Paano Nag-Umpisa Ang Popularidad Ng Dati Jroa?

Talagang ang pagkabata ni Sam Concepcion para sa akin ay parang isang montage ng pagtatanghal at pangarap — punong-puno ng rehearsal, maliit na entablado, at malalaking ngiti. Ipinanganak siya noong Oktubre 3, 1992, at mula pagkabata malinaw na ang hilig niya sa musika at sayaw. Marami sa mga unang hakbang niya patungo sa mainstream ang nangyari dahil sa mga singing contest at mga school or community performances; doon unang napansin ang boses at stage presence niya. Ang malaking turning point na alam ng karamihan ay ang pagkakaroon niya ng exposure sa 'Little Big Star', na nagbigay daan para makilala siya nang mas malawak. Pero bago pa man ang telebisyon, ramdam mo na ang disiplina — oras ng ensayo, pag-aaral kasama ang pagpe-perform, at suporta ng pamilya na nagbigay ng pundasyon. Bilang tagahanga, natutuwa ako kung paano naging matibay ang pundasyon na iyon: hindi lang raw talento kundi pati sistema ng paghahanda at pagbalanse ng buhay. Mula sa pagiging batang performer hanggang sa mas mature na artista, kitang-kita kung paano humubog ang pagkabata niya sa pagkatao at karera niya ngayon, at doon ako lagi namang naaantig kapag pinapanood ko ang mga lumang palabas at kasalukuyang projects niya.

Isang kamangha-manghang paglalakbay ang nakapaikot sa kwento ng dati jroa. Para sa mga hindi pa nakakaalam, ang 'jroa' ay isang natatanging istilo ng sining na sumasalamin sa malalim na kultura at tradisyon ng mga tagahanga ng anime at laro. Ipinanganak ito sa panahon kung saan ang mga tao ay nagsimulang makilala ang halaga ng mga likhang sining bilang isang paraan ng pagpapahayag. Kasama ng mga kakaibang karakter at mga masiglang linya, nagbigay ito ng bagong buhay sa mga kwento na akala natin ay alam na natin. Ang mga tagahanga ay hindi lang basta bumibili ng merchandise; sila rin ay lumilikha ng mga sining at kwento na nagbibigay-diin sa kanilang pangarap at interes. Isipin mo na lang ang araw na unang bumangon ang ideya ng dati jroa. Maraming mga artist at tagahanga ang nakaramdam ng pangangailangan na ipamalas ang kanilang mga obra. Nagpunta sila sa mga convention at mga online forums upang i-explore ang kanilang mga obra at ibahagi ang kanilang mga damdamin sa kanilang mga paboritong anime at laro. Sa pagdaan ng panahon, ang mga eksena ay lumago, at unti-unting naipakita ang mga kwento at nilalaman mula sa iba't ibang pananaw. Lahat ay nagdala ng kanilang natatanging istilo sa plataporma, kaya't nagkaroon tayo ng iba't ibang sining na umaabot sa puso ng maraming tao. Ngunit mas lalong tumindi ang kwento ng dati jroa nang unti-unti itong naging simbolo ng pagkakaisa para sa mga tagahanga. Sa mga pagsasamang ito, ang mga tao ay nagbahagi ng kanilang mga saloobin, nagtanong ng mga katanungan, at lumikha ng mga tema na tumatalakay sa mga paksa ng pagkakaibigan, pag-ibig, at pag-asa. Sa mga bandang ito, natutunan ng maraming tao na ang sining ay hindi lang tungkol sa paglikha kundi bilang isang daluyan ng emosyon at karanasan. Pinilala na ang mga likhang sining ay nagmula sa tunay na damdamin ng taong likha nito. Ngayo'y, makikita natin na ang dati jroa ay hindi lamang isang koleksyon ng mga karakter at kwento. Isa itong simbolo ng modernong sining, pagkakaibigan, at pagkakaisa sa pagitan ng mga tagahanga, na nagbibigay inspirasyon sa mas maraming tao na ipagpatuloy ang kanilang mga hilig at lumikha. Hanggang ngayon, ang mga artist at tagahanga ay patuloy na bumubuo ng mga kwento na nagpapakita ng mga paglalakbay at mga hindi malilimutang alaala sa likod ng bawat piraso ng sining. Hindi ko mapigilang ngumiti habang iniisip ang mga sandaling ito, dahil alam kong bawat kwento ay may taglay na kahulugan at halaga na nag-uugnay sa atin.

