Share
บทที่ 103 ซ่อนบางอย่างจากเขา
Related chapter
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 104 ผมไม่ได้โกหกคุณ
ความไม่พอใจพุ่งทะลุผ่านเนลล์ ขณะที่เธอขยี้หัวอย่างเหม่อลอย ในที่สุดเธอก็ทำลายความเงียบอันยาวนานด้วยน้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความไม่อดทน “พูดในสิ่งที่ต้องพูดตอนนี้ไม่งั้นฉันจะไป!”"เดี๋ยวก่อน!" เสียงต่ำพูดขึ้น จากนั้นเห็นกิดเดียนลุกขึ้นยืนและเดินเข้าไปหาเธอ ด้วยเหตุผลที่ไม่รู้จักตัวเองการหายใจของเธอก็ตื้นขึ้น ชายคนนั้นหยุดอยู่ตรงหน้าเธอ เขาเก็บมือทั้งสองข้างไว้ในกระเป๋าเขาจ้องมองเธอด้วยความรุนแรงอย่างเงียบ ๆ แม้จะมีใบหน้าที่ตึงเครียด แต่ดวงตาสีเข้มและลึกของเขาก็กระพริบด้วยความสดใสเมื่อพบความรำคาญเล็กน้อยที่เกิดขึ้นบนใบหน้าของผู้หญิงคนนั้น“เมื่อคืนคุณโกรธผมเพราะเรื่องนี้หรือเปล่า?” สิ่งนี้ทำให้เนลล์ประหลาดใจ เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยความตะลึง กิดเดียนโยนคำพูดอื่นทิ้งไป“คุณได้ยินสิ่งนี้จากครอบครัวโจนส์หรือเปล่า?” เนลล์เบิกตากว้างด้วยความไม่เชื่อ ผู้ชายคนนี้รู้ทุกอย่างได้ยังไง? เขามีสายตาหรือการได้ยินที่ดีผิดปกติหรือไม่? กิดเดียนไขข้อสงสัยของเธอได้ภายในไม่กี่วินาที“ความผูกพันระหว่างการ์เร็ตต์กับผมเป็นความลับที่ถูกเก็บไว้อย่างดี ในจินเฉิงทั้งหมดมีเพียงนางโจนส์ผู้ใกล้ชิดกับการ์เร็ตต์เท่
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 105 ลูกของเขาโทรมา
กิดเดียนจ้องมองเนลล์อย่างเงียบ ๆ"แค่นั้น?""แล้ว? อะไรอีกล่ะ?”“ไม่มีอะไร” ดวงตาของเขาเป็นประกายด้วยอารมณ์ที่แตกต่างราวกับว่าพยายามปกปิดอะไรบางอย่าง มือของเนลล์กำเข้าหากันแน่นขณะที่เธอรู้สึกวิตกกังวลอย่างฉับพลันอย่างไรก็ตามเธอสามารถปกปิดอารมณ์ที่แท้จริงของเธอได้ดีมาโดยตลอด เธอฟื้นคืนความสงบได้อย่างรวดเร็วหลังจากที่หลบสายตาของเธอในขณะที่มีการแสดงออกที่ไม่ถูกรบกวนบนใบหน้าของเธอ“แล้วมีอะไรคืบหน้าไหม?”"มี" ไม่มีอะไรต้องปกปิดเนลล์ เปิดภาพถ่ายที่อาวุโสเคส่งให้เธอ“มีคนมายุ่งกับรถที่แม่ของฉันขับ สายเบรกถูกตัดก่อนล่วงหน้า ฉันสงสัยว่าน่าจะเป็นสาเหตุของอุบัติเหตุ” ตาของกิดเดียนเบิกกว้าง การแสดงออกที่เย็นชาฉายไปทั่วพวกเขา“คุณต้องการความช่วยเหลือจากผมไหม?”“ไม่!” เนลล์ปฏิเสธตรง ๆ “ฉันต้องจัดการเรื่องนี้เป็นการส่วนตัวไม่ใช่ผ่านคนอื่น”แม่ของเธอเป็นคนที่เธอรักมากที่สุดในโลกนี้มาโดยตลอด เธอเป็นเพียงหญิงสาวเมื่อแม่ของเธอเสียชีวิตโดยไม่คาดคิดเมื่อห้าปีก่อน ในตอนนั้นเธอทำอะไรได้ไม่มากนักนอกจากรู้สึกหมดหนทางและไม่มั่นคงกับสิ่งต่างๆมีการเปลี่ยนแปลง เธอต้องถอนรากถอนโคนฆาตกรตอนนี้เธอมีความส
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 106 เหมือนแม่ของเธอ
