Share

บทที่ 133 น้าเพยส์มาเยี่ยม

เป็นเพราะเนลล์ยุ่งมาเป็นเวลานาน ในที่สุดเธอก็จัดการทุกอย่างเสร็จสิ้นในสองวันที่ผ่านมาและในที่สุดความตึงเครียดก็คลายลง

มันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อหิมะตกเมื่อวานนี้ หลังจากอาหารเย็น เนลล์ดึงกิดเดียนให้ไปที่สนามเพื่อเดินเล่นและรับลมเย็นๆสักพัก แต่เธอก็ไม่คิดว่าเธอจะป่วย

เธอรู้ว่าเธอเป็นคนผิดและไม่กล้าที่จะพูดอะไรออกไปอีก

เธอกินยาที่หมอเตรียมมาให้อย่างเชื่อฟัง

กิดเดียนเห็นใบหน้าของเธอที่เคยสดใสบัดนี้อ่อนเพลียและอ่อนล้าจากการป่วยและไม่ได้พูดอะไรมากเพราะเขารู้ว่าเธอป่วย

เขาปล่อยให้เธอพักผ่อนที่บ้านและบอกป้าจอยซ์และคนอื่น ๆ ให้ดูแลเธอก่อนที่จะออกไป เนลล์เวียนหัวและทอดกายนอนเป็นเวลานาน มันเป็นเวลาเที่ยงวันเมื่ออาการของเธอดีขึ้นในที่สุดและเธอได้ยินเสียงดังขึ้นมาจากด้านล่าง

เนลล์แปลกใจเล็กน้อย…

สวนลีย์เป็นที่พักส่วนตัวของกิดเดียนในจินเฉิง นาน ๆ ครั้งถึงจะมีคนแปลกหน้าเข้ามาในบ้านเว้นเสียแต่ว่าจะเป็นคนรับใช้

นอกจากนั้นคนรับใช้ยังรู้ว่าเธอชอบความเงียบและจะไม่ส่งเสียงดัง

ใครอยู่ที่นั่น?

เธอกำลังจะลุกขึ้นเมื่อเธอเห็นป้าจอยซ์วิ่งเข้ามาอย่างลุกลี้ลุกลน

“คุณผู้หญิง มันไม่ดี”

เนลล์ขมวดคิ้ว “เกิดอะไ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status