Sa bawat kwento ng anime, may mga tauhan na talagang umaabot sa puso natin, at ang dati jroa ay walang exception. Pinag-uusapan natin ang iba't ibang klase ng mga karakter na makikita sa nakakaengganyong mundo na ito, kaya naman nakakatuwang pag-isipan kung sino-sino ang mga dapat abangan sa mga susunod na episodes o chapters. Kung sinubaybayan mo na ang 'Dati Jroa', marahil ay nahahalata mo na ang tindi ng vsak mo sa mga tauhan na umiikot sa kwentong ito! Isa sa mga pinaka-kakaibang tauhan na dapat tingnan ay si Amara. Siya ay may kahanga-hangang kakayahan na kontrolin ang mga elemento, subalit may sariling mga demonyo na kanyang nilalabanan, at talagang nakaka-enganyo ang kanyang backstory. Sa kanyang mga pagsubok at pagsasakripisyo, mas nakikita natin ang lalim ng kanyang karakter. Paborito ko ang kanyang mga laban, lalo na kapag ipinapakita niya ang tunay na lakas sa likod ng kanyang mahihinang anyo. Ang daming emosyon na nailalabas sa bawat awak niya, kaya naman palaging naiisip mong anong susunod na hakbang ang gagawin niya. Huwag din kalimutang bigyang-pansin si Taro, ang punong kalaban ng kwento. Minsan may mga detalye sa kanyang personalidad na nagdudulot ng pagkalito, pero sa totoo lang, may mga dahilan kung bakit siya naging ganoon. Parang character na patuloy na nagtatanong sa isip mo kung anong maganda at masamang dahilan ang nag-motivate sa kanya. Napaka-sophisticated ng kanyang storytelling arc, at doon mo talagang makikita kung paano siya lumawak mula sa isang simpleng antagonista tungo sa isang multidimensional na tauhan. Sa bawat confrontations niya kay Amara, masasaksihan mo ang mga tension na bumubuo sa kanilang kwento, Isang kaakit-akit na duo ang bumubuo sa place ng comic dynamics—si Hana at Kenji. Ang kanilang friendship ay puno ng saya, prank, at mga moments na napaka nakaka-juxtapose sa mga pangunahing hamon ng kwento. Isa sa mga bagay na nagustuhan ko sa mga tauhan na ito ay ang kanilang kakayahang mapagaan ang napakabigat na tema ng kwento, kaya talagang namumuhay ang bawat eksena. Kahit gaano pa kabigat ang sitwasyon, ang banter nila ay nagdadala ng light-heartedness na hinahanap natin mula sa isang matinding story. Sa kabuuan, ang 'Dati Jroa' ay tunay na nagbibigay sa atin ng mas malalim na pag-unawa sa ating mga karakter. Ang harapin ang mga laban nila ay hindi lamang laban sa mga kaaway kundi pati na rin mga panloob na sagupaan. Bawat isa ay may mga leksyon tungkol sa pakikipaglaban, pagkakaibigan, at pag-unawa sa ating mga sarili. Kaya, bow down sa mga karakter na ito, at abangan pa ang mga susunod na adventures nila!

