โชคดี?คนรอบข้างไม่ได้โง่ มีดทั้งหกเล่ม เขวี้ยงถูกฮาร์วีย์ด้วยด้ามมีด เห็นได้ชัดว่ามันไม่ใช่เรื่องบังเอิญและฮาร์วีย์ก็เป็นหัวหน้าทีม ถ้าเค้าไม่ใช่คู่แข่งของเฟนด์ ใครยังจะกล้าท้าดวลเฟนด์?"ไม่หรอก คุณสุดยอดมาก! ไปเถอะ ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะเป็นคู่ต่อสู้กับคุณ ฉันจะพาคุณไปพบพ่อ ปู่ และพี่ชายของฉัน”"หลังจากที่เจอพวกเขาแล้ว ฉันจะจัดที่พักไว้ให้ แน่นอนว่าถ้าช่วงบ่ายคุณไม่มีอะไร คุณสามารถไปรับภรรยาคุณตอนเลิกงานได้ทันที คุณมีอิสระได้ทุกเมื่อถ้าคุณต้องการออกไปข้างนอก หรือถ้าคุณต้องการจะพักที่คฤหาสน์เดรค หรือที่ไหนก็ได้ตามใจคุณ!” ทันย่ายิ้มจาง ๆ แล้วเดินไปข้างในกับเฟนด์บอดี้การ์ดพวกนั้น มองหน้ากันไปมา พวกเขาตกตะลึงอีกครั้ง"ถ้าฉันฟังไม่ผิด เธอบอกว่าเขาสามารถเลิกงานได้ตลอดเวลาใช่หรือเปล่า?""ใช่ เขาไม่จําเป็นต้องพักอยู่ที่คฤหาสน์ตระกูลเดรค เขาสามารถแวะมาดูได้ทุกเมื่อ"บอดี้การ์ดถึงกับอึ้งไปตาม ๆ กัน อะไรกันวะเนี่ย! ได้รับเงินเดือนยี่สิบล้านดอลลาร์ แต่เขากลับได้รับอิสรภาพมากที่สุด ในบรรดาพวกเขา เป็นใครกันแน่? ผู้นำของตระกูลเดรค ปฏิบัติต่อเขาดีมากจริง ๆ "คุณปู่คะ พ่อ พี่ นี่คือเฟนด์!"
เขายังมีความสงสัยในความสามารถของเฟนด์อีกด้วย เฟนด์มีเงินเดือนสูงถึงยี่สิบล้านเหรียญ ถ้าเขาไม่คุ้มค่ากับราคาที่ต้องจ่าย มันคงเป็นเรื่องที่น่าผิดหวังอีกอย่างตั้งแต่เฟนด์ตอบตกลง เขาก็ไม่อยากที่จะหยุดมันแล้วทันทีที่ทิโมธีเดินออกมาจากบ้าน เขาก็เห็นฮาร์วีย์และบอดี้การ์ดอีกสองสามคนกำลังเดินไปข้างหน้าเขาดีใจจนหัวใจเต้นแรง ฮาร์วีย์แข็งแกร่งมาก แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้บังคับบัญชาเขาโบกมือทันทีและร้องออกมาว่า "ฮาร์วีย์ มาลองดูบอดี้การ์ดคนใหม่คนนี้นะ ใจเย็น ๆ นะ ยังไงเราก็เป็นครอบครัวเดียวกัน!"..ปากของทิโมธียิ้มนิด ๆ เขาอดใจไม่ไหวที่จะเห็นเฟนด์โชว์ความโง่ออกมา ถ้าเฟนด์ไม่สามารถสู้ฮาร์วีย์ได้ เขาก็คงจะลำบากใจที่จะจ่ายเงินเดือนสูงขนาดนี้ใช่ไหม?ทันย่าที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ก็อดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้"เธอหัวเราะทําไม?"ทิโมธีขมวดคิ้วและสับสน“ไม่ ไม่มีอะไร"ทันน่าเอามือกุมอุ้มท้องขณะเดียวกัน ฮาร์วีย์และบอดี้การ์ดคนอื่น ๆ ก็หันกลับมามีบอดี้การ์ดจํานวนหนึ่งหยดเลือดออกจากมุมปาก บางรายถึงกับมีรอยเท้าชัดเจนที่หน้าอกฮาร์วีย์ก็ไม่รอดเหมือนกัน เลือดที่มุมปากของเขายังไม่แห้งดีด้วยซ้ำ เขาถามอย
