Share
บทที่ 2454
Related chapters
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2455
ตราบใดที่มันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการบ่มเพาะโอสถของเขา ทั้งสองคนจะทำอะไรตามต้องการก็ย่อมได้ สิ่งนั้นไม่กระทบอะไรกับเขาเลย“ถึงฉันจะดูแคลนหมอนี่ แต่เขาก็ยังกล้าเสมอ เขาก็คงจะมีความสามารถอยู่บ้าง เขาน่าจะผ่านสองขั้นตอนแรกได้อย่างไม่มีปัญหา” เกรย์สันพูดอย่างชัดเจนรูดี้มองไปที่เกรย์สันด้วยรอยยิ้มเย็นชาบนใบหน้าแล้วตอบว่า "นายดูมั่นใจกับหมอนี่มากเลยนะ ฉันจะคิดว่าทุกครั้งที่เขาพูดก่อนหน้านี้ล้วนเป็นเรื่องไร้สาระทั้งหมด“ฉันคิดว่าเขาอาจจะไปถึงขั้นที่สองก่อนที่เขาจะล้มเหลวโดยสิ้นเชิง! ฉันอยากเห็นจริง ๆ ว่าถ้าล้มเหลวขึ้นมา เด็กสารเลวคนนี้จะสู้หน้าเราได้ยังไง”เกรย์สันสูดหายใจเข้าลึก ๆ เขารู้สึกได้ว่าความโกรธของรูดี้ที่มีต่อเฟนด์นั้นลึกซึ้งกว่าของเขามากดวงตาของรูดี้ลุกเป็นไฟ เห็นได้ชัดว่าเขาเกลียดเฟนด์มากเพียงใดเกรย์สันหัวเราะอย่างเย็นชา "แล้วมาดูกันว่ามันจะเกิดอะไรขึ้น ฉันคิดว่าเขาน่าจะสามารถไปถึงขั้นตอนสุดท้ายได้ ถ้าเขาสามารถควบรวมอักขระทางยาได้ถึงร้อยเม็ดเขาก็น่าจะมาถึงระดับนั้น"หลังจากที่ทั้งสองพูดเรื่องเหล่านั้นออกมา พวกเขาก็ปิดปากเงียบพร้อม ๆ กับการมองดูเฟนด์โดยไม่พูดอะไรพวกเขามอง
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 1
ณ ชายแดนตะวันตกเฉียงใต้สงครามระหว่างเก้าอาณาเขตสงบลง ป้อมปราการได้รับการรักษาความปลอดภัย ป้อมปราการที่ไม่สามารถเข้าถึงได้แต่ละแห่งได้สร้างความหวาดกลัวให้กับศัตรู!ในขณะนั้น ภายในอาคารหลังใหญ่แห่งหนึ่ง ท่านผู้นำ ได้สังเกตเห็นชายหนุ่มคนหนึ่ง ใบหน้าของเขาดูบึ้งตึง“เจ้าวางแผนที่จะกลับไปที่อาณาเขตกลางจริงๆรึ? ตอนนี้เจ้าอยากให้ตำแหน่งนักรบสูงสุดถูกเก็บเป็นความลับหรือไม่?”ในฐานะผู้นำ ชายชราจ้องเข้าไปในดวงตาของชายตรงหน้า สายตาของเขาเต็มไปด้วยความเคารพคนที่ยืนอยู่ด้านหลังชายหนุ่มนั้นคือ เก้ามหาเทพแห่งสงคราม ที่เพิ่งได้รับการแต่งตั้งเก้ามหาเทพแห่งสงครามเป็นบุคคลที่น่าสรรเสริญยกย่อง ในเวลาเพียงห้าปีพวกเขามีส่วนร่วมอย่างมาก การมีตัวตนของพวกเขาทำให้ศัตรูเกิดความกลัวเทพแห่งสงครามทั้งเก้า ได้รับสมญานามอย่างเป็นทางการว่า “เทพเจ้าแห่งสงคราม” พวกเขามีความสุขกับอำนาจและความมั่งคั่งที่ไม่มีใครสามารถเทียบได้ และในไม่ช้าพวกเขาก็จะกลับไปที่หัวเมืองทั้งเก้า โดยแต่ละคนจะขึ้นปกครองแต่ละหัวเมืองด้วยตนเอง พวกเขามีอำนาจมากพอที่จะตัดสินว่าจะให้ใครอยู่หรือตายก็ได้อย่างไรก็ตามในตอนนี้เก้ามหาเทพแห่งสงคราม ยืนอย
