noon, naging parang alipin na ako ng aking madrasta. Araw-araw, pareho lang ang eksena sa bahay. Ako ang gumagawa ng lahat ng gawain habang si Madam at ang kanyang anak na si Claire ay nag-e-enjoy sa luho ng buhay. Pero kahit ganoon, may lihim akong pangarap. Minsan, sa mga tahimik na gabi, iniisip ko kung darating ba ang araw na makakawala ako sa ganitong sitwasyon. “PIPAY!” muling sigaw ng aking madrasta, na tila mas nagiging galit pa. Agad kong iniwan ang mop at tumakbo sa kanyang kwarto. Kailangan kong magmadali. Kapag natagalan ako, mas matindi ang parusa. “Madam, may kailangan po ba kayo?” magalang kong tanong sa aking Madrasta. "Bakit ba ang bagal mong kumilos? HETO! Labhan mo pati ang damit ng anak ko!” sigaw niya, sabay hagis sa akin ng maruruming damit. Tumama ito sa aking mukha, pero wala akong nagawa kundi damputin ang mga ito. “Opo, Madam,” sagot ko, habang pinipigil ang pagbagsak ng luha.