Actor Wally Darling

"คบเพื่อนกลุ่มนั้นนานแค่ไหนแล้ว ทำไมฉันไม่รู้" ภูพิงค์ก้าวขาขึ้นเตียงบ้าง สอดตัวเข้ามาในผ้าห่มผืนเดียวกัน เหมือนผัวเมียกันเป๊ะ! "คบนานแล้ว ผมสั้นๆ เซ็กซี่ๆ ชื่อกะเพรา ผมยาวๆ ลอนๆ ชื่อของขวัญ เพื่อนสนิทฉันนิสัยดีทั้งคู่" "แล้วโสดแพ็กคู่ปะ?" "อยากโดนเข่าคู่กระแทกหน้าปะภู อดอยากนักก็ไปหากินไกลๆ เถอะไป" "เกรี้ยวกราดนี่หึงใช่ไหม?" หนุ่มหล่อยักคิ้วอย่างสบายใจ ทว่าคำพูดที่ดังขึ้นใหม่กลับทำให้เขาหน้าตึง "ไม่หึง มึงมีใหม่ก็แค่ไม่ต้องมีกู!"

“หมายความว่ายังไงคะ!” “อย่างที่เธอเข้าใจ” “!!!!” “เธอเป็นสินค้า ..ของฉัน” “..ไม่จริง! ไม่จริ๊งงง!!!!” ร่างบางร้องจนสุดเสียง ก่อนจะหมดสติและล้มฟุ้บลงกับพื้น ส่วนร่างสูงที่ยืนอยู่ในห้องก็ไม่ได้สะทกสะท้านอะไร เขาเดินไปช้อนร่างบางขึ้นจากพื้น หยาดน้ำตาใสๆทำให้สายตาคมๆของเรียวมองค้าง.. นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เจอผู้หญิงที่ถูกครอบครัวนำมาขายให้กับเขา แต่เป็นครั้งแรกที่เห็นหญิงสาวกรีดร้องด้วยความเสียใจจนเป็นลมล้มฟุ้บไปอย่างนี้

เด็กสาวในวัย 18 ปี จะจัดการอย่างไรกับความรู้สึกที่ค่อยๆ ก่อตัวขึ้นเหมือนคลื่นยักษ์... แต่เปิดเผยไม่ได้เพราะ…กฎ ที่เขาตั้งไว้ ขวัญบูชาไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะตกต่ำถึงขั้นต้องขายตัวแลกเงิน ซ้ำร้ายผู้ชายที่เธอขายตัวให้เขากลับอายุรุ่นราวคราวเดียวกันกับพ่อของเธอ เขาปากร้าย ชอบดุ ชอบว่า ชอบสั่งแล้วก็ชอบสอน จนหลายครั้งทำให้เธอแอบเผลอหลงคิดเข้าข้างตัวเอง เขาทำเหมือนรู้จักเธอดี ทั้งที่เธอไม่เคยรู้จักเขา เขาเมินเฉย เขาเย็นชา ตีค่าตัวเธอไม่ต่างจากเด็กคนก่อนๆ ของเขา แต่เธอกลับไม่เคยรู้ว่า เขารักและหวงแหนเธอมากที่สุด

...เมื่อรุ่นพี่ที่สนิท ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต สิ่งที่พายุได้รับจากการเป็นเจ้าหนี้ ที่ไม่ได้เงินคืนซักบาท แถมยังต้องรับอุปการะสาวน้อยน่ารัก ที่สูญเสียทั้งพ่อและแม่ เขาจึงจำเป็นที่จะต้องรับเลี้ยงเธอไว้! ในฐานะ"ของเล่นแก้ขัด" แต่สำหรับสาวน้อยไร้เดียงสา ผู้อ่อนต่อโลกอย่าง "ข้าวหอม" กลับมองว่าสิ่งที่เขาให้มา มันคือ "ความรัก " เมื่อความดีและความใสซื่อของเด็กสาวคนหนึ่ง ไม่สามารถหยุดความเจ้าชู้รักสนุกของคนที่เธอรักได้ และได้ยินคำพูดเหยียดหยามมากมาย ข้าวหอมจึงเลือกที่จะหนีออกไปจากชีวิตผู้ชายใจร้ายที่เธอไม่มีวันลืมได้ลง... แต่ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ"บุญวาสนา" หรือ"บุญวาดชาติหมา" ทำให้ทั้งคู่กลับมาเจอกัน! ในฐานะ ท่านประธานของบริษัท กับเด็กนักศึกษาฝึกงาน ที่การกลับมาเจอกันครั้งนี้ ข้าวหอมคนเดิมของพายุ กลับเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง...