"โอเค เฟนด์ไปกันเถอะ!"ทันย่าเอามือไขว้หลังไว้ พร้อมรอยยิ้มในขณะที่เธอพาเฟนด์ไปยังบ้านพักที่อยู่ไม่ไกล หลังจากที่เฟนด์จากไป สีหน้าของเจมส์ก็ขมึงทึงทันที เขาพูดกับทิโมธีว่า "ทิโมธี ฉันบอกอะไรแกไว้บ้าง? ไม่ว่าเฟนด์จะเป็นอย่างไร เราก็ควรให้เกียรติเขาด้วย ยังไงเราก็หาประวัติเด็กคนนี้ในกองทัพไม่ได้ เขาอยู่ที่นั่นมา 5 ปี ฉันคาดว่าข้อมูลของเขาอาจอยู่ในแฟ้มลับสุดยอด!"ทิโมธีก้มหัวลงแล้วพูดเบา ๆ "พ่อ ผมไม่ได้ไม่ให้เกียรติเขา ผมแค่รู้สึกว่าเงินเดือนเขาเดือนละยี่สิบล้านเหรียญมันสูงเกินไปสําหรับบอดี้การ์ดคนหนึ่ง เลยอยากลองดูว่าเขาชํานาญแค่ไหน"ขณะนั้นเขาเงยหน้าขึ้นพร้อมรอยยิ้มจาง ๆ "ตอนนี้ดูเหมือนเขาจะมีความสามารถ ความสามารถนี้ต้องเป็นสุดยอดในกองทัพ ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมเขาถึงรู้จักเทพเจ้าแห่งสงคราม!""ฉันว่าเด็กคนนี้ต้องเป็นนายทหาร บางทีเขาอาจจะเป็นถึงจอมพล!""เป็นไปได้ที่เขาจะไม่อยากเปิดเผยตัวตนของตัวเอง!" เจมส์กล่าวพร้อมกับพยักหน้าขณะที่ฟิโอนาและคนอื่น ๆ กลับมาบ้านแล้ว พวกเขามีสีหน้าที่ไม่สูดีหนัก"พวกคุณไปไหนกันมา ทําไมพวกถึงทําสีหน้ากันแบบนี้?แอนดรูว์เห็นพวกเขาสามคน เขาไม่สามารถปกป
ฟีโอนาวิตกกังวลมาก เธอรู้สึกตื่นตระหนก"เราจะทําอย่างไรดีล่ะ เขาเป็นคนทำ มันไม่เกี่ยวกับครอบครัวเราหรอก!""นอกจากนี้ฉันไม่เคยยอมรับว่าเขาเป็นลูกเขยของเรา!"ฟีโอน่าแสดงจุดยืนของเธอทันที"ใช่ เขาก็ไม่ได้เป็นพี่เขยของผม!"เบ็นไม่ลังเลที่จะหันให้เฟนด์ คําว่า "พี่เขย" ที่เขาพูดออกมาอย่างอบอุ่นเมื่อวานนี้ถูกลืมไปในทางกลับกัน งานวันแรกของเซเลน่ากําลังไปได้สวยเธอไม่คิดว่าตระกูลเดรควางแผนจะลงทุนโครงการใหญ่ ๆ ทางตอนใต้ของเมือง พวกเขาซื้อที่ดินผืนใหญ่ และพัฒนาให้เป็นย่านที่อยู่อาศัยระดับหรูในฐานะผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อที่ได้รับการแต่งตั้งใหม่ ซึ่งเป็นผู้ดําเนินการจัดซื้อวัสดุก่อสร้างแค่เพียงผู้เดียวเซเลน่าปลื้มมากตระกูลเดรคถึงกับให้หัวหน้าฝ่ายจัดซื้อมาแบ่งเบาภาระบางส่วนของเธอหัวหน้าคนนี้ชื่อ ซอนย่า นีล เป็นญาติห่าง ๆ ของคนในตระกูลเดรค"ซอนย่า ต่อจากนี้เรามาร่วมมือกันเถอะ!"เซเลน่ายิ้ม ขณะที่เธอพูดเช่นนั้นกับซอนย่าที่อยู่ด้านหน้า เธอกําลังนั่งอยู่ในห้องทํางานของเธอ"คุณเซเลน่า คุณเป็นคนสุภาพมาก คุณเป็นผู้จัดการ ฉันเป็นหัวหน้า ฉันควรฟังคุณและทําตามที่คุณบอก!"ซอนย่ายิ้ม แต่คําพูดข