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 2
ขณะที่เฟนด์กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น เด็กผู้หญิงตัวน้อยๆ ที่มีใบหน้ามอมแมมกำลังเดินขึ้นไปที่ประตูและแอบมองเข้าไปข้างในหนูน้อยตัวเล็กดูค่อนข้างผอมแห้ง ดูเหมือนเธออายุจะราวๆ สี่หรือห้าขวบ มีผิวสีเหลืองเล็กน้อย เหมือนร่างกายของเธอจะขาดสารอาหาร “หนูน้อยคนนี้ดวงตาของเธอนั้นดูคล้าย เซลีน่า!”เมื่อเห็นท่าทางน่ารักของหนูน้อยคนนี้เฟนด์ก็อดที่จะยิ้มไม่ได้ สาวใช้คนหนึ่งของครอบครัวเทย์เลอร์ออกมา เธอมองไปที่การ์ดที่ยืนอยู่ข้างประตู เธอดึงหนูน้อยไปอีกมุมนึงด้วยเหตุผลบางอย่างอาจจะเป็นเพราะหนูน้อยนั้นมีความคล้ายคลึงกับเซลีน่าจึงทำให้เฟนด์เกิดความความสนใจขึ้นมา เขาค่อยๆเดินเข้าไปหาพวกเธอจากนั้นเขาก็เห็นสาวใช้หยิบขนมปังสองชิ้นออกมาจากกระเป๋าของเธออย่างระมัดระวัง และส่งให้หนูน้อยคนนั้น “ไคลี วันนี้มีแค่สองชิ้นนะ!”“ขอบคุณค่ะ พี่สาวคนสวย!”หนูน้อยกลืนน้ำลายลงคอ เห็นได้ชัดว่าเธอหิวโหย“เร็วเข้า รีบกินซะ!”สาวใช้ลูบหัวของหนูน้อยเบา “เฮ้อ, นายน้อยเทย์เลอร์ช่างโหดร้ายเกินไป!”“ไม่ หนูจะกลับบ้านไปกินกับคุณแม่ คุณปู่ และคุณย่า!”หนูน้อยหยิบขนมปังขึ้นมาก่อนจะยิ้มอย่างมีความสุข สำหรับเธอแล้วขนมปังสองก้อนในมือของ
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 3
“เฟนด์ คุณบ้าไปแล้วเหรอ? อย่าลืมความเป็นตัวของตัวเอง คุณเป็นเพียงคนที่แค่มาแต่งงานกับตระกูลของเรา อย่าคิดว่าเพียงเพราะแค่คุณเป็นทหารมาสองสามปี แล้วคุณจะสามารถมาล้อเล่นกับฉันด้วยความแข็งแกร่งที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อยได้งั้นเหรอ” อีวานกัดฟันและพยายามยืนขึ้นปัง!เฟนด์ตอบโต้ด้วยการเตะและผลักเขากลับลงไปปัดฝุ่นในพื้นที่“ฉันจะไม่พูดซ้ำอีก!”เฟนด์บิดหลังมืดของอีวาน"อ๊ากก!" อีวานร้องเสียงหลง เขารู้สึกราวกับว่ากระดูกของเขาถูกบดขยี้ออกเป็นเสี่ยง ๆ “ไอ้ลูกนอก...” อีวานเงยหน้าขึ้นและกลัวจนพูดไม่ออกเมื่อเงยหน้าขึ้นไปพบกับใบหน้าที่โหดเหี้ยม ไร้ความปรานีของเฟนด์“แกจะกินมันไหม? ถ้าแกไม่ทำ ฉันจะฆ่าแกทิ้งทันที!” เฟนด์ประกาศอย่างเย็นชา“กะ-กะ-กิน ฉันจะกินมัน!”ครั้งนี้อีวานรู้สึกกลัวเฟนด์อย่างที่สุด แม้ว่าเขาจะไม่เต็มใจ แต่เขาก็อดไม่ได้ที่จะฝืนกัดขนมปังที่เต็มไปด้วยดินและยัดเข้าปากไป“ชาวน่าขอบคุณมากสำหรับการดูแลไคลีอย่างดี เซเลน่าอยู่ที่นี่ไหม?”เฟนด์เดินไปหาสาวใช้ เขาจำได้ว่าชาวน่าเคยเป็นสาวใช้ส่วนตัวของเซเลน่าที่สนิทกับเธอมาก“คุณผู้หญิง ถูกเนรเทศให้ออกจากตระกูลเทย์เลอร์ค่ะ เนื่องจากครอบครัวต่อต้านกา
