บทที่ 8

บรรยากาศภายในรถดูตึงเครียดเล็กหน่อย

มู่ หลิง คนขับรถหัวเราะเพื่อกลบความเงียบนั้นอย่างเต็มที่ ไหล่ของเขาทั้งสองข้างสั่นอย่างเห็นได้ชัด

เขาคงจะหัวเราะดังกว่านี้ถ้าลู ชินจินไม่ได้จ้องมองอย่างดุร้ายเพื่อเตือนเขาจากเบาะหลัง

แก้มทั้งสองข้างของทัง โรลชูวเปลี่ยนเป็นสีแดงสด แม้แต่คอของเธอก็ยังเปลี่ยนเป็นสีชมพูไปด้วย

ลู ชินจินหลับตาลงนิดหน่อยและพูดว่า “ไม่ต้องห่วงหรอก ผมจะไม่ล่วงเกินคุณจนกว่าคุณจะพร้อม”

เขาพูดเช่นนั้นเพื่อไม่ทำให้เธอลำบากใจ และนั้นก็เป็นส่วนหนึ่งของสัญญา

ทัง โรลชูวถอนหายใจด้วยความโล่งอก

เธอมองเขาอย่างซาบซึ้ง นี่เป็นครั้งแรกที่เธอคิดว่าเธอตัดสินใจถูกแล้วที่แต่งงานกับเขา

เขาเป็นสุภาพบุรุษที่แท้จริงและเขาไม่แตะต้องเธอเลยเพราะเขาได้สัญญาว่าจะไม่ทำ!

เธอมั่นใจในเขาเพราะเขาคือ ลู ชินจิน

เขาไม่เหมือนกับจี ยินเฟง

จี ยิเฟงไม่ใช่ผู้ชายที่รักษาคำพูด เขาสัญญาว่าจะแตะเนื้อต้องตัวเธอหลังจากที่แต่งงานแล้ว แต่เขามีท่าทางเหมือนอยากจะทำทุกอย่างก่อนแต่งงาน

ในขณะที่ลู ชินจินดูเป็นคนที่ตรงกันข้ามโดยสิ้นเชิง เขาสามารถใช้ตำแหน่งของเขาในฐานะสามีเพื่อบังคับให้เธอหลับนอนด้วยก็ได้ แต่งเขาสัญญาที่จะไม่บังคับเธอและจะรอจนกว่าเธอจะพร้อม

ทัง โรลชูวอดไม่ได้ที่จะแอบดีใจ เธอช่างโชคดีจริง ๆ ที่ได้แต่งงานกับเขา

“ขอบคุณค่ะคุณลู”

“ด้วยความยินดี”

รถได้หยุดในขณะที่พวกเขากำลังคุยกัน ลู ชินจินเหลือบมองออกไปข้างนอกและพูดว่า “เรามาถึงแล้ว”

ทัง โรลชูวมองตามสายตาของเขาไปและรู้ว่าพวกเขาอยู่ที่ไหน

พวกเขาอยู่หน้าร้านอาหารที่มีชื่อว่า “ซี กาแล็กซี”

ซี กาแล็กซี ตั้งอยู่ในเขตชานเมือง ร้านอาหารนั้นได้สร้างอยู่บนภูเขา มีพื้นที่ที่กว้างขวางและรายล้อมไปด้วยสถานที่เที่ยวและโรงแรมมากมาย มีวิวทิวทัศน์ที่สวยงามและยังได้รับการตกแต่งอย่างมีรสนิยมหรูหราจนไปถึงหอดูดาวที่ด้านหลัง ที่มีไว้บริการลูกค้าให้ขึ้นไปดูแสงสีของเมืองและดูดาวในขณะที่รับประทานอาหาร นั่นคือที่มาของชื่อซี กาแล็กซี ร้านอาหารแห่งนี้มีชื่อเสียงเป็นอย่างมากในเมืองปักกิ่ง โดยปกติจะต้องใช้เวลาจองเป็นเดือนเพื่อที่จะได้มานั่งทานอาหารในร้านนี้ และลูกค้าของที่นี่ก็ยังเป็นผู้คนชนชั้นสูงอีกด้วย

