อา กิระ มีต้นฉบับมังงะและภาพยนตร์อะไรบ้าง

แฟนเครือข่ายหลายเจนรู้ดีว่า 'Akira' เป็นงานที่พูดถึงกันแทบจะในทุกบทสนทนาเกี่ยวกับมังงะและอนิเมะแนวดิสโทเปีย ฝีมือของ Katsuhiro Otomo เริ่มลงตีพิมพ์เป็นมังงะในปี 1982 ในนิตยสาร 'Young Magazine' ของ Kodansha และตีพิมพ์รวมกันเป็นเล่มทั้งหมด 6 เล่ม รูปแบบการเล่าเรื่องและงานภาพในมังงะค่อนข้างละเอียด ละลายเป็นเส้นสายและฉากเมืองที่ซับซ้อน ซึ่งทำให้เนื้อหายืดยาวและเต็มไปด้วยรายละเอียดเชิงโลกและปรัชญา การอ่านมังงะฉบับรวมเล่มจะได้เห็นตัวละครและพล็อตเสริมที่ถูกตัดออกเมื่อมาอยู่ในภาพยนตร์ ทำให้ทั้งสองเวอร์ชันมีเสน่ห์และความคมชัดต่างกันไป

ภาพยนตร์อนิเมชัน 'Akira' ออกฉายในปี 1988 กำกับโดย Katsuhiro Otomo เอง ผลงานนี้โดดเด่นทั้งด้านภาพและดนตรี โดยมีวง Geinoh Yamashirogumi ร่วมทำซาวด์แทร็ก ภาพยนตร์ถูกผลิตโดยสตูดิโอญี่ปุ่นและฉายในความยาวประมาณสองชั่วโมง ซึ่งตัดทอนและย่อเนื้อหาในมังงะจำนวนมากให้กระชับขึ้น จุดที่น่าสนใจคือภาพยนตร์สร้างเส้นเรื่องที่แตกต่างออกไปในบางจุดจนกลายเป็นงานที่ยืนได้ด้วยตัวเอง แม้ว่าจะนำเสนอโลกเดียวกันและตัวละครชุดเดิม ความเก่งกาจของการจัดแสง เฟรมภาพ และการออกแบบเมือง Neo-Tokyo ในหนังทำให้ภาพยนตร์เรื่องนี้เป็นหนึ่งในผลงานที่มีอิทธิพลต่อวงการแอนิเมชันและสื่อบันเทิงโลกอย่างมาก

นอกจากมังงะฉบับรวมเล่มและภาพยนตร์อนิเมชันแล้ว 'Akira' ยังมีสิ่งพิมพ์เสริม เช่นหนังสือภาพและอาร์ตบุ๊กที่รวบรวมเบื้องหลังการสร้างงาน ชิ้นงานศิลป์ และโน้ตสเก็ตช์ต่างๆ รวมทั้งสื่อเสียงและสินค้าต่างๆ ที่ออกวางจำหน่ายตลอดหลายทศวรรษ ความพยายามจะดัดแปลงเป็นภาพยนตร์คนแสดงมีเกิดขึ้นและเป็นข่าวบ่อยครั้ง แต่โครงการส่วนใหญ่ตกอยู่ในขั้นพัฒนาและไม่ได้ถึงขั้นฉายทั่วไป ทำให้ภาพยนตร์อนิเมชันปี 1988 ยังคงเป็นเวอร์ชันที่เป็นสากลที่สุดและถูกยกย่องมากที่สุด ผู้ที่ตามเก็บหรือสะสมมักจะหาแผ่นบลูเรย์ฉบับรีมาสเตอร์หรือหนังสือรวมรวมงานศิลป์มาเป็นของโปรด

มุมมองส่วนตัวผมยกให้ทั้งมังงะและภาพยนตร์เป็นงานที่ควรอ่านควรดูทั้งสองแบบสลับกัน การอ่านมังงะช่วยเข้าใจรายละเอียดเชิงโลกและพัฒนาการตัวละครได้ลึกกว่า ส่วนภาพยนตร์ให้ประสบการณ์ภาพและซาวด์ที่ทรงพลังในช่วงเวลาเดียว ถ้าอยากเห็นทั้งโครงสร้างใหญ่และชิ้นส่วนเล็กๆ ของโลก 'Akira' จะมอบประสบการณ์ทั้งสองแบบอย่างคุ้มค่า และผมยังรู้สึกตื่นเต้นทุกครั้งเมื่อได้กลับไปเปิดดูหรืออ่านซ้ำ เพราะแต่ละครั้งจะค้นพบมุมใหม่ๆ ที่สะท้อนสภาพสังคมและจินตนาการได้ไม่สิ้นสุด