BAHAGYANG NAPIGTAS NA doon ang pisi ng pasensya ni Daviana. Heto na naman sila ng kanyang ama na magtatalo patungkol sa walang kwentang bagay na hindi nito naiintindihan ang kanyang pinupunto rito.
“Hindi ba at sinabihan na kitang pumunta ka na lang sa kwarto niya para akitin siya? Maghubad ka. Lalaki iyon, kapag wala ka ng saplot sa katawan hindi ka na magagawa pang tanggihan. Daviana naman! Hindi ka pumunta, tama? Naging bingi ka na naman sa mga salita ko! Matigas ka kasi! Matigas ang bungo mo!”
Namutla na ang dalaga dahil nararamdaman na niyang tila mawawala na siya sa tamang pag-iisip niya. Sa mga salita pa lang nito ay durog na siya. Nangilabot na siya sa pinapagawa ng ama na alam niyang hindi niya makakayang gawin. Napaamang na lang ang inang hindi makapaniwala sa takbo ng usapan ng mag-ama. Hindi lang naman iyon ang unang pagkakataon na narinig ni Daviana ang ama na magsalita ng mga ganoong klaseng salita, pero hindi pa rin niya ito magawang lunukin at makasanayan. Nasasaktan p
