แบรนด์ควรออกแบบสินค้าที่ได้แรงบันดาลใจจากผีเด็กอย่างไร

ภาพเด็กยืนอยู่ในมุมมืดของฉากหนึ่งเป็นองค์ประกอบที่สามารถทำให้สินค้ามีเสน่ห์แบบโหดเหี้ยมแต่ยังคงความละมุนได้ถ้ามันถูกออกแบบอย่างตั้งใจ

ฉันมักคิดถึงการบาลานซ์ระหว่างความน่ากลัวและความน่ารักเมื่อออกแบบไลน์สินค้าที่ได้แรงบันดาลใจจากผีเด็ก: เริ่มจากคาแรคเตอร์ที่มีเส้นสายเรียบง่าย ไม่จำเป็นต้องให้หน้าตาหวาดหวั่นจนเกินไป แต่เพิ่มรายละเอียดเล็กๆ ที่ทำให้รู้สึกแปลก เช่น ดวงตาที่สะท้อนแสงหรือริ้วผ้าที่ไม่ปกติ ความคุมโทนสีเป็นกุญแจ — ใช้สีพาสเทลหม่นๆ คู่กับสีดำหรือเทาเพื่อลดทอนความรุนแรงลงแต่ยังคงบรรยากาศ

ฉันจะแยกสินค้าตามระดับความเข้มของธีม: สำหรับตลาดกว้างทำเป็นพวงกุญแจพอร์ซเลนขนาดเล็ก หมอนอิงลายคาแรคเตอร์ที่น่ารักแต่มีรายละเอียดหลอน ในขณะที่รุ่นสำหรับสะสมทำเป็นฟิกเกอร์เวอร์ชั่นสลัวหรือเซตแผ่นภาพประกอบที่เล่าเรื่องสั้นหนึ่งตอน ซึ่งสามารถอธิบายแบ็กสตอรี่ของผีเด็กคนนั้นได้ การร่วมงานกับนักวาดภาพประกอบอินดี้และนักแต่งเพลงบรรยากาศช่วยเติมมิติให้สินค้ารู้สึกมีชีวิต

ฉันเชื่อว่าเรื่องสำคัญอีกอย่างคือความรับผิดชอบทางวัฒนธรรมและความอ่อนไหวต่อผู้บริโภค — หลีกเลี่ยงการล้อเลียนการสูญเสียหรือเหตุการณ์จริง อีกทั้งควรติดป้ายคำเตือนอายุและบริบทที่ชัดเจน สุดท้ายแล้วสินค้าที่ดีสำหรับผีเด็กคือสินค้าที่เล่าเรื่องได้ ทำให้ผู้ซื้อรู้สึกว่าเขาเป็นส่วนหนึ่งของโลกนั้นมากกว่าถูกตกใจแค่ครั้งเดียว — นั่นแหละคือความสนุกในการสร้างของแบบนี้