องค์ชายของแคว้นหนานฉี่ ถ้าเปรียบดังความสง่างามใน 4 ฤดู 1.ผู้ที่ใสซื่อบริสุทธิ์ดุจน้ำเปล่า ซื่อตรง สดใส เพียบพร้อม สูงส่ง ราวกับฤดูใบไม้ผลิ คือองค์รัชทายาทอันซื่อ 2.ผู้ที่เปี่ยมไปด้วยความฉลาดมากความสามารถ มีความอบอุ่น และอ่อนโยน เปรียบดังฤดูร้อน คือองค์ชายรอง ต้วนอวี้ 3.ผู้ที่ร่าเริง แข็งแกร่งและทรงพลัง ดูมีชีวิตชีวา ส่องประกายแสงสีสองทองในฤดูใบไม้ร่วง คือองค์ชายสามซานอี้ 4.ผู้ที่เงียบขรึม ฉลาด สุขุม รอบคอบ เจ้าเล่ห์ มากแผนการและเยือกเย็นดังฤดูหนาว คือองค์ชายสี่ลั่วซือ “เจ้าคิดว่าเจ้าจะเป็นผู้เลือกได้รึ?

แบล็คเกอร์ ลูกชายมาเฟียผู้หล่อเหลาและแสนจะเย่อหยิ่ง ในชีวิตไม่สนใจผู้หญิงคนไหนเลย แต่...ใครเลยจะรู้ว่า เขาหมายตาจับจองเธอไว้ตั้งแต่ 15 ปีที่แล้ว ด้วยแหวนประจำตระกูล กับคำพูดทิ้งท้ายไว้ให้เธอ "อีก 10 ปีข้างหน้า ฉันจะไปทวงค่าเช่าและแหวนวงนี้กับเธอ ด้วยตัวฉันเอง"

ดีลลับ ระหว่างพี่ฉลามและน้องขนมเริ่มต้นขึ้นเพราะมีประโยชน์ร่วมกัน ต่อหน้า เพื่อนของฉลาม ขนมเป็นเหมือนเหยื่อลำดับที่นับไม่ถ้วน เหยื่อที่ฉลามดุลากมาขย้ำ พออิ่มหนำก็คงทิ้งขว้างไม่ได้คิดจริงจัง ทว่าน้ำหยดใส่หิน หินกร่อนฉันใด ผู้ชายก็มักพ่ายแพ้ให้กับ ‘ของที่ได้มายากๆ’ เช่นกัน

  "พี่กลัวน้องชายตัวเองจะไม่ได้เมียหรือไงถึงตามติดผมขนาดนี้" ผมยืนกอดอกจ้องหน้าพี่สาวไอ้ซันอย่างเหลืออดแล้วถามคำถามที่ผมคันปากจะพูดมาหลายวันเพราะวันๆ แม่งไม่ทำอะไรเอาแต่ตามติดผมแจจะไปไหนทำอะไรก็ตาม ตามแม่งทั้งวัน "ก็ถ้านายไม่ไปยุ่งวุ่นวายกับตะวันพี่ก็ไม่มาตามให้เสียเวลาแบบนี้หรอกจะบอกให้ คิดว่าอยากมารึไงร้อนก็ร้อน เชอะ"  ผมเหลือบมองการกระทำซายน์พี่สาวของไอ้ซันเธอสะบัดหน้าพรึดแบบโกรธๆ หึ นิสัยแบบนี้แม่งเป็นกันทั้งพี่ทั้งน้องเลยสินะ "ถ้าน้องชายพี่มันทำตัวดีกับตะวันผมก็คงไม่เข้าไปยุ่งหรอกแต่นี่น้องชายพี่มันทำเลวไงแปลกตรงไหนที่ผมจะปกป้องคนที่ผมรัก" ผมรักตะวันผมก็บอกว่ารักไม่คิดจะปิดบังแล้วซายน์จะมาทำหน้าหงิกหน้างอใส่ผมทำไมผมไม่เข้าใจ "แต่ตะวันรักซันไม่ได้รักนายยังไงตะวันก็ต้องกลับมาคืนดีกับน้องชายพี่อยู่ดี" พี่สาวที่แสนดีกลัวน้องจะไม่ได้เมีย หึ  (ตะวันกับซันเดย์อยู่ในเรื่อง เพื่อนที่แปลว่าเมียนะคะไปอ่านกันได้ค่า รับประกันว่าต้องมีเสียน้ำตา)  