Kakaibang pagganap ng ating mga paboritong karakter ang tinutukoy, at sa bawat anime o komiks, may mga eksena na tumatak sa ating isipan na tila ito'y nahulma ng isang mahika. Sa 'Your Name' halimbawa, ang nakakakilig na pagtagpo nina Mitsuha at Taki sa gitna ng mga bituin ay parang nag-alab sa puso ng mga manonood. Ang awkwardness at sinseridad ng kanilang emosyon na salamin ng mga pangarap at pag-asa, napaka-memorable! Ang mga ganitong eksena, lalo na kapag may pagbabago o transisyon sa kwento, ay nagbibigay buhay sa mga karakter at sa kanilang mga relasyon. Isang ibang klasikong halimbawa ay ang mga laban sa 'Attack on Titan'. Iba ang kilig at pighati na dinadala ng bawat laban, lalo na kapag makikita mo ang mga paborito mong gastronomiks na nagpapakita ng kanilang tunay na kakayahan. Ang mga sandaling puno ng tensyon, parang ang bawat sigaw ni Eren ay bumabalot sa utak mo — parang nararamdaman mo ang init ng laban at ang takot sa posibleng pagkatalo. Laging kapana-panabik ang mga eksenang ito, kaya naman nahihirapan tayong maiwanan ang kwento kapag kumpleto na ang season. Pagdating sa mga komiks at mga nobela, hindi maikakaila na ang iyong paborito ay ang mga harapin na nagpapakita ng emosyonal na lalim. Sa 'One Piece', ang eksena ng pag-alis ni Nico Robin sa Sabaody Archipelago ay tunay na nakakabuhos ng luha. Makikita ang tindi at galing ng pag-arte sa kanilang mga facial expressions sa bawat pahina. Nakakabighani ang kanilang samahan na nagiging dahilan ng ating pagkakabighani sa mga karakter na hindi matatawaran. Ngunit ang pinakamalakas na emosyon na dala ng isang eksena ay nangyari sa 'A Silent Voice,' ang paghingi ng tawad ni Shoya sa kanya, at ang pagbibigay ng pagkakataon ni Shoko. Napakaganda ng harapin ng mga damdamin na puno ng pagsisisi, pag-asa, at pangako. Para sa akin, mga ganitong eksena ang nagbibigay ng kahulugan sa kwento at nagpapakilala sa iba't ibang uri ng pagmamahal at pagkakaibigan.

Kakaibang mundo ng fanfiction, tila isang napakalawak na bayan na puno ng mga kwento at imahinasyon ng mga tagahanga. Nakatutuwang isipin na may mga sulatin na lumilipad mula sa mga kwentong nilikha ng mga sikat na anime, komiks, o kahit na mga laro, patungo sa mas nakakatuwang mga senaryo na nabuo ng mga utak na puno ng pagnanasa at pangarap. Sa mga naitalang kwento, may mga nakakaengganyong naratibo na umikot sa mga karakter mula sa 'Naruto', 'One Piece', o 'Attack on Titan'. Pero sa pagkakataong ito, may partikular na pagtingin sa mga naunang kwento tulad ng 'Dati JROA'. Mahilig akong magbasa ng iba't ibang bersyon ng mga kwento na kumakatawan sa mga karakter bilang mga ganap na tao na may mga pangarap, pagdaramdam, at unapologetic na pagkilos na puno ng pagnanasa. Aaminin kong may mga kwentong tila napaka-creative, minsan nga ay kay saya ang pagkakaiba ng mga kwento, mula sa mga dating pag-ibig hanggang sa mga hindi inaasahang twist na tunay na humahamon sa orihinal na kwento. Ang mga fanfiction na umiikot sa 'Dati JROA' ay maaaring ipakita ang mas malalim na pagsisid sa psikolohiya ng mga karakter o di kaya naman ay mga kwento na puno ng pag-ibig at pakikipagsapalaran. Bukod dito, nagiging sandalan din ito para sa mga tagahanga upang makuha ang kanilang mga sarili sa mundo ng mga ito, na nagbibigay-daan sa kanila upang bumuo ng mas malalim na koneksyon sa mga karakter at kwento. Isang magandang halimbawa na natagpuan ko ay ang kwentong nagtatampok kay Miko at ang kanyang mga tadhana; naglalakbay siya sa iba't ibang mundo kung saan nakakaranas siya ng mga pagsubok na hindi niya naranasan sa orihinal na kwento. Parang ang bawat pahina ay tawag sa ating mga imahinasyon. Ang paglahok sa ganitong mga kwento ay nagbibigay liwanag kung gaano pa kahalaga ang mga karanasang ito sa buhay ng mga fan. Sa kabuuan, natutunan kong bilang isang masugid na tagahanga, ang mga pagkukuwento ng iba ay nagdadala sa atin sa isang mas malalim na antas ng sining at pagkakaibigan, kaya't taas-kamay sa mga fanfiction writers!

