Kindle White Vs Paperwhite

หนึ่งคู่เริ่มจาก One Night Stand หนึ่งคู่เริ่มจากความรักที่เคยหวานหอม แต่บอกเลยว่าเร่าร้อนทั้งผู้บริหาร และหมอค่ะ ! ****** “คะ คุณ เมื่อคืนคุณใส่ถุงยางอนามัยรึเปล่า?” “ตอนแรกไม่ได้ใส่ แต่หลัง ๆ คุณใส่ให้ผมเองนี่ จำไม่ได้เหรอ?” นะ นี่ฉันใส่ถุงยางให้เขาเองเหรอ?นอกจากใส่ถุงยางให้เขาฉันทำอะไรอีกบ้าง? “แค่บอกว่าใส่ไม่ใส่ ไม่ต้องบรรยายว่าฉันใส่ให้! แล้วที่คุณพูดว่าตอนแรกไม่ใส่ คุณ...” เขาเดินมาหาฉันทันที “เมื่อคืนคุณใจร้อน ไม่อยากให้ผมใส่เอง” “แล้วคุณเป็นโรคติดต่อรึเปล่า คุณนอนกับผู้หญิงมากี่คน ฉันเป็นคนที่เท่าไหร่? มีเพศสัมพันธ์กับคนอื่นคุณเคยสวมถุงยางอนามัยบ้างไหม?” เขาเงียบกริบมองฉันอึ้ง ๆ ก่อนจะหันหน้าไปทางอื่น และหัวเราะคนเดียว “ฮ่า ๆ ผมตอบคำถามไหนก่อนดี” “คำถามไหนก็ตอบ!” “ถ้าบอกว่าคุณเป็นคนแรกของผม คุณจะเชื่อไหม?”

ฉันชอบเขา คุณหมอสกินหน้านิ่ง แสนเย็นชาคนนี้... นี่! ไม่ต้องสัยหรอก ว่าอะไรดลใจให้ฉันหลงผิด หน้าตาเขาล้วนๆ ! โอ้ย! แต่ฉันจะแกล้งเขายังไง ให้ได้หัวใจคุณหมอน้ำแข็งคนนี้มาครองล่ะ ยิ่งฉันพยายมเข้าใกล้ ยิ่งฉันพยายามหยอดเขาเท่าไหร่ การกระทำเขามันยิ่งสวนทางสะงั้น! หรือว่า... ตัวตนที่แท้จริงของคุณหมอน้ำแข็งคนนี้ เขาจะ..เร่าร้อน!! อ๊าย!! เธอซวยแล้ว ลินิน..

เกิดใหม่อีกครั้งแต่กลับโดนวิญญาณบรรพบุรุษร่างเดิมตามตอแย สั่งให้รีบหาสามีและมีลูกโดยด่วน เหอะ คิดว่าคนอย่างเขาอยากมีนักรึยังไง ใช่ ท่านเข้าใจถูกแล้วท่านตา ข้าอยากมีสามีจนตัวสั่น/เอามือทัดผมมองหาผู้ชาย

เจอหน้ากันวันเดียวก็จูงมือกันไปจดทะเบียนเสียแล้ว ไม่ใช่เพราะเงินแล้วจะอะไรล่ะ อดทนไว้ใบหม่อน แค่ปีเดียวเท่านั้น..