ด้วยหน้าที่การงาน และฐานะทางสังคม หรือจะด้วยอะไรก็ตามแต่ มันทำให้พวกเขาต้องเหินห่างและแยกย้ายกันไป ใช่ว่าคนทุกคนจะยอมรับและพร้อมจะเข้าใจในสิ่งที่พวกเขาเป็น … ทามไท หนุ่มลูกครึ่งไทยอิตาลี ผู้เลื่องลือเรื่องความเจ้าชู้ เขาได้ทั้งผู้ชายและผู้หญิง ซึ่งจริงๆตอนนี้ยังสบสนในเพศสภาพของตัวเองอยู่ว่าจริงๆเขานั้นชอบแบบไหน … เพทาย หนุ่มลูกครึ่งไทยสวีเดน พวกเขาต่างฮอตในหมู่สาวๆไม่แพ้กัน เขากับเพทายเคยเป็นคนรักกันอย่างลับๆเมื่อครั้งสมัยมหาลัย วันเวลาผันเปลี่ยนคนทั้งสองก็ต่างแยกย้ายกันไปเติบโต ทว่าในใจลึกๆแล้ว พวกเขายังคงนึกถึงกันและกัน คนทั้งคู่ต่างเป็นรักแรกของกันและกัน จนกระทั่งวันเวลาล่วงเลยผันผ่าน ก็ทำเอาคนทั้งคู่กลับมาพานพบกันอีกจนได้ ทว่าครั้งนี้พวกเขาต่างมีคนข้างกายกันอยู่แล้ว แต่ความสัมพันธ์ที่มันยังไม่ถือว่าจบดี และแล้วถ่านไฟเก่ามันก็เกิดคุกรุ่นขึ้นมาอีกครั้งท่ามกลางความสับสนของคนทั้งสี่ การกลับมาเจอกันในครั้งนี้มันต่างเป็นข้อเครื่องยืนยันที่ว่า จริงๆแล้วพวกเขายังคงต้องการกันและกันอยู่หรือไม่!! เรื่องนี้ไรท์ยังคงคอนเซป มีเรื่องราวพ่วงมาด้วยความแซ่บและความตื่นเต้นท้าทายกับสถานที่ต่างๆเช่นเดิมนะคะ

ท่ามกลางผู้คนมากมายฉันมองเห็นเธอแค่คนเดียว... เธอรักเขามาตลอดรุ่นพี่คนนั้นที่ชื่อ ต้า (ต้าที่แปลว่าใหญ่ในภาษาจีน) เขาย้ายมาเรียนม.6 โรงเรียนเดียวกับเธอ ตอน วาโย อยู่ม.3 เธอเห็นเขาครั้งแรกก็ตกหลุมรักทันที  จนวันเวลาผ่านไปเกือบปีที่เธอได้แต่เฝ้ามองต้า เขาดูดีจนเธอไม่กล้าคิดจะสารภาพรักเลยด้วยซ้ำ จนหนึ่งเดือนสุดท้ายก่อนสอบปลายภาค ไม่รู้ว่าเป็นบุญหรือเวรกรรมอะไร วันนั้นช่วงบ่ายตอนเปลี่ยนคาบเรียน เธอดันทำกล่องถุงยางอนามัยหล่นต่อหน้าต่อตาของต้าผู้ชายที่เธอคลั่งไคล้มานานหลายเดือน  ผ่านไปสามปีเขาเรียนจบกลับมาไทยพร้อมกับคำว่านายแบบหน้าใหม่ที่โด่งดัง เธอเจอเขาอีกครั้งในฐานะแฟนคลับของเขา  จนกระทั่งการโต้ตอบกลับแชตของเขาที่ส่งให้เธอนั้น กลับทำให้เรื่องราวและความรู้สึกของเธอที่มีให้เขาเปลี่ยนไปทันที แต่เขาก็พยายามหาคำตอบ ทั้งๆ ที่เธอเคยรักเขามากมายขนาดนั้น ทำไมวันนี้มาอยู่ใกล้กันเธอถึงไม่สนใจเขาเลย “ที่ผ่านมาพี่ดีไม่พอเหรอ หรือจะให้พี่ร้าย เธอถึงจะมองมาที่พี่แค่คนเดียว ตอบพี่มาสิ! วาโย"