ครอบครัวควรเลือกดูหนังแฟนตาซีแบบไหนที่เหมาะกับเด็ก

#คะนิ้ง ความบริสุทธิ์ที่หวงแหนวันนี้เธอกลับพลาดท่าให้กับใครก็ไม่รู้ เขาคิดว่าเงินซื้อได้ทุกอย่างแม้กระทั่งความบริสุทธิ์ เป็นความคิดที่น่ารังเกียจ มันคือความผิดพลาดที่ยากจะลืม แต่เมื่อเวลาผ่านไปเรื่องเลวร้ายที่เคยเกิดขึ้นก็เลือนลางหายจากความทรงจำ เธอจำไม่ได้แล้วว่าหน้าตาไอ้โรคจิตนั่นเป็นยังไง แต่โชคชตาก็ได้เล่นตลกโดยการทำให้เธอกลับมาเจอกับเขาอีกครั้ง….ผู้ชายคนแรกที่ไม่เต็มใจให้เป็น “จะ..จะ...จะ...ทำอะไร” “จำไม่ได้...?” “นะ..หนู...หนู เคยเจอพี่หรอคะ” “หึ!! จำผัวตัวเองไม่ได้เหรอหื้ม ลืมง่ายจัง” เธอสะตั้นกับคำนั้นไปชั่วขณะ ผะ…ผัว ผัวงั้นหรอ เหตุการณ์เมื่อหลายเดือนก่อนมันเริ่มผุดเข้ามาในหัวอีกครั้ง เรื่องย่อ #คลิส หนุ่มมาเฟียเจ้าสำราญ เพราะเคยถูกผู้หญิงที่ชอบปฏิเสธจึงไม่คิดจะจริงจังกับใครอีก เขาใช้ชีวิตอย่างคาสโนว่าที่เปลี่ยนผู้หญิงขึ้นเตียงไปวันๆ และไม่เคยมีสักครั้งที่จะถูกใจหรืออยากผูกมัดผู้หญิงคนไหนเอาไว้ เพราะเขาคือเสือที่ไม่เคยปราณีเหยื่อ จนกระทั่งความคิดนั้นเปลี่ยนไปเมื่อได้เจอผู้หญิงที่ถูกใจ แววตาของเธอมันเหมือนแววตาของผู้หญิงคนหนึ่งที่เคยปฏิเสธความรักจากเขา ต่างกันแค่ใบหน้า แววตาคู่นั้นทำหัวใจที่เคยด้านชาของเขากลับมามีความรู้สึกอีกครั้ง หลังจากจบเรื่องที่ขมขื่นเธอก็จากไปโดยไม่เอ่ยลา ทิ้งไว้แค่บัตรนักศึกษาที่บังเอิญทำหล่นเอาไว้ นั่นคือจุดเริ่มต้นของการตามหาตัวเพื่อจะพาเธอกลับมารับข้อเสนอที่คนเจ้าเล่ห์อย่างเขาต้องการจะผูกมัด คือความต้องการ ความโหยหาและความบริสุทธิ์…

ในสายตาของผู้คนทั่วแคว้นหาน...นางคือ 'นางร้าย' ที่แย่งชิงบุรุษของพี่สาว สตรีที่แสนงดงาม แต่เต็มไปด้วยเล่ห์กลจนทำลายโชคชะตาของผู้อื่น ทว่าไม่มีใครรู้เลยว่าภายใต้คำครหาเหล่านั้น กัวรั่วชิง เป็นเพียงสตรีผู้ถูกพันธนาการในกรงทองที่ปราศจากความรัก และต้องทนทุกข์อยู่ท่ามกลางความเย็นชาและแผนการอันชั่วร้าย แต่ในสายตาของ 'เขา' ...นางคือสตรีผู้ถูกเข้าใจผิดและรอวันปลดปล่อย หวงเชียนเล่อ แม่ทัพผู้ชาญฉลาดและมองคนออก เขาคือคนเดียวที่ไม่หลงกลภาพมายา และกลายเป็นแสงสว่างเดียวในชีวิตที่มืดมิดของนาง เมื่อชะตาที่ถูกตีกรอบกำลังจะเปลี่ยนไป ด้วยความกล้าหาญของหญิงสาวผู้ไม่ยอมจำนน และ 'ลิขิตรัก' ที่ถูกเขียนขึ้นใหม่ โดยชายหนุ่มผู้พร้อมจะปกป้องนางจนถึงที่สุด เรื่องราวของสตรีผู้ลุกขึ้นทวงคืนศักดิ์ศรีและตามหาความรักที่แท้จริง จะลงเอยด้วยความสุขที่นางสมควรได้รับหรือไม่ ติดตามได้ใน พลิกชะตานางร้ายลิขิตรัก