“มานี่สิ มาให้ข้ากอดเจ้าหน่อย” เมื่อเห็นหลินซวงเอ๋อร์ตัวสั่นเทาอยู่ตรงหน้า เยี่ยเป่ยเฉิงก็ระงับความบ้าคลั่งในนัยน์ตาเอาไว้ เป็นที่รู้กันโดยทั่วไปว่า ท่านอ๋องเทพแห่งสงครามของต้าซ่งนั้นรักสันโดษ ไม่ฝักใฝ่อิสตรี แต่โปรดปรานหญิงรับใช้คนหนึ่ง ทะนุถนอมราวกับว่าเป็นสมบัติล้ำค่า หลินซวงเอ๋อร์เกิดมาในตระกูลที่ยากจน พอเกิดมาก็มีชีวิตที่ต่ำต้อย นางรู้ว่าตนไม่ควรหลงระเริงในความรักที่นายท่านมีให้ แต่นายท่านผู้นี้ สนับสนุนนาง ยอมลดเกียรติศักดิ์ศรีเมื่ออยู่ต่อหน้านาง อีกทั้งยังรักใคร่นางแต่เพียงผู้เดียว หลินซวงเอ๋อร์ตกตกที่นั่งลำบาก เพราะทั้งหัวใจนัยน์ตามีเพียงแต่เขาเท่านั้น แต่ต่อมา นายท่านได้พาสตรีผู้หนึ่งกลับมา สตรีผู้นั้นผิวงามสะอาด แถมยังมีศาสตร์ทางการแพทย์ที่เป็นเลิศ ชายที่นางรักสุดหัวใจกลับดุด่านาง ลงโทษนางเพราะสตรีผู้นั้น แถมยังต้องการจะส่งนางกลับบ้านเกิดเมืองนอนเพราะสตรีผู้นั้นอีกด้วย... หลังจากที่มีอุบัติเหตุเกิดขึ้น นางได้หายสาบสูญไป ทำให้นายท่านที่เดิมทีจะสมรสใหม่กลับคลุ้มคลั่งจนควบคุมตนเองไม่ได้ เมื่อพานพบกันอีกครา นางยืนอยู่บนแท่นสูง มีสถานะที่สูงศักดิ์ มองเขาด้วยสายตาที่เย็นชา ในนัยน์ตาไม่มีความรักอีกต่อไป อตีตนายท่านผู้สูงศักดิ์เย็นชาผลักนางเข้ากับกำแพง ถามนางด้วยนัยน์ตาแดงก่ำ: "หลินซวงเอ๋อร์! เหตุใดเจ้าต้องทิ้งข้าด้วย? เหตุใดเจ้าถึงไม่รักข้าแล้ว?" หญิงรับใช้กระต่ายขาวน้อยผู้อ่อนโยนน่ารัก VS ท่านอ๋องหมาป่าดำจอมเผด็จการ~ 1V1รักแรกทั้งคู่

[เลขา VS ท่านประธาน คู่รักคู่แค้น สนามไล่ล่าคุณภรรยาสุดดุเดือด]ตอนที่โหลวฉางเยว่รักเหวินเหยียนโจวจนเกือบทิ้งชีวิตของตัวเอง ในสายตาของเหวินเหยียนโจว เธอกลับเป็นเพียงของตายที่ไม่มีวันจากเขาไปเท่านั้นเพราะงั้น เธอจึงไม่รักเขาแล้วเหวินเหยียนโจวไม่ชอบที่โหลวฉางเยว่เป็นคนไม่ค่อยพูดและมีเหตุผลมากเกินไป ไม่รู้จักพึ่งพาคนอื่น ต่อมาความปรารถนาของเขาถูกเติมเต็ม เขาได้เห็นความอ่อนโยนและ “ดวงตาที่เต็มเปี่ยมดวงดารา” ในตัวเธอแต่ไม่ใช่กับเขาวันที่เธอแต่งงาน โหลวฉางเยว่นั่งอยู่บนเตียง ขณะที่กำลังมองเจ้าบ่าวและเพื่อนเจ้าบ่าวมองหารองเท้าแต่งงานที่ซ่อนอยู่ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ในสถานการณ์อันครึกครื้น เหวินเหยียนโจวปรากฎตัวออกมาจากไหนไม่รู้เขาคุกเข่าลงข้างเท้าของเธอ ก่อนจะจับข้อเท้าของเธอเพื่อสวมรองเท้าด้วยท่าทางต่ำต้อยราวกับสุนัข “ทิ้งเขาได้หรือเปล่า คุณไปกับผมเถอะนะ คุณคบกับผมก่อนเขาแท้ ๆ …”*“ข้าอยากดูดวงจันทร์ แต่กลับมองเห็นเป็นเจ้าได้ —— เฮอรอโดทัส”　[ตัวละครพระเอกและนางเอกไม่ใช่ตัวละครที่เพอร์เฟค ไม่ใช่บทนิยายเอาใจที่นางเอกเป็นใหญ่ ตอนแรกเจ้าเหวินหัวสุนัขนิสัยทรามจนอยากฝังเขาลงดิน ต่อท้ายต่ำต้อยจนจมดิน เป็นสนามไล่ล่าคุณภรรยาสุดดุเดือดแบบใส่ไข่ ไม่ใช่นิยายที่เพียงอ่านไม่กี่ตอนก็จะคืนดีกัน แต่เราเน้นสั่งสอนผู้ชายนิสัยเสีย]