Ang mundo ng showbiz talaga, parang rollercoaster ng mga relationships, no? Kay Kate Valdez, ang alam ko sa mga nakaraan niyang relationships, may link siya kay KD Estrada. Ang cute nga nila as a pair, e! Parang ang genuine ng connection nila, lalo na sa social media posts nila dati. Pero gaya ng maraming young stars, naghiwalay din sila eventually. May mga chika rin na naging close siya sa iba pang co-stars, pero wala namang solid confirmation. Sa industry kasi, madalas ‘yung mga ‘off-screen’ chemistry nila, nagiging fuel for speculation. Pero at the end of the day, private life naman nila ‘yun, so respect na lang din.

Nostalgia lang, pero parang kailan lang nung pinapanood ko siya sa TV na sobrang bata pa — si Sam Concepcion nga. Para sa marami sa amin, ang unang malaking exposure niya ay hindi talaga pelikula kundi ang singing contest na 'Little Big Star' kung saan sumikat siya noong 2005. Dito unang nakilala ng masa ang boses at charm niya; halos lahat kami nabighani sa young talent na lumalabas sa gabi-gabing programa. Ngunit kung ang tanong ay tungkol sa pelikulang nagpalakas ng profile niya sa mainstream film audience, kadalasan sinasabing isa sa pinaka-importanteng projects niya ay ang musical film na 'I Do Bidoo Bidoo: Heto nAPO Sila!' noong 2012. Sa pelikulang iyon, na isang tribute sa mga kanta ng APO Hiking Society, nakita ng mas malawak na audience na kaya niyang mag-acting at kumanta nang sabay — hindi lang siya isang batang singer na nagwagi sa talent show. Naging mas mature ang imahe niya, at nagbukas ang pelikula ng mas maraming oportunidad sa pelikula at teatro. Personal, naalala ko kung paano nagulat ang buong barkada ko nang makita namin siyang umiikot sa iba't ibang uri ng show — mula TV hanggang pelikula at stage. Para sa akin, hindi lang isang pelikula ang nagpasikat sa kanya kundi kombinasyon: ang jumpstart mula sa 'Little Big Star' at ang film exposure sa 'I Do Bidoo Bidoo' na nagpatibay ng status niya bilang entertainer. Talagang lumago siya mula sa batang talent hanggang sa multi-faceted performer na madali mong ma-recognize kahit anong larangan pa ang paglabasan niya.

Naku, talagang napapanahon ang tanong na ito para sa mga longtime fans ko ni Sam Concepcion — sumusubaybay ako sa career niya mula pa noong bata pa siya, kaya nakakatuwa na pag-usapan ‘to. Ang huling full-length studio album niya ay inilabas noong 2013 at pinamagatang ‘Pop Class’. Naalala ko pa noong lumabas iyon, iba ang kulay ng musikang pinakita niya: mas matured, pero naka-keep pa rin ng pop energy na talagang bagay sa boses niya. Pagkatapos ng ‘Pop Class’, mas lumawak ang focus niya sa teatro, TV shows, at pag-host, kaya mas madalas natin siyang nakita sa entablado at sa iba’t ibang proyekto kaysa sa paggawa ng full album. Gayunpaman, naglabas siya ng ilang standalone singles at collaborations pagkatapos noon — mga kanta na nagpapaalala na hindi siya tumigil sa musika, kahit hindi na full album format ang ginawa. Personal, natuwa ako sa evolution niya mula teen pop star patungong performer na kayang kumanta, sumayaw, at mag-entertain sa entablado. Kahit hindi palaging new album ang dala niya, bawat single o live performance niya parang treat pa rin para sa fans. Para sa akin, hintayin na lang natin kung kailan babalik siya sa studio para sa susunod na malaking album; hanggang doon, savor ko muna ang mga throwback mula sa ‘Pop Class’ at ang mga bagong singles na lumabas pagkatapos niya.