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 4
“เหลืออีกหกนาที คนที่เหลืออยู่รีบจัดการสถานที่นี้ เนื่องจากพวกคุณได้กระทำผิด อย่าคิดที่จะเรียกเก็บค่าบริการเด็ดขาด!”เฟนด์จ้องมองคนที่เหลืออย่างเย็นชาถึงแม้ว่าพวกเขาจะแข็งแกร่งเช่นกัน แต่พวกเขาก็ไม่มีอะไรเทียบได้กับมังกรดำ จึงไม่มีใครกล้ามอง เฟนด์“ทุกคนออกไปเดี่ยวนี้!”พวกเขาเริ่มตะโกนโหวกเหวกทันที เห็นได้ชัดว่าลูกค้าคนอื่นๆ รู้สึกหวาดกลัวต่างจากเมื่อก่อนและวิ่งหนีไปราวกับว่าชีวิตของพวกเขาแขวนอยู่บนเส้นด้ายพวกเขาไม่รู้ว่ามังกรดำตายได้อย่างไร ราวกับว่ามีสิ่งที่เหนือธรรมชาติเกิดขึ้นภายในไม่ถึงหนึ่งนาทีโรงอาบน้ำทั้งหมดก็ว่างเปล่า!พนักงานสาวสวยเดินออกมาอย่างอ่อนโยน หลังจากถูกคนเฝ้าประตู ส่งสัญญาณและถามด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง “นายท่านคะ ที่นี่ไร้ซึ่งผู้คนแล้ว เราจะให้บริการคุณอย่างไรดีคะ”“ไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ๆ และอาหารอร่อยๆ ให้ลูกสาวของฉัน ถ้าไม่ทำอย่าคิดที่มีชีวิตจากที่นี่!”เฟนด์อุ้มไคลีเข้าไปข้างใน ทำให้พนักงานบริการและคนเฝ้าประตูมีสีเลือดแล่นผ่านบนใบหน้า“แน่นอนค่ะท่าน เราจะดำเนินการทันที!”พนักงานบริการสาวสวยฟื้นจากความงุนงงและก้มหัวอย่างนอบน้อมไปที่หลังของเฟนด์เฟนด์พาไคลีเข้าไปด้าน
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 5
ชาวน่าพาเฟนด์ไปยังที่ประตูของบ้านหลังเล็กที่ดูเก่าทรุดโทรมที่ลานกว้างมีต้นไทรต้นใหญ่ เมื่อมองเข้าไปที่นั่นดูเงียบสงบ ยังไงซะสถานที่นั้นดูทรุดโทรมเกินไป“เธอกำลังบอกฉันว่าแม่ของฉัน แม่ของเซเลน่าและสะใภ้อยู่กันที่นี่?”เมื่อเห็นบ้านที่อยู่ตรงหน้าเฟนด์ก็รู้สึกสงสารพวกเขาขึ้นมาทันทีเซเลน่าเป็นลูกสาวของนายท่านเทย์เลอร์ เธอมีพรสวรรค์ที่ยอดเยี่ยม ย้อนกลับไปตอนนั้นเธอยังเป็นที่รู้จักในฐานะผู้นำที่หน้าตาดี น่าทึ่งและน่าภาคภูมิใจ มีคนมาติดพันเธอนับไม่ถ้วนแค่เพียงการที่เธอตัดสินใจที่จะเก็บเด็กไว้ ทำให้เธอต้องถูกไล่ออกมาจากบ้านเพื่ออยู่ในสถานที่แห่งนี้!”ชาวน่า ยิ้มอย่างขมขื่น “มีลูกพี่ลูกน้องของเธอด้วย!” เขายังเด็กนัก เมื่อห้าปีที่แล้ว แต่ตอนนี้เขาอายุ 19 ปีและอยู่ที่นี่ด้วยกัน”“หลายคนเลยงั้นเหรอ!”ตาของเฟนด์เปลี่ยนเป็นสีแดง “เซเลน่าคงต้องผ่านปัญหามาเยอะเหลือเกิน!”อย่างไรก็ตามพวกเขาสังเกตเห็นรถเบนท์ลีย์คันหนึ่งจอดอยู่ที่ลานข้างในบ้าน“ทำไมถึงมีรถเบนท์ลีย์อยู่ที่นี่”เฟนด์นิ่วหน้าอย่างสงสัย“ฉันก็ไม่ทราบค่ะ หลังจากนั้นฉันแทบจะไม่มาที่นี่เลย เฮ้อ มีหลายอย่างเกิดขึ้นตลอดห้าปี คุณเซเลน่า เธอรอค
