DAHAN-DAHANG iminulat ni Raven ang mga mata at ang pamilyar na kisame ang namulatan niya, ngunit kaagad din siyang napapikit dahil sa pagkasilaw sa maliwanag na paligid.
Pinakiramdaman niya ang sarili, ang kaniyang katawan. Mas mabuti na ang pakiramdam niya ngayon, hindi na siya nanlalata at nahihilo.
Si Asher, bigla itong pumasok sa alaala niya dahilan upang imulat muli ang kaniyang mga mata.
"Raven!" tawag ng pamilyar na boses sa pangalan niya pero hindi niya nagawang tugunin. "Raven!" tawag pang muli sa pangalan niya na sa pagkakataong iyan ay tatlong boses na magkakasabay.
Dahan-dahan niyang dinala ang tingin sa mga tumatawag sa kaniya. Saglit siyang natigilan bago napaiyak nang makita ang kaniyang mga magulang at ang kaibigan na si Loraine.
Tinangka niyang bumangon pero pinigilan siya ng dextrose na nasa kaniyang kamay.
Napatingin siya roon habang ang mga magulang niya ay dumulog sa kama na kinahihigaan niya at sabay na dumukwang para yakapin siya.
Muli ay natigilan siya ba
