บทที่ 96

"โอเค เฟนด์ไปกันเถอะ!"

ทันย่าเอามือไขว้หลังไว้ พร้อมรอยยิ้มในขณะที่เธอพาเฟนด์ไปยังบ้านพักที่อยู่ไม่ไกล

หลังจากที่เฟนด์จากไป สีหน้าของเจมส์ก็ขมึงทึงทันที เขาพูดกับทิโมธีว่า "ทิโมธี ฉันบอกอะไรแกไว้บ้าง? ไม่ว่าเฟนด์จะเป็นอย่างไร เราก็ควรให้เกียรติเขาด้วย ยังไงเราก็หาประวัติเด็กคนนี้ในกองทัพไม่ได้ เขาอยู่ที่นั่นมา 5 ปี ฉันคาดว่าข้อมูลของเขาอาจอยู่ในแฟ้มลับสุดยอด!"

ทิโมธีก้มหัวลงแล้วพูดเบา ๆ "พ่อ ผมไม่ได้ไม่ให้เกียรติเขา ผมแค่รู้สึกว่าเงินเดือนเขาเดือนละยี่สิบล้านเหรียญมันสูงเกินไปสําหรับบอดี้การ์ดคนหนึ่ง เลยอยากลองดูว่าเขาชํานาญแค่ไหน"

ขณะนั้นเขาเงยหน้าขึ้นพร้อมรอยยิ้มจาง ๆ "ตอนนี้ดูเหมือนเขาจะมีความสามารถ ความสามารถนี้ต้องเป็นสุดยอดในกองทัพ ไม่แปลกใจเลยว่าทําไมเขาถึงรู้จักเทพเจ้าแห่งสงคราม!"

"ฉันว่าเด็กคนนี้ต้องเป็นนายทหาร บางทีเขาอาจจะเป็นถึงจอมพล!"

"เป็นไปได้ที่เขาจะไม่อยากเปิดเผยตัวตนของตัวเอง!" เจมส์กล่าวพร้อมกับพยักหน้า

ขณะที่ฟิโอนาและคนอื่น ๆ กลับมาบ้านแล้ว พวกเขามีสีหน้าที่ไม่สูดีหนัก

"พวกคุณไปไหนกันมา ทําไมพวกถึงทําสีหน้ากันแบบนี้?

แอนดรูว์เห็นพวกเขาสามคน เขาไม่สามารถปกป