Second Chance At Love

เมื่อแฟนเก่าของฉันมาขอให้ฉันมีอุ้มบุญให็เนื่องจากแฟนสาวซึ่งเป็นภรรยาหมาดๆของเขานั้นมีลูกยากและมีความเสี่ยงสูงที่จะแท้งแฟนเก่าของฉันที่รู้จักฉันดีกว่าใครเขารู้ว่าฉันรักเด็กมากจึ่งมาขอความช่วยเหลือเนื่องจากไม่กล้าท่ี่จะไปจ้างคนอื่นให้ช่วยเพราะกลัวว่าจะเป็นเหมือนในข่าวที่ว่าแม่อุ้มบุญไม่ยอมยกลูกให้เลยมาขอให้ฉันช่วย และด้วยความทีี่เราสองคนเลิกกันด้วยดีเพราะเราเป็นเพื่อนที่เรียนด้วยกันมาตั้งแต่เด็กๆและบ้านใกล้กันทำให้เรามีความสนิทกันมากสาเหตุที่เลิกกันเพราะระยะหว่างระหหว่างที่เราเรียนมหาลัยหรืออาจเพราะเราไม่ได้รักกันในแบบคนรักตั้งแต่ทีแรกก็ได้เพราะเราอยู่ด้วยกันมาก เลยทำให้เราคิดว่าเรารักกัน ซึ่งความจริงนั้นอาจจะเป็นความรักของเพื่อนแค่นั้นเอง ฉันที่ไม่ได้ติดอะไรมากและด้วยความที่เป็นคนรักเด็กเป็นทุนเดิมอยู่แล้วก็ตอบตกลงแต่ก็มีข้อยกเว้นหนึ่งข้อคือฉันจะอุ้มให้หลังจากที่ฉันคลอดลูกของตัวเองเท่านั้น ซึี่งในตอนนี้ก็คือฉันยังโสด และก็ไม่รู้ว่าจะมีแนตอนไหนด้วย ที่ฉันยื่นเงื่อนไขนี้ให้เขาเพราะว่าเรื่องอะไรที่ฉันจะเสียสละทุกอย่างเพื่อคนอื่นขนาดนั้น ฉังยังโสดยังซิงถ้าคลอดลูกไปฉันต้องถูกสามีในอนาคตมองว่าไม่บริสุทธิ์แน่ๆ

'น้ำส้ม' ต้องกลายเป็นหม้ายลูกติด เมื่อสามีของเธอเสียชีวิตด้วยอุบัติเหตุ การจากไปของเขาทำให้เธอต้องดิ้นรนสู้ชีวิตฟันฝ่าเพื่อลูก ชีวิตที่พลิกผันทำให้ได้เจอกับ 'นักรบ' นักธุรกิจหนุ่มไฟแรงที่ใครต่อใครจ้องจะจับ ทว่ากับไม่ได้เป็นตัวเลือกของเขาสักนิด ก็เพราะเขามันคนเอาแต่ใจ อยากได้น้ำส้มเพียงแรกสบตา โดยมีกามเทพตัวน้อยนำพาให้ได้พบเจอกัน...ภายใต้สัญญาที่เธอยากจะปฏิเสธ

อลัน | ดุร้าย เย็นชา เงียบขรึม เข้าถึงตัวตนยาก | อายุ 20 ปี นักศึกษาหนุ่มผู้ที่รักสนุก ชอบความสัมพันธ์แบบวันไนท์สแตนด์ ไม่ชอบผูกมัดกับใคร “…อยากลองนอนบนเตียงกับผมสักคืนไหม ?” แพร ไม่ใช่ผู้หญิงบอบบางในเวลาเดียวกันเธอก็ไม่ใช่ผู้หญิงที่เข้มแข็งมากนัก อายุ 27 ปี เธอพูดกับตัวเองมาตลอดว่าไม่เคยคิดจะคบผู้ชายที่มีอายุน้อยกว่า ทั้งที่ไม่ชอบเด็กแต่ทำไมกับผู้ชายคนนั้นถึงห้ามใจไม่ได้…. “อะ ไอ้เด็กบ้า จะทำอะไร ยะ อย่านะ”

ยัยเด็กขาดสารอาหารคนนี้หรอ คือลูกสาวคนใหม่ของแม่.. เด็กอะไร ขวางหูขวางตาชะมัด เจอหน้ากันเอาแต่ก้มหน้าหลบตา แต่ทำไมยัยเด็กนี่ถึงสวยวันสวยคืน ถ้าเขาจะแอบกินเด็กของแม่ จะผิดไหม

"พี่ริก" นินิวเรียกคนที่เข้ามาในห้องเธอ ฉันอยากจะกรี๊ดและกัดลิ้นตัวเองให้ขาด ฉันลืมไปสนิทว่าริกเป็นคนที่เข้าออกคอนโดของเธอได้อย่างง่ายดาย "ออกไป ถ้าไม่อยากโดนข้อหาบุกรุกห้องคนอื่นในยามวิกาล" นินิวบอกริกมาเสียดังด้วยสีหน้าโกรธจัด ที่ริกเข้าห้องเธออย่างถือวิสะ "ไม่ไป ในเมื่อที่นี่คือห้องเมียฉัน ทำไมฉันต้องออก" ร่างสูงบอกมาด้วยเสียงแข็งด้วยความไม่พอใจ "ห้องฉันไม่ใช่ห้องของยัยโมเน่ เมียคนปัจจุบันของพี่ ถ้าพี่ยังหลงเหลือความเป็นคนอยู่บ้างก็ออกไปจากห้องฉันคะ" แต่ริกกับไม่สนใจคำพูดนินิวเลยซักนิด ร่างสูงเดินเข้ามาหาคนตรงหน้า นินิวที่เห็นเช่นนั้นถึงกับจับที่ชายผ้าขนหนูเอาไว้แน่นขึ้น เพราะคนตรงหน้านั่นดูอันตรายสำหรับเธอ "อย่านะพี่ริก เรื่องของเรามันจบไปแล้ว" นินิวบอกมาด้วยเสียงสั่นเพราะสายตาที่เขามองเธอมามันน่ากลัวมากจริงๆ "ชอบฉันไม่ใช่เหรอ เอาฉันแล้วจะไปอ่อยคนอื่น อีกทำไม ฉันเห็นเต็มสองตาว่าเธอจูบกับไอ้ไทม์"

เขาคือลูกชายของผู้มีพระคุณ...เขาคือคนที่อยู่สูงเกินกว่าจะเอื้อมถึง เขาเย็นชาและเขารังเกียจเธอมาตลอด แต่ทำไมวันนี้เขาถึงได้... สั่งให้คนที่เขารังเกียจมาตลอดอย่างเธอ... “จูบฉัน” “คะ?” “จนกว่าฉันจะพอใจ!”