"ไง...หลบหน้าผัวมาหลายวัน" คนตัวโตกดเสียงมาอย่างไม่น่าฟัง ยิ่งเธอขัดขืนเขายิ่งเพิ่มแรงบีบที่ข้อมือ "ปล่อยนะพี่ริว พี่ไม่ใช่ ผัว..." เสียงเล็กถูกกลื้นหายในลำคอ เมื่อโดนคนใจร้ายตรงหน้าระดมจูบไปทั้งใบหน้า อย่างไม่ทันตั้งตัว ริวถอนจูบออก เสมองคนตรงหน้าอย่างเย้ยหยัน "ผัว...ที่เอาเธอคนแรกหนะ" "พี่ริว..." เจนิสตะเบ่งเสียงด้วยสีหน้าอันโกรธจัด "ทำไม เรียกชื่อพี่บ่อยแบบนี้ละครับ" ริวเอ่ยพร้อมกับสบตาคนตรงหน้าด้วยสายตาดุดัน "คิดว่าคืนนี้เธอจะรอดเหรอ" ริวตะเบ่งเสียงขึ้นมา จนร่างบางถึงกับชะงัก "ปล่อย...นะ คนเลว" ยิ่งเธอต่อต้านเขายิ่งรุนแรงกับเธอมากขึ้น "เอาดิ...เธอตบ ฉันจูบ..." ริวเอ่ยพร้อมกับจ้องมองด้วยสายตาดุดัน

โดนทรมานสารพัดยังไม่เจ็บเท่าความจริงที่ไดรับรู้ก่อนตายว่าแท้จริงสหายที่รักกับสามีเป็นเหมยเขียวม้าไม้ไผ่กัน ทั้งสองลอบคบหาได้เสียกันตั้งแต่ก่อนแต่งกับนาง โดนคนที่รักและไว้ใจหักหลังไม่พอบิดายังต้องมาตายเพราะความทะเยอทะยานของสามีชั่วช้า เมื่อสวรรค์มีตามอบโอกาสให้หวนคืน นางคิดเลือกเส้นทางใหม่ แต่เหตุใดทางเลือกใหม่ของนางถึงได้กลายเป็นบุรุษรูปงามที่เอาแต่เรียกนางว่า ‘ฮูหยิน’ กันเล่า ‘นี่ข้าช่วยเหลือบุรุษเช่นใดมากันแน่’ ............................... “คือแท้จริงข้าไม่ใช่ฮูหยินของเขาเจ้าค่ะ ข้าเพียงช่วยเหลือเขาที่นอนบาดเจ็บ แต่พอเขาเห็นหน้าข้า เขาก็เอาแต่เรียกข้าเช่นนั้น ข้าจนใจไม่รู้จะทำเช่นไรเจ้าค่ะ” “เจ้าเป็นฮูหยินของพี่” “หัวเขาคงกระแทกกับโขดหินจนฟั่นเฟือน เลอะเลือน”

ในฐานะลูกเขย เขามีชีวิต ที่น่าสังเวช ไม่มีใครเห็นหัว แต่ทันทีที่เขาได้อำนาจมาอยู่ในมือ ทั้งแม่ยายและน้องสะใภ้ต่างต้องคุกเข่าและสยบลงต่อหน้าเขา แม่ยายของเขาได้ขอร้องอ้อนวอนเขาว่า “ได้โปรด อย่าทิ้งลูกสาวฉันไปเลย” ไม่แม้แต่แม่ยายเท่านั้นที่ต้องมาขอร้องเขา น้องสะใภ้ของเขาก็เช่นกัน “พี่เขย ฉันผิดไปแล้ว…”

หนานกงเยี่ยวางนางลงยังไม่ทันจะเปิดปากด่าก็ถูกเขาจุมพิตเรียกร้อง  จางซูฉีประท้วงแต่เขาไม่ใส่ใจ  กลิ่นกายนางบวกกับเรือนร่างระหงเขาอยากกดนางลงตรงนี้นัก "ท่านทำอะไร  เยี่ยอ๋องท่านคิดว่าพวกข้าสามคนพี่น้องรังแกง่ายนักหรือ" จางซูฉีโมโหนางตบหน้าเขาอย่างแรง  หนานกงเยี่ยไม่โกรธเขารั้งนางเข้ามากอด จางซูฉีดิ้นรนแต่ไม่สามารถหลุดจากอ้อมกอดเขาได้  หนานกงเยี่ยจูบนางอีกครั้ง  กำปั้นน้อยทุบไหล่เขาประท้วง  จนเขาถอนริมฝีปากออก "เจ้าเขียนนิยายวสันต์เหล่านั้นได้อย่างไร  เวลาโดนเองถึงไม่ประสานักหื้ม  ไปเอาความรู้มาจากไหนทั้งที่ตัวเองแค่จูบยังทำไม่เป็นเลย" จางซูฉีหน้าแดงเขารู้หรือ  จางซูฉีก้มหน้าซบอกหนานกงเยี่ย  ไม่ยอมให้เขาเห็นสีหน้าตนเองตอนนี้  "ทำไมอายหรือ" หนานกงเยี่ยเชยคางนางกระซิบข้างหู "มาเด็กดีข้าสอนให้ดีกว่า  เผื่อนิยายเรื่องต่อไปของเจ้าจะเร่าร้อนกว่าเดิม" "ข้าไม่ได้อยากรู้สักหน่อย อื้อๆ"