เนลล์กะพริบตาด้วยความสับสนเธอไม่ได้คาดหวังว่ากิดเดียนจะโกรธกับคำพูดของเธออย่างจริงจัง เธอร้องครางเมื่อรู้สึกเจ็บเล็ก ๆ ที่คาง "คุณกำลังทำอะไร? มันเจ็บ!" เธอบอกอย่างรำคาญ "ตอบผมมา" ดวงตาของชายคนนั้นเย็นชาน้ำเสียงของเขาเจือไปด้วยความหวาดกลัว เนลล์ยอมจำนนทันทีภายใต้การจ้องมองของเขา คิ้วของเธอกระตุก “คำถามไหน?”"ผมเป็นใคร?" “ …” เนลล์พูดไม่ออก โง่หรือไง! เขาไม่รู้ว่าเขาเป็นใคร? มันน่าเสียดายที่เธอกล้าคิดแบบนั้นกับตัวเองเท่านั้น เธอจะไม่กล้าแสดงความคิดเห็นนี้ออกมาดัง ๆ เธอเผยรอยยิ้มที่ประจบประแจงก่อนจะตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า“กิดเดียน ลีย์”“หืม?”“???” เนลล์พูดไม่ออก นั่นเป็นคำตอบที่ไม่ถูกต้องเหรอ?เธอลองอีกครั้งคราวนี้อย่างไม่แน่นอน “ประธานลีย์ ?”“ …” กิดเดียนยังคงเงียบ“ฮ่าฮ่า…คุณคงไม่อยากให้ฉันเรียกคุณว่าท่านประธานหรอกนะ!” เนลล์รู้ว่านั่นเป็นคำตอบที่ไม่ถูกต้อง เมื่อพบความวุ่นวายของอารมณ์ที่พุ่งเข้ามาในลักษณะของผู้ชาย“ฮึก! โอกาสสุดท้าย คิดให้ดี หืม?” เนลล์กัดริมฝีปากของเธอ“อย่าทำอย่างนั้น!” การกัดริมฝีปากสีแดงด้วยฟันขาวของเธอทำให้เธอดูสวยอย่างน่าสงสาร มันทำให้ผู้ชายม
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 107 ความฝันที่แปลกประหลาด
"แม่?"“เอ่อ...”"จริงเหรอ? พ่อพบแม่แล้ว?” รอยยิ้มหลุดออกบนใบหน้าของกิดเดียน “ลูกอยากเจอเธอไหม?”“ใช่แน่นอน หนูอยากเจอเธอ”“เอาล่ะ พ่อจะวางสายโทรศัพท์และส่งรูปถ่ายให้หนู หนูจะต้องเข้านอนหลังจากดูเรียบร้อย ตกลงไหม?""ตกลงค่ะ"ในที่สุดกิดเดียนก็วางสาย ในโทรศัพท์ของเขา เขาพบรูปถ่ายของเนลล์ที่เขาใช้โดยบังเอิญและส่งมันไปในอีกด้านหนึ่งเด็กรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากเมื่อได้รับรูปถ่าย นี่คือแม่ของเธอหรือเปล่า?แม่สวย! ผิวสวยตาสวยจมูกโด่งปากกำลังดี! แม่เหมือนลิซซี่เป๊ะ !!!'อ่า ... นานะนี่แม่ของฉัน! ลิซซี่เป็นลูกของเธอ! ลิซซี่เป็นผู้หญิงที่โชคดี!’เด็กคนนั้นจับมือเล็ก ๆ ของเธอรอบโทรศัพท์มือถือและรีบไปที่ห้องนั่งเล่นเพื่อมองหาท่านผู้หญิงโดยไม่คาดคิดว่าสาวใช้ที่ได้รับมอบหมายให้ดูแลเธอจับหญิงสาวได้เพียงไม่กี่วินาทีหลังจากที่เธอวิ่งออกไปจากห้อง“คุณหนูตอนนี้ 22:00 น. แล้ว คุณได้สัญญาว่าจะไปนอน? ทำไมคุณถึงยังไม่นอน?” ลิซซี่กะพริบตากลับอย่างว่างเปล่าเมื่อริมฝีปากสีชมพูเล็ก ๆ ของเธอเม้มแน่นรูม่านตาสีดำที่สวยงามราวกับไข่มุกของเธอก็พุ่งไปรอบ ๆ ห้อง ภายในไม่กี่วินาทีเธอก็หันศีรษะไปรอบ ๆ และ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 108 เจเน็ตขอความช่วยเหลือ
