Days had passed like that. Ni hindi ko na napansin ang paglipas ng mga araw. And as expected, Aaren didn't suddenly showed up here even once. Lumipas ang dalawang buwang hinihingi ko pero hindi pa rin ako muling nagpaparamdam o kahit tuparin ang ipinangako bago siya umalis ay hindi ko ginawa.
I am not ditching him, I am just still at the procees of healing and improving and I know he's also still in those process.
Ayokong sa tuwing may hindi magandang mangyayari sa pagitan namin kung sakaling bumalik sa piling ng isa't-isa ay mas pipiliin niyang lumayo at isarado ang tainga.
I don't want him getting aggressive and being able to hurt me in a flashed of second. He needs to change his way of absorbing things first. Not through hurting, not through avoiding but through having a good and calm talk.
I stared at my hands resting on my table. I stared at it lovingly with a small smile on my face. I r
#Special Chapter || Bethylia MonteamorNangunot ang noo ko nang marinig ang makina ng kotse sa labas ng bahay, tanda na nakauwi na ang kanina pang hinintay na asawa.I rolled my eyes at the back of my head and crossed my arms on my chest while waiting for my husband to enter the house.Mag-aalas tres na ng madaling araw at ngayon lang siya uuwi. I am not stopping him from hanging out with his friends since ngayon lang naman siya natutong makipag-kaibigan, pero 'yong hindi niya pagpapaalam o kahit pagsabi man lang na male-late siya ng uwi ay nakakainit ng ulo.I was waiting here in the living room for almost 7 hours since ang madalas na uwi niya ay alas-otso.I raised a brow when I heard the door creeking open. Agad na bumukas ang ilaw at bumungad ako sa harapan niya.Agad na napuno ng takot ang mukha niya. A hem arise from my mouth as I tap my lap, showing ho
Kung natuto akong tumingin sa mas positibong daan, sana ay hindi ako napadpad sa katangahang kinasasadlakan ko ngayon.I am not going home. Nanatili ako sa tahanan ng ama habang si Bethylia ay naroon sa naging tahanan namin ng halos dalawang taon.Nakakatawang nakaya kong itapon ang lahat ng iyon ng dahil sa mga pagdududang nabuo ng dahil sa mga salita ng taong wala naman naiambag sa buhay namin kung hindi gulo."What did I tell you? I am the one who's right, right?" My father mocked as rumors about Mark and Bethylia spread in the whole province.Hindi na ako nagulat doon. Inaasahan ko na iyon dahil hindi lingid sa kaalaman kong mayroong pagtingin sa kanya ang sariling kaibigan. I am a guy after all. I know how a guy look at a girl he
Days had passed just like that. Me going to school and going home after wstching her work and walking her home even when she doesn't even have the slightest idea of it.I was close to graduating, but knowing that she's just entering college next year made me enroll myself again to se her everyday.Nanginginig at nanlalambot ang mga tuhod ko habang nakatayo ngayon sa harapan ng babaeng ilang taon ko nang pinagmamasdan mula sa malayo.She repeatedly blink her eyes as her jaw dropped at my sudden presence infront of her."Ah.. Pedro."My heart almost melted at that, hearing my name with her voice made me feel like at a time, I am the girl and he's the guy.
#FDEpilogue || Aaren 'Pedro' Winslow "Hey, don't run like that, Hurley! Baka madapa ka! Aaren, stop running with your son!" I playfully chuckled after hearing my wife shouting at us for being stubborn. I crinkled my nose while making my son run after me towards her mother. Nang makarating sa harapan ni Bethylia ay kaagad kong ipinulupot ang mga braso sa kanyang ngayon ay may umbok nang tiyan. She's carrying our four month old child again, hopefully, a girl. Since I already have a son, I want a daughter next. Pero kung lalaki pa rin ay ayos lang rin. As long as he or she is healthy, I have no problem with that. Her hands landed on my chest as she smack me. Natata
#FD35 || Bethylia MonteamorI was pacing back and forth while Aaren is just infront of me, chuckling everytime he'll lift his gaze to meet my eyes.I am nervous. Walang alam ang pamilya ko na ikinasal ako, at sa loob ng isang taon kong pagkakatali kay Aaren ay hindi ko iyon ipinaalam o kahit nabanggit man lang ng kahit isang beses, kahit sa mga kaibigan. The only one who had knowledge about it is Mark, of course, he's our witness.I just don't want to answer things, specifically those times that I am still grasping everything that happened, those time that I am still healing."Calm down, Bethylia. Wala namang mangyayaring masama. We'll just say it, no sweat."Awtomat
#FD34 || Bethylia Monteamor "Mabuti at naisipan niyo pa.." Mark sarcastically hissed as he frowned at me. I chuckled. "You seemed bitter.." "I am not, masyadong mataas ang tingin mo sa sarili mo." "You're the first one to know again." "Kaunti nalang iisipin ko nang ako ang Tatay mo." Hindi ko napigilan ang paghalakhak sa narinig. Aaren's face crumbled as he reach for my hand and rested it on my lap. "Palagi ka kasing nandito.." I sneered. "Why are you always here anyway? Where's your woman?" Aaren joined i