Sal Fisher X Reader

Kafa dan Ayya adalah dua orang yang terjebak di masa lalu. Keduanya merasa bahwa apa yang mereka miliki saat ini tidak bisa membuat satu sama lain bahagia. Kafa yang sudah berumah tangga pun masih memikirkan Ayya, si gadis dari masa lalu. Demikian pula Ayya yang sudah memiliki tunangan. Tiba saat keduanya dipertemukan, mereka sepakat untuk kembali. Dengan egois melanjutkan yang tertunda, melalui semuanya bersama, meskipun mereka sadar bahwa apa yang mereka lakukan hanya akan membuat Kafa dan Ayya kehilangan segalanya.

21++ "Pasangan pengantin dipersilahkan saling berciuman demi mengikat janji suci," suasana pernikahan itu terlihat hikmat, para undangan menatap keduanya dengan perasaan haru terlebih saat melihat kedua mempelai saling mendekatkan wajah mereka, tanpa mengetahui keadaan yang sebenarnya. **Maximilan** "Aku tahu kebusukan mu, maka jadilah gadis yang penurut." Max menatap dengan tajam dan penuh ancaman. **Rubbi** "Kau keparat, bajingan!" Rubbi membalas dengan penuh kebencian. Keduanya menikah atas dasar sama-sama menutupi kebusukan yang mereka sembunyikan bukan berlandaskan Cinta. Tapi. Mungkinkah sebuah pernikahan bisa berjalan jika tidak dilandasi oleh cinta?

At our tenth engagement party, my girlfriend crushed my heart again, leaving my proposal ring dangling in the air. She had been chasing the ghost of her first love, and I was done being her fallback guy. When I finally opened my heart to someone new, she realized what she'd lost. Ten years together, ten engagement parties, and still, she wouldn't take my ring. Every time we reached the moment to exchange vows, she'd stare at the door, waiting for that man to swoop in and rescue her. She swore she'd only marry me if he crashed the party, claiming it would prove she'd truly chosen me. This time, I couldn't hold back. "If he never shows, are you just gonna keep stringing me along forever?" She shot back, "He still loves me. He'll show up to stop this. Besides, we've been together a decade. Does a ring even matter at this point?"

May pangit na mukha ng isinilang si Banjo Canoy. Makakapal na mga kilay, maitim at busargang mga labi at ang pisngi ay tinadtad ng pimples. Kaya sa kanyang kabataan siya ay tinawag na Mamaw or pinaiklig Halimaw. A face that only a mother can love. Dahil sa itsura ay nilait siya ng mga tao. Ngunit ang mas masakit ay hinamak at pinagtawanan siya ng babaeng kanyang minahal. Naitanong tuloy niya sa sarili kung bakit siya nasasaktan at nag-durusa gayong wala naman siyang nagawang mali. Hindi naman niya ginustong isilang na pangit. Okay lang sana ang magdusa kung may nagawa siyang kasalanan kaya’t nausal niya ang mga katagang, “Pahiram na lang sana ng kasalanan” upang justified naman ang sakit. Ngunit nang mag-iba ang takbo ng kanyang kanyang buhay at hinangaan at kinabaliwan na siya ng halos lahat ng babae ay unti-unti na niyang pinakawalan ang poot sa kanyang dibdib. Ang galit na naipon dahil sa panlalait sa kanya noon ay tila apoy na tutupok sa mga nang-api at nanlibak sa kanya lalo na ang babaeng dumurog sa kanyang puso. It’s payback time. Sila naman ang luluha sa kanyang mga bisig.

Ma meilleure amie et moi avons épousé deux frères de la famille Lemoine. J'ai épousé l'aîné, Marc, un obstétricien de renom. Elle a épousé le cadet, Adrien, PDG d'un grand laboratoire pharmaceutique. Le jour de mon anniversaire, l'ex de mon mari m'a envoyé le cadavre en décomposition d'un chat errant. Le choc m'a provoqué un accouchement prématuré. Ma meilleure amie, Élise, m'a aussitôt emmenée à l'hôpital. Mais j'ai fait une embolie amniotique, en plus d'un accouchement prématuré. Les médecins étaient impuissants. J'ai rassemblé mes dernières forces pour appeler mon mari à l'aide. Je n'ai reçu en retour qu'un flot de reproches : « C'est juste parce que j'ai raté ton anniversaire que tu fais tout ce cirque ? Faut arrêter de mentir pour m'attirer ! Le chien de Taïs est en train de mettre bas, je dois rester concentré pour l'aider. Arrête de semer la pagaille ! » Finalement, c'était Élise, les mains tremblantes, qui a pris le risque de m'opérer elle-même. J'ai survécu de justesse. Mon bébé, quant à lui, a été transféré en urgence pour être réanimé. Les yeux rouges, Élise a appelé Adrien, son mari, pour lui demander en urgence un médicament de leur laboratoire. « Le chien de Taïs va très mal après la mise bas, j'essaie de lui préparer un bouillon d'os. Vous êtes vraiment inséparables, toi et Claire. Une me supplie, l'autre prend le relais. Vous passez votre temps à vous battre pour des hommes, vous pouvez pas faire quelque chose d'utile, non ? » Et puis… mon bébé est mort. Et avec lui, mon cœur aussi. « Élise, je veux divorcer. » « Tu divorces ? Moi aussi. Ces types ne méritent pas d'avoir des femmes ! » Nous avons demandé le divorce aux deux frères. Et là, soudain, ils ont paniqué.

