นักวาดจะออกแบบคอสตูมจาก เปิดตํานานเก้าสกุล อย่างไรให้ตรงใจ?

แสงไฟสตูดิโอและรางด้ายในมือหนึ่งทำให้ฉันมองเห็นเส้นสายคอสตูมของ 'เปิดตํานานเก้าสกุล' เป็นแบบที่คนทำตามได้จริง
ฉันมองจากมุมคนทำจริง: เริ่มจากแบบพื้นฐานที่แบ่งเป็นชิ้นโมดูลาร์ คือ เสื้อชั้นใน กางเกงหรือกระโปรง ชุดเกราะเล็ก ๆ และผ้าคลุม ทำให้คนที่ชอบแต่งเองสามารถผสมชิ้นส่วนให้เข้ากับงบได้ การเลือกผ้าแนะนำชนิดที่ตัดเย็บง่ายและเก็บทรง เช่น ผ้าฝ้ายชนิดหนา ผ้าแพรอินเทอร์ที่มีลายพิมพ์สำเร็จ จะลดเวลาทำและค่าใช้จ่าย
ฉันวางแผนให้มีทั้งเวอร์ชันเวทีและเวอร์ชันคอนเวนชัน: เวอร์ชันเวทีเน้นรายละเอียดปักและแผงโครงรอง ส่วนเวอร์ชันคอนเวนชันเน้นน้ำหนักเบา ห่วงเกี่ยวสำหรับติดพร็อพ และการใช้โฟม EVA ตัดเป็นลายเพื่อเลียนแบบโลหะโดยไม่หนักเกินไป
การอ้างอิงลวดลายจาก 'Kimetsu no Yaiba' ในเรื่องการใช้ลายผ้าบ่งบอกตัวตนของตัวละคร ทำให้ฉันอยากให้แต่ละสกุลมีผ้าพาดหรือเข็มกลัดประจำตระกูลที่ชัดเจน ใส่ใจเรื่องการแต่งหน้าทรงผมและวิกด้วย จะทำให้คอสตูมสมบูรณ์ขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

ฉากที่คนสกุลหนึ่งเปิดปกออกแล้วลายปักลับเปล่งแสงฉันยังมองเห็นได้ชัดเมื่อคิดถึงการออกแบบรายละเอียดเล็ก ๆ
ฉันยึดหลักว่าลายปัก เส้นขอบ และอุปกรณ์เสริมต้องทำหน้าที่สองอย่างพร้อมกัน คือสวยงามกับบอกเล่าเรื่องราว เลือกใช้เทคนิคการปักผสมโลหะบาง ๆ สร้อยคอที่ซ่อนสัญลักษณ์ และผ้าพาดไหล่ที่ร้อยด้วยลูกปัดนัยยะ ทั้งหมดนี้ทำให้คอสตูมมีมิติ
การผสมวัสดุธรรมชาติ เช่น ผ้าลินิน กับวัสดุสังเคราะห์ เช่น ฟอยล์บาง ช่วยเพิ่มโทนความเป็นตำนานโดยไม่ทำให้ชุดหนัก อย่าลืมใส่ใจการเก็บขอบและการทำผิวให้ดูเก่าเล็กน้อยเพื่อให้บรรยากาศเหมือนชุดที่ถูกใช้งานจริง การเลือกโทนสีที่มีความคอนทราสต์เล็ก ๆ จะช่วยให้ตัวละครเด่นในฉากรวมกันได้ดี
เมื่อออกแบบจบ ฉันมักจะจินตนาการถึงท่าทางอีกครั้งเพื่อเช็กว่าชุดยังขยับได้และองค์ประกอบเล็ก ๆ ไม่ขัดกับการแสดง นี่แหละคือวิธีทำให้คอสตูมของ 'เปิดตํานานเก้าสกุล' สมดุลระหว่างความสวยและการใช้งาน เหลือเพียงรายละเอียดสุดท้าย เช่นการสวมเข็มกลัดหรือทาสีให้มีคราบเก่า ก็พร้อมจะเล่าเรื่องได้เต็มที่