หลังจากซอนย่าจากไป เซลีน่าก็เอนตัวพิงเก้าอี้แล้วขมวดคิ้ว "หัวหน้าคนนี้ดูเหมือนจะไม่พอใจในตัวเธอมาก นอกจากนี้เธอยังบังคับให้เธอดูแลพวกเขาด้วย ถ้าเธอไม่เห็นด้วย เธออาจจะกลายเป็นคนขี้เหนียวทันทีที่เป็นผู้จัดการ ที่ปฏิเสธไม่พาพวกเขาไป" "ช่างมันเถอะ โชคดีที่เมื่อวานเฟนด์ให้เงินกับเธอไว้เก้าแสนเหรียญ และแม่ของฉันให้เงินมาอีกหนึ่งแสนเหรียญ น่าจะเพียงพอสำหรับอาหารมื้อนี้ใช่ไหม?”เซเลน่ายิ้มอย่างขมขื่นและเลิกคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ขณะเดียวกัน ชายวัยห้าสิบกว่า ๆ ของครอบครัวเทย์เลอร์ ได้กลับมาพร้อมความตื่นเต้น เขาเรียกนายใหญ่เทย์เลอร์ และสมาชิกคนอื่น ๆ ของตระกูลเทย์เลอร์ที่อยู่ด้วยกันมารวมกันทันที"ลุงทิมมี่ เกิดอะไรขึ้น?"อีวานบิดขี้เกียจอย่างเกียจคร้านในขณะที่เขาจ้องมองคนที่อยู่ตรงหน้าวันนั้นเขาอารมณ์ไม่ดีเขาวางแผนจัดงานฉลองที่โรงแรมเมื่อวานนี้ และโชว์ความสําเร็จของตัวเองให้เซเลน่าและคนอื่น ๆได้เห็น แต่กลับกลายเป็นความอัปยศอดสูไม่คาดคิดว่าเรื่องจะจบลงด้วยความอับอายหลังจากฟื้นจากอาการเมาค้าง ถึงได้รู้ว่าคุณทันย่าได้จ้างไอ้ขยะอย่างเฟนด์มาเป็นบอดี้การ์ดให้กับตระกูลเดรคแบบไม่รู้อิโหน่อ
"ไม่ต้องห่วงหรอก ถ้าเป็นอย่างนั้นเราจะไม่ยอมรับเขาว่าเขาเป็นลูกเขยของเรา!""ถึงยังไงทุกคนก็รู้ข้อตกลงที่เราตกลงกับเขา แม้แต่นายน้อยไมเคิลเองก็รู้ เรากับเฟนด์มีข้อตกลงกันเดือนนึง"“นอกจากนี้ถ้าเรายอมรับเขาจริง เราคงไม่ขับไล่เขาและเซเลน่าออกจากตระกูลเทย์เลอร์” อีวานกล่าวนายใหญ่ก็พยักหน้า "เรื่องจริงที่เราไม่ได้ยอมรับเขา ดังนั้นเขาจึงไม่ใช่คนในตระกูลเทย์เลอร์"เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ นายใหญ่ก็หยุดและถามว่า "พูดถึงข่าวดีของเซเลน่าดีกว่า เธอได้ทํางานร่วมกับพวกตระกูลเดรคจริง ๆ ไหม?”ทิมมี่มีใบหน้าที่เคร่งขรึม "นายใหญ่ เมื่อวานไม่ใช่ทุกคนหรอกหรือที่รู้เรื่องนี้? และเซเลน่าเอง เธอก็มีความสามารถ เงินเดือนสิบล้านเหรียญต่อเดือนไม่สูงเกินไปหรอก อย่างไรเสีย เธอคือบุคคลากรในการทํางานของตระกูลเดรค เธอเป็นถึงผู้จัดการ!”"แล้วข่าวดีคืออะไร?"อีวานขมวดคิ้ว ทุกคนจึงสับสน"ผมได้ยินว่าพวกเดรคซื้อที่ดินไว้ทางใต้ของเมือง และพวกคุณก็รู้ว่าแผ่นดินนี้ใหญ่แค่ไหน!""เหนือสิ่งอื่นใด ตระกูลเดรคจะต้องพัฒนาโครงการอสังหาริมทรัพย์ในโครงการนี้ อสังหาริมทรัพย์เมืองใต้! ในอนาคตจะสร้างเป็นย่านที่อยู่อาศัยระดับไฮเอนด