Warning Content 21++ Dominic mengejar wanita yang mirip Stella, di bawah hujan dia pun berlutut dan memanggil nama Stella. "Stella Wilson! Apa yang harus kulakukan untuk menebus segala kesalahan yang telah kuperbuat di masa lalu?" Meski Dominic berlutut dan mengatakan penyesalannya, tetapi hatinya yang telah membeku karena perbuatan Dominic tiga tahun lalu, membuat segalanya seakan tertutup oleh kabut gelap. Stella, dengan nada dingin berkata, "Jika dengan kematianmu bisa menebus segalanya, lebih baik kau mati saja!"

Satu tanda tangan, satu berkas tertukar ... dan boom! Mereka sah sebagai suami istri. Gita hanya ingin visa kerja ke Seoul. Raka cuma mau naik jabatan. Tapi satu kesalahan administratif membuat mereka jadi pasangan sah menurut negara, meski tak saling kenal, apalagi cinta! Ketika dunia mulai mempertanyakan pernikahan ini, mereka justru mulai bertanya-tanya: Kenapa pernikahan palsu ini malah terasa terlalu nyata? Nikah bisa direncanakan. Tapi cinta? Kadang datang dari kesalahan sistem.

Saat sedang mandi, tiba-tiba listrik padam. Aku pun terpaksa mengenakan jubah tidur dan kembali ke kamar untuk beristirahat. Tak disangka, dalam gelap gulita, sepasang tangan besar tiba-tiba memelukku erat dari belakang. Celaka! Ternyata aku salah masuk ke kamar keponakanku…

Ashton Kiel Alvarez, ay isang binatang nangulila sa kalinga ng kanyang pamilya. Bata pa nung siya'y iniwan ng kanyang kuya, na nag sanhi na rin sakan'ya ng trauma. Hindi na syang ng iwan ng iba, kasi takot narin syang maiwan tulad ng ginawa ng kanyang kuya. Taon ang lumipas at handa na sya upang pamunuan ang kanilang kompanya. Sa panahong 'yon nakilala nya ang babaeng alam nyang para sakanya. Pinangarap upang dalhin sa altar at pagsilbihan habang buhay. Ngunit nabuo ang isang pagkakamali. Na hindi nya inakalang 'yon ang wawasak sa lahat ng pangarap nya. Kaya nyang bang iwan ang taong ginawa na nyang tahanan? Kaya nya bang iwanan yung taong lubos nyang pinahalagahan. Mananatili ba sya o tanging abo ang haharap sa altar.

Sinopsis "Uma!" seruku lantang, memanggil nama mantan istriku yang nampak tergesa-gesa itu. Uma berhenti sejenak, dan menoleh kearahku. "Maaf, ada yang bisa saya bantu?" ucapnya formal. Seolah kami tidak pernah saling kenal. "Apa kabarmu?" tanyaku basa-basi. "Oh, baik, saya baik-baik saja," jawabnya canggung. Tatap matanya datar, tak ada keramahan di sana. "Anak-anak ---" Belum sempat kuselesaikan ucapanku, Uma sudah memotongnya. "Maaf saya buru-buru, Pak. Ada pasien yang mengalami pendarahan, yang harus segera mendapat tindakan." Uma segera berlalu dan meninggalkan aku begitu saja. Uma pasti malas menjawab pertanyaan basa basiku, karena setelah bercerai, kami benar-benar putus komunikasi. Tak ada lagi nafkah untuk anak-anak, atau perhatian sebagai ayah. Bahkan sekedar bertanya kabaar pun, tak pernah kulakukan. Aku sudah menelantarkan mereka. Melihat Uma yang sekarang membuatku dilanda penyesalan. Wanita yang dulu rela meninggalkan profesinya demi sepenuhnya mengabdi kepada-ku itu, kini bertransformasi menjadi wanita karier yang sukses. Tak ada lagi wanita lemah yang hanya bisa menangis saat kubentak, yang ada wanita berwibawa yang membuat lawan bicaranya bersikap hormat. Dulu kutinggalkan dia dalam keadaan hamil tua anak kedua kami. Bahkan saat melahirkan aku tak menemaninya. Apa kabar anakku sekarang? Seperti apa rupanya? Jujur aku penasaran, sejak dia lahir aku tak pernah menengoknya. Ingin rasanya aku menjumpai dan memeluk mereka bertiga, melampiaskan rindu yang tiba-tiba hadir. Akankah mereka bisa memaafkan dan menerimaku? Penyesalan itu kian menyiksa, mana kala pernikahan ketigaku tak bahagia. Apakah ini karma, karena telah menelantarkan Uma dan anak-anakku? Sejak bercerai dengan Uma, aku tak pernah menemukan wanita sebaik dia. Andai waktu bisa diulang, aku ingin tetap bersama.