โครงสร้างของคอสตูมควรเล่าเรื่องก่อนสีจะทำหน้าที่ เพราะเมื่อโครงเล่าได้ สีและลายก็จะเสริมความหมายของสกุลต่าง ๆ ใน 'เปิดตํานานเก้าสกุล'
ฉันมักเริ่มจากการตั้งสมมติฐานเชิงเรื่องเล่า: สกุลไหนมีอิทธิพลทางการเมือง สกุลไหนเน้นเวทมนตร์ หรือสกุลไหนเป็นนักรบ เมื่อแยกขอบเขตได้แล้วออกแบบซิลูเอทที่สอดคล้อง — นักปกครองอาจมีเสื้อคลุมยาวและคอเสื้อสูง ตัดด้วยผ้าเนื้อหนักและปักลวดลายเชิงเรขาคณิต นางพญาศาสตร์ใช้ผ้าโปร่ง มีการซ้อนชั้นและการเล่นโปร่ง-ทึบเพื่อสื่อความลี้ลับ
แนะนำให้เพิ่มองค์ประกอบที่สามารถแปลงสภาพได้ เช่น ปกที่พับเป็นโล่หรือแขนที่ซ่อนเกราะเบา ๆ ไอเดียนี้ได้แรงบันดาลใจจากการผสมเครื่องจักรกับแฟชั่นใน 'NieR:Automata' ซึ่งทำให้ฉันอยากให้บางสกุลใช้ทองเหลืองหม่นและชิ้นโลหะเล็ก ๆ ผสมกับผ้าฝ้ายเพื่อความย้อนยุค ฉันยังคิดถึงการเลือกสีหลักให้แต่ละสกุล—สีอิ่มตัวสำหรับสกุลที่แสดงพลัง สีพาสเทลผสมโลหะสำหรับสกุลที่เน้นปัญญา—และใช้สัญลักษณ์เล็ก ๆ บนปกหรือผ้าโพกศีรษะเพื่อบอกนัย
สุดท้าย ให้คิดเรื่องการใช้งานจริง: ช่องใส่ของซ่อน การยึดวิกที่แน่น และการระบายอากาศภายในชุด จะทำให้คอสตูมทั้งสวยและใส่ได้จริงโดยไม่สูญเสียตัวตนของแต่ละสกุล

กลิ่นของผ้าไหมกับสัมผัสโลหะบาง ๆ ชวนให้ผมนึกออกทันทีว่าอยากจับเอาสีสันและสัญลักษณ์ของ 'เปิดตํานานเก้าสกุล' มาเรียงเป็นคอสตูมที่พูดได้ด้วยเงาและการเคลื่อนไหว

ฉันคิดว่าจุดเริ่มต้นที่ดีคือการแยกแนวทางการออกแบบตามบุคลิกของแต่ละสกุล — บางสกุลเน้นความสง่างาม ใช้ซิลูเอทไหลและผ้าบางโปร่ง ผ้าไหมลายจิ้มสีทองกับการปักลายเชิงตำนานจะเข้ากันได้ดี ในขณะที่สกุลที่เข้มแข็งควรมีโครงสร้างชัดเจน ใช้หนังเทียมหรือผ้าเคฟลาร์ลายละเอียดแบบมีมิติ ตัดเย็บให้ซับซ้อนแต่ยังคงขยับได้

การใส่ไอเดียเล็ก ๆ แบบฉากจาก 'Katanagatari' เช่น ใบมีดที่ฝังเป็นเครื่องประดับหลังคอ หรือผ้าคลุมที่พับเป็นทรงอาวุธ จะช่วยเชื่อมเรื่องเล่าระหว่างเครื่องแต่งกายกับบทบาทของตัวละคร ฉันอยากใช้การผสมผสานวัสดุร่วมสมัยกับลวดลายดั้งเดิม เพิ่มส่วนปรับแต่งสำหรับคอสเพลเยอร์ เช่น ช่องซ่อนของสำหรับอุปกรณ์ เวลาถ่ายรูปแสงสาดเข้ามาที่การปักจะทำให้ชุดเล่าเรื่องได้เอง นี่คือคอสตูมที่ไม่ใช่แค่ใส่สวย แต่เมื่อเคลื่อนไหวก็ยังบอกตำนานของแต่ละสกุลได้ชัดเจน