“ไปกันเถอะ” ลู ชินจินพูด

เขาก้าวออกจากรถไป จากนั้น เธอก็ได้เห็นว่าเขาเปิดประตูรถให้เธออย่างสุภาพ เขาช่างเป็นสุภาพบุรุษจริง ๆ

เมื่อทัง โรลชูวออกจากรถมา เธอก็ก้มหน้าก้มตาและอดไม่ได้ที่จะพูดว่า “คุณน่าจะบอกฉันก่อนว่าจะพาฉันมาในที่แบบนี้ ฉันจะได้เปลี่ยนชุดที่ดีกว่านี้”

ลู ชินจินมองไปที่การแต่งตัวของเธอและพูดว่า “คุณเป็นคนสวยโดยธรรมชาติอยู่แล้ว คุณดูดีแล้ว ดูดีในแบบที่คุณเป็นนั่นแหละดีที่สุด”

เขากำลังพูดออกมาจากใจจริง

ทัง โรลชูวเป็นผู้หญิงสวย เธอดูเหมือนหญิงสาวที่แข็งแกร่ง รูปลักษณ์ที่สวยงามและสดใสของเธอช่างไร้ที่ติ รูปร่างที่ได้สัดส่วนและเสื้อผ้าที่มีรสนิยมสูง แม้จะอยู่ในชุดทำงานแต่เธอก็ยังดูสดใสและวางตัวได้อย่างไร้ที่ติ

ทัง โรลชูวหยุดเดินด้วยความตกใจก่อนที่จะหัวเราะขึ้นมา “ฉันไม่คิดเลยว่าคุณจะชมฉันเช่นนี้”

นี่เป็นครั้งแรกที่เธอยิ้มหลังจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้

ลู ชินจินรู้สึกแปลกใจในตัวเองที่เขาสามารถชื่นชมยกย่องคนอื่นโดยไม่คาดคิดหลังจากที่เขาแต่งงานกับเธอ!

โชคดีที่ตอนนี้มีกันอยู่เพียงแค่ 2 คน หากเรื่องนี้เข้าหูกลุ่มเพื่อนของเขา เขากลัวว่าเพื่อนของเขาจะอ้าปากค้างกันทั่วหน้า

พวกเขาเดินเข้าไปในร้านอาหารพร้อมกัน ลู ชินจินได้จองโต๊ะในหอดูดาวเอาไว้แล้ว หลังจากที่พวกเขานั่งลง เชฟก็ได้นำอาหารออกมาเสิร์ฟ จากนั้น นักไวโอลินก็ออกมายืนเรียงแถวข้างกันในชุดทักซิโด้ของพวกเขาและเริ่มบรรเลงเพลงอย่างไพเราะ

ดอกไม้ เทียน ไวน์ ดนตรี ทุกอย่างทำให้บรรยากาศในคืนนี้ช่างดูโรแมนติก

ทัง โรลชูวเพิ่งรู้ว่าความเศร้า ความปวดร้าวที่เธอเจอเธอมาวันนี้ได้หายไปหมดแล้ว เมื่อเธอได้มาอยู่ในบรรยากาศที่โรแมนติกเช่นนี้ เธอเองก็รู้สึกประหลาดใจอยู่ไม่น้อย

“อาหารพวกนี้ถูกปากเธอหรือเปล่า?” ลู ชินจินถามขึ้นมาในระหว่างรับประทานอาหาร

ทัง โรลชูวเคี้ยวเนื้อในปากและพยักหน้า “ฉันชอบมากค่ะ ฟัวกราส์ บอร์ซต์ สเต็กรมควัน สไตล์ยุโรป ขนมหวานรสวนิลา ทุกอย่างเป็นของโปรดของฉัน…” เธอได้หยุดชะงักไปชั่วขณะและมองไปที่เขาอย่างตกใจและพูดว่า “นี่คุณ...สั่งเองทั้งหมดเลยเหรอ?”