มันเป็นไปไม่ได้ที่เนลล์จะไม่ตามไปด้วยในฐานะหัวหน้าแผนกเธอตัดสินใจที่จะไม่เป็นคนที่ทำให้หมดสนุก แม้ว่าเธอจะไม่ได้ชื่นชอบงานสังคมเหล่านี้ก็ตามด้วยเหตุนี้เธอจึงออกจากห้องไปรับอากาศบริสุทธิ์หลังจากดื่มไปสองสามแก้ว ปล่อยให้เพื่อนร่วมงานเพลิดเพลินไปกับตัวเองเพื่อนร่วมงานคนหนึ่งของเธอตัดสินใจเลือกที่คาราโอเกะแห่งนี้ สถานที่แห่งนี้มีสไตล์ในการตกแต่งและการจัดวางด้านนอกของห้องบันเทิงส่วนตัวมีทางเดินที่คดเคี้ยวซึ่งนำไปสู่สวนที่มีสนามหญ้าขนาดใหญ่ อาคารหลายหลังที่กระจัดกระจายไปทั่วพื้นที่ช่วยเพิ่มความรู้สึกของรีสอร์ทส่วนตัวให้กับสถานที่ทั้งหมดเนลล์โค้งหลังและยืดตัวออกไปตรงทางเดินลมพัดเย็นกว่าในคืนฤดูหนาว สายลมหนาวพัดผ่านเข้ามาที่คอเสมอแม้จะมีเสื้อแจ็คเก็ตชั้นในเพื่อป้องกันเนลล์ยืนอยู่ตรงนั้นสักพัก เธอพร้อมที่จะมุ่งหน้ากลับเข้าไปในห้องแล้ว ตอนนี้เธอเริ่มมีสติขึ้นเล็กน้อยโดยไม่คาดคิดภาพเงาที่คุ้นเคยเดินมาหาเธอจากอีกด้านหนึ่งของทางเดินที่คดเคี้ยว ธารา การ์เร็ตต์ ก็ตกใจกับการเผชิญหน้าเช่นกัน พวกเขาสองคนตะลึง ธาราคลี่ยิ้มออกมาอย่างสุภาพเนลล์ตอบพร้อมกับพยักหน้าเล็กน้อย“ช่างเป็นเรื่องบ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 109 ที่พักชั่วคราว
เจเน็ตส่ายหัว"ฉันไม่เป็นไร อย่าเรียกตำรวจ” เธอหายใจเข้าลึก ๆ ราวกับพยายามอย่างหนักที่จะทำให้ตัวเองสงบลง“เนลลี่ขอเสื้อผ้าของฉันได้ไหม?” เนลล์จ้องมองเธอด้วยความเงียบงันเธอรู้ว่าคนทั่วไปจะไม่กล้าปฏิบัติกับเจเน็ตอย่างน่าสยดสยอง เนื่องจากภูมิหลังครอบครัวของคนรุ่นหลัง นอกจากนี้เธอยังได้รับการปกป้องจากผู้คุ้มกันอยู่เสมอดังนั้นจึงไม่มีใครสามารถเข้าใกล้เธอได้ง่าย ๆบางที ... อาจมีบางอย่างมากกว่านั้นสำหรับเหตุการณ์ที่โชคร้ายนี้ เธอหันกลับไปรวบรวมเสื้อผ้าของเจเน็ตโดยไม่ต้องเร่งรีบ จากนั้นเธอก็ช่วยหลังอาบน้ำในห้องน้ำให้สดชื่นก่อนออกจากห้องพักของโรงแรมสวนลีย์ป้าจอยซ์เมื่อรอเนลล์กลับบ้านพร้อมกับหญิงสาวอีกคนที่ปรากฏทางโทรทัศน์ก่อนหน้านี้“ป้าจอยซ์นี่คือเพื่อนของฉันเจเน็ต เธออาจจะอยู่กับเราสองสามวัน กรุณาเตรียมอาหารมื้อเย็นปรุงรสเบา ๆ ฉันจะขึ้นไปชั้นบน”“อ่าได้สิ” เนลล์ช่วยเจเน็ตเข้าไปในห้อง“เนลลี่ฉันอยากอาบน้ำ”“ได้เลย”ไม่มีใครเคยเข้าพักในห้องพักมาก่อน แต่มันก็มีสินค้าที่จำเป็นอยู่เสมอ เนลล์เติมน้ำให้เต็มแล้วทิ้งให้เพื่อนอยู่คนเดียว เธอก้าวออกจากห้องและสั่งให้ป้าจอยซ์ไปหาหมอแพทย์ห
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 110 ฉลองปีใหม่จีนด้วยกัน
สิบนาทีโดยประมาณ กิดเดียนคุยโทรศัพท์เสร็จแล้ว เขานั่งอยู่ข้างโต๊ะอาหารรอการกลับมาของเธออย่างอดทนเนลล์สูดหายใจเข้าลึก ๆ เพื่อฟื้นความสงบก่อนจะออกไปข้างนอก“คุณใช้เวลาพอสมควร ทุกอย่างเรียบร้อยดีไหม?” เนลล์พยักหน้า "ทุกอย่างปกติดี" การแสดงพลุยังไม่เริ่มจุด นักเล่นเชลโล กำเล่นท่วงทำนองอันไพเราะในห้องอาหาร บรรยากาศสว่างไสวด้วยแสงเทียนสุดโรแมนติก กิดเดียนมองเธออย่างตั้งใจในดวงตา "คุณนายลีย์ ผมขอเต้นรำกับคุณได้ไหม?” เนลล์ตะลึง เขาลุกขึ้นยืนแล้วเดินข้ามโต๊ะมาหาเธอแล้วโน้มตัวไปข้างหน้า เธอรู้สึกอยากร้องไห้และหัวเราะในเวลาเดียวกันขณะที่มองไปที่ฝ่ามือที่ยื่นมาตรงหน้าเธอ“กิดเดียนฉันไม่ได้ใส่ชุดเดรส”“ผมก็ไม่ได้ใส่สูทเหมือนกัน” เขาไม่ดูแลเครื่องแต่งกายของพวกเขา เขาจับมือเธอไว้เขาค่อย ๆ ช่วยเธอลุกออกจากที่นั่งทำนองเพลงทำให้หูของพวกเขาสบายขึ้น พวกเขาเริ่มเต้นรำในพื้นที่ว่างด้านหน้าห้องอาหารทั้งคู่สวมเสื้อแจ็คเก็ตลง ดูเหมือนว่าทั้งชั้นของร้านจะถูกจองไว้หมดแล้วจึงไม่มีลูกค้ารายอื่นอยู่เลย เป็นเรื่องที่น่ายินดีและผ่อนคลายมากที่ได้เห็นหน้าต่างกระจกเหล่านั้นปิดกั้นลมที่รุนแรงของเดือนที่สิบสองไ
ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 111 คาเลนตายแล้ว
อีธานซึ่งมีใบหน้ามืดครึ้มวางมือลงบนโต๊ะ“ไร้สาระ! แกจะแต่งงานกับใครไม่ได้ถ้าไม่ใช่คุณโจนส์? แจ็คแมนอันธพาลคนนั้นเหรอ?” เจเน็ตขมวดคิ้วเธอแยกริมฝีปากออกเพื่อตอบโต้ แต่คิดอย่างอื่นเมื่อความเจ็บปวดเล็กน้อยดึงเข้าที่หัวใจของเธอ เสียงต่ำทำลายความเงียบที่ยาวนานในที่สุด “ไม่ต้องกังวลหนูก็จะไม่แต่งงานกับเขาเช่นกัน” ความเป็นไปได้นี้ไม่อยู่ในคำถาม ผู้ชายคนนั้นเกลียดชังเธอจนถึงขีดสุดจนถึงจุดที่เขารังเกียจที่จะแตะต้องเธอด้วยซ้ำ ทำไมเขาถึงอยากแต่งงานกับเธอ? เจเน็ตพยายามอย่างเต็มที่ที่จะกลั้นน้ำตาเหล่านั้นไว้ก่อนจะพูดต่อ“ตอนนี้หนูอยากมุ่งมั่นกับอาชีพของหนูเพียงอย่างเดียว นอกจากนี้หนูยังเด็กอยู่เราสามารถพูดคุยเรื่องการแต่งงานของหนูได้อีกครั้งในไม่กี่ปีข้างหน้า!” ด้วยเหตุนี้เธอจึงหันหลังกลับและมุ่งหน้าไปที่บันได อีธานโกรธกับคำตอบของเธอ เขาร้องเสียงหลงที่ชั้นสอง “ฉันจะทำลายแก ถ้าฉันรู้ว่าแกได้ไปพบกับเด็กชายแจ็คแมนคนนั้นอีกครั้ง! ลองฉันถ้าแกคิดว่าฉันแค่ล้อเล่น!”…ทั้งกิดเดียนและเนลล์ได้หยุดพักจากงานเนื่องจากเป็นช่วงวันหยุดเทศกาล ทั้งคู่เริ่มเบื่อในจินเฉิงทำให้พวกเขาตัดสินใจที่จะพักร้อนทางตอน
Latest chapter
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1087 บทส่งท้าย (ตอนจบ)
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1086 แม่ทูนหัวอยู่นี่แล้ว
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1085 พาเธอไปเอง
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1084 เจมและมูน
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1083 เขารู้สึกผิด
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1082 ผ่าตัดประสบความสำเร็จ
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1081 คลอดก่อนกำหนด
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1080 รวมญาติ
- ท่านประธานจอมเฮี๊ยบกับยัยหวานใจสุดที่รัก บทที่ 1079 นี่คือรักแท้