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 6
“ถูกต้อง คุณพูดได้ถูกจริง ๆ พูดตามตรงฉันไม่ค่อยชอบสาวน้อยคนนี้อยู่แล้ว!”ฟิโอน่า พยักหน้าตอกย้ำ ๆ “สุดท้ายเธอไม่ควรที่จะมีตัวตน”เมื่อได้เฟนด์ได้ยินคำพูดเหล่านั้น เขารู้สึกอยากจะฆ่าพวกเขาทั้งหมดให้ตายในการลงมือเพียงครั้งเดียวยังไงซะลึก ๆ แล้วเขาพยายามเตือนตัวเองให้สงบสติอารมณ์ ท้ายที่สุดฟีโอน่า ก็คือแม่ของเซเลน่าแม่ภรรยาของเขาสถานที่แห่งนี่ไม่ใช้สนามรบที่เขาต้องสังหารฆ่าฟัดตามที่เขาต้องการอีกต่อไป ฟีโอน่าและแอนดรูว์อย่างน้อยก็ไม่ใช่ศัตรูของเขาขาของแอนดรูว์ที่ตกอยู่ในสภาพแบบนี้ในปัจจุบัน เกิดจากการกระทำที่บุ่มบ่ามของเขา ในคืนงานแต่งงานของเซเลน่าความเกลียดชังของพวกเขา ที่มีต่อเขานั้นสมเหตุสมผลมีบุคคลภายนอกเข้ามากำลังเข้ามาเฟนด์ยิ้มอย่างเย็นชาแล้วจ้องมองไปที่นายน้อยคลาร์ก “ไคลีเป็นลูกสาวของฉัน เธอไม่ใช่ภาระและเธอก็ไม่ใช่เด็กนอกคอก แกต้องคุกเข่าและขอโทษสำหรับคำพูดของแกเมื่อกี้!”เมื่อถึงจุดนั้น เฟนด์หยุดอยู่ชั่วขณะแล้วพูดต่อว่า “ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะว่าฉันไม่อยากทำให้บ้านต้องมาแปดเปื้อน ของการกลับวันแรกของฉัน แกก็คงจะได้ตายแล้วตอนนี้!”“ฮ่า ๆ บัดซบ! ฉันได้ยินแกกำลังขู่ฉันอยู่ห
มหาเทพ แห่ง สงคราม บทที่ 7
“วันนี้ฉันจะตายใช่ไหม ฉันกลับไม่คิดอย่างนั้น!”เฟนด์ไม่สะทกสะท้าน เขามองออกไปข้างนอกและเห็นว่าชาวน่า ได้พาไคลีมาหลังจากที่ไปเล่นที่ใต้ต้นไทรมาแล้ว“ฮึ...ฉันจะดูว่าแกวางแผนทำตัวแข็งกร้าวได้ภายหลังอย่าง!”นายน้อยคลาร์กไม่สนใจที่พูดคุยกับเฟนด์ เพราะเขาเชื่อว่าเฟนด์จะต้องเสียใจอีกในไม่ช้าสักครู่นึงมีรถสองสามคันพุ่งเข้ามาจอดที่ด้านนอก แดน เจมสัน นักสู้อันดับหนึ่งของตระกูลคลาร์ก เดินเข้ามาพร้อมกับผู้ชายกล้ามโตสองสามคนขณะที่เขาเดินเข้ามาภายในบ้าน แดนก็ตะโกนถามว่า “ใครกันที่มันกล้ามารังแกนายน้อยของเรา? แกอยากตายใช่ไหม”ตอนนี้แดนกำลังโมโหมากเมื่อเขาได้เข้าไปหาเรื่องใครบางคนที่เขาไม่สามรถจะเอาชนะได้ จนทำให้เขาต้องเสียนิ้วมือไปเขาเพิ่งรักษาบาดแผลจากที่โรงพยาบาลเสร็จ นายของเขาก็โทรหาเขาอีกครั้ง โดยบอกว่านายน้อยคลาร์กถูกคนทำร้ายให้เขาไปจัดการจัดเรื่องนี้“มันคือถังขยะที่ชื่อ เฟนด์ วู๊ด เป็นแค่ทหารเกษียณตัวเหม็น ที่ยังมากล้าทำตัวหยิ่งต่อหน้าฉัน!”นายน้อยคลาร์กเริ่มพูดออกมาทันทีเมื่อเขาเห็นแดนเดินเข้ามาใกล้เขา“ไอพวกสวะ นี่มันจริง ๆ” แดนร้องเสียงหลงขณะที่เขากำลังจะลงมือเพื่อระบายความโมโห
Latest chapter