ลู ชินจินจ้องมองไปที่เธอและพูดอย่างสงบว่า “มันก็เดาได้ไม่ยากนี่”

ทัง โรลชูวสำลักและไม่สามารถพูดอะไรได้

เธอไม่คิดเลยว่า ผู้ชายที่สูงส่งจนไม่มีใครเทียบได้อย่างเขาจะเอาใจใส่และสังเกตว่าเธอชอบกินอะไร

จี ยินเฟงไม่เคยทำเรื่องพวกนี้เลย เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเธอชอบอาหารอะไร เธอชอบใส่อะไร และชอบดูหนังเรื่องอะไร

แต่ลู ชินจินทำทุกอย่างเพื่อเธอ

ทัง โรลชูวทำตัวไม่ถูก แต่เธอก็ไม่กล้าแสดงออก

จี ยินเฟงเป็นผู้ชายที่เธอมอบหัวใจให้ แต่เธอกลับถูกทำร้ายย่ำยีจนไม่เหลืออะไร

ในขณะที่ลู ชินจิน สามีของเธอที่เธอเพิ่งจะรู้จักกันแค่วันเดียว แต่เขากลับทำในสิ่งที่จี ยินเฟงไม่เคยทำให้เธอเลย

‘ทัง โรลชูว เธอต้องมองเขาใหม่แล้วล่ะ’

ผู้ชายคนนี้อาจไม่ใช่ผู้ชายเย็นชา ตรงกันข้าม เขาเป็นคนที่ใจดีและเอาใจใส่มาก เธอพูดได้เลยตั้งแต่ที่เขาสัญญาว่าเขาจะไม่แตะเนื้อต้องตัวเธอ และตอนนี้เขาก็ยังสั่งอาหารที่เธอชอบมาให้เธออีกด้วย

เมื่อเธอคิดถึงตอนที่เขาเข้ามาที่บริษัทในตอนบ่ายนั้น หรือว่าเขาจะมาหาเธอ?

เมื่อนึกถึงเรื่องต่าง ๆ ที่เขาทำ ทัง โรลชูวก็รู้สึกอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก “ขอบคุณนะคะท่านประธาน!”

ลู ชินจินขมวดคิ้วเล็กน้อยและพูดว่า “ด้วยความยินดี แต่มันจะดีกว่านี้ถ้าคุณเปลี่ยนวิธีการเรียกชื่อของผม”

“เอ่อ..จะให้เปลี่ยนเป็นอะไรดีคะ?” ทัง โรลชูวถาม เธอเองก็คิดไม่ออกว่าจะเปลี่ยนเป็นอะไร

ก่อนนี้เธอได้คิดไว้ว่าจะเรียกเขาว่า “คุณลู” แต่มันดูไม่เหมาะสมสักเท่าไหร่ เธอจึงคิดว่า “ท่านประธาน” น่าจะดีกว่า หรือว่าเธอจะเปลี่ยนมาเรียกเขาว่า “คุณลู” ดีไหม?

แต่เธอไม่คิดว่าลู ชินจินพูดเรื่องนี้ขึ้นมาหลังจากนั้นไม่กี่ชั่วโมง

“ทำไมคุณไม่เรียกชื่อผมล่ะ?” เขากล่าว

ทัง โรลชูวกระพริบตาสักครู่ก่อนจะถามขึ้นว่า “ชินจินเหรอคะ?”

“มันยังฟังดูไม่ธรรมชาติพอ แต่ผมจะให้เวลาคุณฝึกก็แล้วกัน” ลู ชินจินกล่าวขณะยิ้มออกมาอย่างเห็นด้วย