"ใช่ มันน่าจะได้ผล เซเลน่าเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเทเลอร์ของเรา ถ้าไม่ใช่เรา เธอจะยังได้ประโยชน์จากโครงการใหญ่ ๆ แบบนี้อีกหรือ"เซซิเลียยิ้มและพูดทันที หากครอบครัวเทย์เลอร์สามารถเป็นตระกูลชนชั้นสูงระดับสองได้ เธอจะมีความมั่นใจและออกไปนอกบ้านพร้อมกับภูมิหลังของตระกูลได้อย่างภูมิใจในอนาคตเมื่อถึงเวลาหญิงสาวเหล่านั้นจากครอบครัวชนชั้นสูงชั้นสามที่ใกล้ชิดกับเธอจะอิจฉาเธอ พวกเขาจะพยายามทําให้เธอพอใจ"ใช่ เซเลน่าเป็นส่วนหนึ่งของเรา ดังนั้นเธอก็จะต้องดูแลเราอย่างแน่นอน!"ธีโอดอร์พยักหน้า หลังจากจัดการความคิดนี้ไว้ในหัว เขามองอีวานแล้วพูดว่า "ถ้าแกจะขอโทษเธอ แกต้องใช้ความจริงใจ เข้าใจไหม?""ไม่ต้องห่วง ผมจะแสดงความจริงใจ!"อีวานยิ้มอย่างโล่งอกว่า “ผมเคยคิดแล้วว่า ตราบใดที่เธอดูแลครอบครัวของเรา ทําให้เราหาเงินได้ ฉันจะได้ตอบแทนเธอบ้าง...""คุณต้องระวังเรื่องแบบนี้นะ คนอื่นไม่ควรรู้เรื่องนี้ ถ้าคนอื่นรู้ เซเลน่าจะเสียชื่อเสียง เพราะเซเลน่าเพิ่งเริ่มทำงานร่วมกับตระกูลเดรค เธอยังไม่ได้รับความไว้วางใจจากพวกเขา!"นายใหญ่เทย์เลอร์ไม่ได้มุ่งหวังที่จะอาศัยความสัมพันธ์นี้เพื่อให้ได้โครงการนี้ แต
หลังจากซอนย่าประกาศออกไป เธอก็ตรงไปที่ทางเดินด้านนอกและโทรออกพนักงานหญิงคนหนึ่งที่มีความสัมพันธ์ที่ดีกับเธอ หล่อนเดินมาหาเธอหลังจากที่เธอวางสาย "หัวหน้างาน คุณทํางานหนักเพื่อตระกูลเดรคมาหลายปีแล้ว พวกเขาจะไม่ให้เครดิตคุณ ทั้งที่คุณนั้นทำงานหนักมากได้อย่างไร? คุณไม่สมควรเลื่อนตําแหน่งเป็นผู้จัดการหรอกเหรอ? บริษัทมีตําแหน่งว่างสําหรับผู้จัดการฝ่ายจัดซื้อ แต่นั่นไม่ใช่เหตุผลที่ดีพอที่จะทําให้เซเลน่าเป็นคนเดียวใช่ไหม?พนักงานหญิงคนนั้นพูดหลังจากที่เธอเข้าข้างซอนย่าซอนย่ารู้สึกโกรธมาก เพราะพนักงานเพิ่งพูดสิ่งที่อยู่ในใจของเธอออกมา ใบหน้าของเธอดูบูดบึ้งเพราะความโกรธที่เดือดพล่านภายในตัวเธอ เธอพยายามที่จะฝืนยิ้มออกมา "เฮ้อ เธอมีความสามารถมาก คุณทันย่าเป็นคนเลือกเธอมาเป็นผู้จัดการด้วยตัวเอง นอกจากนี้เซเลน่ายังแสดงศักยภาพของเธอในฐานะผู้หญิงที่แข็งแกร่ง ตอนนั้นเมื่อเธอเป็นส่วนหนึ่งของตระกูลเทย์เลอร์!”“บ้าไปแล้ว ฉันเคยได้ยินมาว่าเธอถูกไล่ออกจากตระกูลเทย์เลอร์เมื่อห้าปีก่อน มีคนเคยเห็นเธอเก็บขยะเพื่อเอาไปขาย ฉันไม่รู้ว่าอะไรทําให้ คุณทันย่าพอใจในตัวเธอ"พนักงานคนนี้ก็รู้สึกไม่พอใจเช่นก