ฉันควรตรวจสอบกำไลหยกว่าของแท้อย่างไร

นี่คือชุดวิธีตรวจกำไลหยกที่ฉันใช้บ่อยเมื่อไปเดินตลาดหรือดูของออนไลน์ — แบบที่ไม่ได้พึ่งห้องแล็บตลอดเวลาแต่ช่วยกรองของน่าสงสัยได้ดี

การเริ่มต้นจากสายตาเป็นสิ่งที่ฉันให้ความสำคัญก่อนเสมอ: สีควรมีมิติ ไม่ใช่สีสว่างเนียนจนเหมือนพลาสติกหรือแก้ว สีธรรมชาติจะมีเฉดหลากหลายภายในชิ้นเดียว แสงไฟส่องจากด้านหลังจะช่วยให้เห็นความโปร่ง (translucency) ซึ่งหยกแท้มักมีความโปร่งแบบเม็ดหยาบๆ ที่เห็นเป็นเส้นใยหรือเม็ดเล็กๆ ถ้าส่องแล้วเห็นฟองอากาศเป็นวงกลมเล็กๆ นั่นอาจเป็นแก้วเป่าหรือพลาสติกติดปลอม แต่ถ้าเห็นลายเส้นแบบใยหรือผิวเป็นเม็ดละเอียด แถมเมื่อส่องด้วยไฟฉายแล้วสีไม่เปลี่ยน นั่นเป็นสัญญาณที่ดี

ฉันมักใช้แว่นขยาย 10x ดูผิวในรอยแตกร้าวหรือขอบด้านในเพราะบ่อยครั้งการย้อมสีหรืออัดแป้งจะแสดงร่องรอยอยู่ตามรอยร้าว หากมีสีเข้มเกาะบริเวณรอยแตกมากผิดปกติ อาจมีการย้อม นอกจากนี้การจับความรู้สึกก็สำคัญ—หยกแท้มักให้ความรู้สึกเย็นเมื่อแตะและเย็นคงทนกว่าพลาสติกหรือแก้ว การชั่งน้ำหนักด้วยมือก็ช่วยได้ หยกจริงจะให้ความรู้สึกหนักแน่นเมื่อเทียบกับชิ้นขนาดใกล้เคียง

มีวิธีง่ายที่ฉันใช้เมื่ออยากชัวร์ขึ้นอีกระดับโดยไม่ทำร้ายชิ้นงาน เช่น ทดสอบความหนาแน่นด้วยตาชั่งและถังน้ำเล็กๆ (ถ้าทำอย่างระมัดระวังและรับได้ว่าชิ้นนั้นไม่ควรโดนน้ำมากเกินไป) หรือใช้ไฟฉายส่องจากมุมต่างๆ เพื่อสังเกตลายโครงสร้างภายใน แต่ข้อสำคัญสุดคือเอกสารประกอบ—หากเป็นชิ้นราคาสูง ฉันจะขอดูรายงานจากห้องปฏิบัติการที่เชื่อถือได้หรือขอคืนเงินหากพบการปรับแต่งที่ไม่ได้แจ้งไว้ ชิ้นที่สวยมากในราคาต่ำผิดปกติมักจะมีการย้อมหรืออัดสาร การเรียนรู้สัญญาณเหล่านี้ทำให้ฉันมีความมั่นใจตอนเลือกซื้อ และยังช่วยให้รู้สึกว่ากำไลที่ใส่มีเรื่องเล่าที่น่าเชื่อถือไม่ใช่แค่ของสวยราคาไม่จริง

นี่คือเช็คลิสต์ด่วนที่ฉันมักใช้เมื่อเจอกำไลหยกที่ร้าน:

- ดูสี: ถ้าสีสว่างเกินจริงและสม่ำเสมอจนไร้ลาย ให้ระวัง
- ส่องด้วยไฟฉาย: หยกแท้มักแสดงเม็ดหรือเส้นใยภายใน ไม่ใช่ฟองกลมหรือเส้นใยแปลกๆ
- ตรวจผิวด้วยแว่นขยาย: ร่องรอยย้อมสีมักอยู่ตามรอยแตกร้าวหรือขอบภายใน
- สัมผัสความเย็น: หยกแท้มักเย็นและรักษาอุณหภูมินานกว่าวัสดุสังเคราะห์
- ฟังเสียง: เคาะเบาๆ กับวัสดุแข็งอื่นแล้วฟังน้ำเสียง หยกแท้มักมีโทนเฉพาะที่แตกต่างจากแก้ว
- ราคารวมสภาพ: ถ้าราคาต่ำมากเมื่อเทียบกับขนาดและสี แนะนำอย่าซื้อทันที
- ขอเอกสาร: ถ้าเป็นชิ้นแพง ฉันจะขอดูรายงานหรือใบรับรองจากผู้ขาย

วิธีสั้นๆ เหล่านี้ช่วยคัดกรองได้ดีในระดับผู้ซื้อทั่วไป—ถ้าชิ้นไหนสำคัญจริงๆ ควรส่งตรวจในห้องปฏิบัติการ แต่เช็คลิสต์นี้เป็นจุดเริ่มต้นที่ใช้ได้จริงและทำให้ตัดสินใจได้เร็วขึ้น