ภาพยนตร์อา ร์ ทิ มิส ฟาวล์ ต่างจากฉบับนิยายตรงไหน

การดู 'อาร์ทิมิส ฟาวล์' เวอร์ชันภาพยนตร์ครั้งแรกทำให้ฉันรู้สึกถึงการปรับน้ำเสียงแบบชัดเจนจากหน้าหนังสือสู่จอภาพยนตร์ — หนังเลือกจะทำให้เรื่องเป็นมิตรกับครอบครัวและเน้นความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครมากกว่าการสํารวจความมืดมนของตัวเอกเหมือนในนิยายต้นฉบับ

ในฐานะคนอ่านที่ชอบเวอร์ชันต้นฉบับ ฉันเห็นข้อแตกต่างสำคัญหลายด้าน: คาแรกเตอร์ของอาร์ทิมิสในหนังถูกปรับให้อ่อนลงจากอัจฉริยะหนุ่มที่เยือกเย็นและคำนวณทุกอย่างในนิยาย กลายเป็นเด็กที่มีความเปราะบางและได้รับเส้นทางการเติบโตที่เป็นมิตรกว่า การเปลี่ยนแปลงนี้ทำให้โมเมนต์ความขัดแย้งทางศีลธรรมที่นิยายทำได้ดีถูกลดทอนลง แต่ก็แลกด้วยการเชื่อมโยงทางอารมณ์ที่คนดูจำนวนมากเข้าถึงง่ายขึ้น ฉากและรายละเอียดเกี่ยวกับโลกแฟรี่ที่หนังสือเล่าอย่างละเอียด — เทคโนโลยี แผนการซับซ้อน และบรรยากาศลึกลับขององค์กรแฟรี่ — ถูกย่อหรือปรับให้ทันสมัยเพื่อให้พอดีกับจังหวะภาพยนตร์ที่สั้นกว่า

อีกจุดที่ฉันสังเกตคือโครงเรื่องถูกย่อรวมและมีการเพิ่มฉากแอ็กชัน-เอฟเฟกต์ที่เน้นภาพมากขึ้น ขณะที่นิยายชอบตบเทคนิคเล็กๆ น้อยๆ เช่น การต่อรองทางปัญญาและความเยือกเย็นของอาร์ทิมิส หนังเลือกโชว์มุมมองภาพและความตื่นเต้นแบบครอบครัวแทน ผลคือผู้ชมทั่วไปอาจรู้สึกว่าสนุกขึ้น แต่คนอ่านโบราณจะคิดถึงความซับซ้อนเชิงจิตวิทยาและมุกชาญฉลาดที่หายไปไปบ้าง สรุปแล้วฉันมองว่าภาพยนตร์เป็นการตีความอีกมุมหนึ่งของเรื่องราว — ไม่ใช่คำแปลที่ตรงตัวของนิยาย — เหมาะกับผู้ชมใหม่และครอบครัว แต่ถาชอบเสน่ห์ของหน้ากระดาษและความลึกของตัวละครดั้งเดิม หนังเล่มนั้นให้มิติที่ต่างออกไปและยังคงน่าสนใจในฐานะงานสร้างสรรค์แยกชิ้นกัน

การเปลี่ยนคาแรกเตอร์และโทนคือสิ่งที่เด่นชัดที่สุดเวลาคิดเปรียบเทียบ ฉันมองว่าเวอร์ชันหนังจงใจลดความเป็นอาชญากรฉลาดเจ้าเล่ห์ของอาร์ทิมิสลง เพื่อให้เขาเป็นตัวเอกที่คนดูเอาใจช่วยได้ทันที

สิ่งที่ฉันสังเกตเป็นหัวข้อสั้น ๆ ได้แก่: โครงเรื่องถูกย่อจนบางจุดที่นิยายใช้เวลาอธิบายกลายเป็นฉากแอ็กชันสั้น ๆ, ความสัมพันธ์ระหว่างอาร์ทิมิสกับตัวละครแฟรี่ถูกผลักให้อบอุ่นขึ้น, ฉากสำคัญบางอย่างจากหนังสือถูกตัดหรือรวมกับฉากอื่น ๆ และธีมเชิงปรัชญาเกี่ยวกับศีลธรรมและความโลภถูกแทนด้วยธีมครอบครัวและการไถ่บาปที่ชัดเจนกว่า

เสียงของฉันในตอนดูหนังคือรู้สึกได้ว่าผู้สร้างต้องการขยายฐานผู้ชมให้กว้างขึ้น — นั่นหมายถึงการแลกความซับซ้อนของต้นฉบับกับจังหวะที่ไม่สะดุดและภาพที่ฉูดฉาดขึ้น ผลลัพธ์เลยออกมาเป็นหนังสำหรับดูเพลินมากกว่าจะเป็นการถ่ายทอดนิยายอย่างครบถ้วน แต่ในมุมของแฟนหนังสือนั้น หนังยังมีเสน่ห์ในแบบของมัน และฉันก็ชอบบางฉากที่ทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างตัวละครอบอุ่นขึ้นอย่างแท้จริง