เริ่มจากหัวใจของเรื่องก่อนเสมอ — นั่นแหละที่ผมมักจะจับไว้ก่อนเขียนอะไรต่อไป ใจความสำคัญของแฟนฟิคแนวท่านลอร์ดคือความสัมพันธ์แบบไม่สมดุลระหว่างอำนาจกับความเปราะบาง ถ้าเข้าใจแก่นนี้ชัด การวาง
จุดเริ่มต้นจะง่ายขึ้นมาก ผมมักจะถามตัวเองว่าอยากโฟกัสที่ใคร: ท่านลอร์ดเอง ความคิดและบาดแผลของเขา หรือมุมมองของคนที่อยู่ใกล้และต้องรับมือกับอิทธิพลนั้น ทั้งสองวิธีนำไปสู่โทนเรื่องที่ต่างกันโดยสิ้นเชิง และจะกำหนดคำแรกที่ควรเขียนได้ทันที
หลายครั้งฉากเปิดที่ทรงพลังไม่จำเป็นต้องเล่าอดีตยาวเหยียด แต่เป็นภาพหรือเหตุการณ์ที่บอกสถานะความสัมพันธ์ได้ชัด เช่น การประชุมที่เต็มไปด้วยพิธีการ แต่สายตาเดียวที่เฉยเมยของท่านลอร์ดบอกอะไรหลายอย่าง หรือฉากกลางคืนที่เขียนให้ได้ความเงียบและแรงดันระหว่างสองคน ฉากแบบนี้ทำให้ผู้อ่านรู้สึกอยากรู้ต่อทันที แนะนำให้ลองเขียนฉากเปิดสั้น ๆ เป็นหน้าตัวอย่าง 300–800 คำแล้วตัดดูว่ามีมู้ด ความขัดแย้ง และคำถามพอหรือยัง
อีกกลยุทธ์ที่ผมใช้คือการเลือกมุมมองและผูกเวลาให้ชัดเจน: จะเล่าเป็นอดีตซึ่งค่อย ๆ คลายความลับ หรือเล่าแบบปัจจุบันที่ความสัมพันธ์พังทลายอยู่แล้วแล้วค่อยย้อนเหตุผล การเล่าแบบแรกเหมาะกับการปล่อยทีละชิ้น ส่วนแบบหลังเหมาะกับแรงดึงดูดทางอารมณ์ทันที นอกจากนี้อย่าลืมรายละเอียดเล็ก ๆ ที่ทำให้ท่านลอร์ดมีมิติ เช่น ของสะสม ประโยคที่ชนชั้นเคยใช้ หรือของที่หายไปเล็ก ๆ น้อย ๆ รายละเอียดเหล่านี้เป็นเชื้อเพลิงให้แฟนฟิคเติบโตได้ไกลขึ้น
สุดท้ายอยากแนะนำให้อ่านตัวอย่างแฟนฟิคและต้นฉบับที่มีโทนใกล้เคียง เช่นฉากที่แสดงพลังเงียบใน 'Black Butler' แล้วแยกมู้ดกับเทคนิคการเล่าออกมา แล้วเอามาปรับให้เป็นเสียงของเราเอง เขียนฉากเปิดหลายแบบ เปรียบเทียบ แล้วเลือกอันที่รู้สึกว่ามีแรงดึงดูดมากที่สุด — นั่นแหละคือจุดเริ่มที่ควรลงมือเป็นอย่างแรก