บทที่ 944

“ผมไม่ได้โม้นะ ไม่ได้โม้จริง ๆ !"

คาเลบตกใจมาก เขาโบกมือปฏิเสธอย่างรวดเร็ว “นายน้อยแชฟฟ์แมน คิดดูนะ ผมไม่สนเงินพันล้านเหรียญของคุณด้วยซ้ำ ผมแค่อยากจะได้ผู้หญิงคนนั้น นั่นมันก็หมายความว่าเธอต้องสวยอยู่แล้วไม่ใช่รึไง?”

“ฮ่ะ ล้อเล่นน่า แค่อยากเห็นนายกังวลเฉย ๆ !”

พีซระเบิดหัวเราะออกมาทันที แล้วเขาก็โบกมือ “ขึ้นมาสิ เราจะไปดูรอบ ๆ วอลซ์สตรีท แล้วดูว่าเธออยู่นั่นรึเปล่า ถ้าไม่ เราก็จะไปจับตัวเธอที่บ้านเลย!”

“คุณนี่เด็ดเดี่ยวจริง ๆ นายน้อยแชฟฟ์แมน ไม่เสียเวลาแม้แต่วิเดียว!”

คาเลบชมพีซทันที

ไม่นานหลังจากนั้น ออดี้สามคัน ก็ตรงเข้ามาจอดอยู่ตรงหน้าทางเข้าของคฤหาสน์

"โอ้ ใช่ ฉันคิดจริง ๆ ว่าหล่อนน่าจะเป็นเด็กเสี่ย ทำไมเราไม่ลองใช้เงินแก้ปัญหากันก่อนล่ะ!”

ในรถ พีซกำลังสูบซิการ์ เขาครุ่นคิด ก่อนจะพูดออกมา

“น่าจะยาก เมื่อวันก่อนผมบอกว่าจะเลี้ยงอาหารพวกเธอ อยากกินอะไรก็ได้ แต่ต้องทิ้งเบอร์ไว้ แต่พวกเธอปฏิเสธ!”

คาเลบตอบหลังจากครุ่นคิด

น่าแปลก ที่ท่าทีของพีซไม่ได้แสดงอาการเหยียดหยามใด ๆ ทั้งนั้น “นายไร้เดียงสาเกินไป นายเลี้ยงอาหารไปเท่าไหร่ได้ล่ะ ล้านเหรียญ? สองล้านเหรียญ? และคิดว