Matamang tiningnan ni Analyn si Elle, habang iniisip niya ang isasagot sa tanong nito.
“Alam mo, I should hate you. I must hate you. But sad to say… I do not hate you all. Sa totoo lang,” sa wakas ay sagot ni Analyn.
Nagsalubong ang mga kilay ni Elle, naguguyluhan sa isinagot ni Ansalyn.
“Bakit hindi?”
“Oo nga at isa kang spoiled-brat, parang prinsesamaka-asta, minsan mayabang at unreasonable… pero mabait ka naman,”
Ikiniling ni Elle ang ulo niya. “Paano mo nasabi?”
“Kasi hindi ka mapupunta sa ospital kung hindi ka naglakas-loob na iligtas ako nung nakaraan. Maganda ka pero kadalasan, hindi ka nag-iisip. Ano bang pwedeng itawag dun? Brainless beauty?” Pagkatapos ay bahagyang natawa si Analyn sa naisip niyang salita.
Umirap naman si Elle sa kanya. Hindi niya alam kung pinupuri ba siya ni Analyn o inaalipusta siya.
“Ikaw ang brainless beauty! Excuse me lang…” Pagkatapos ay sumandok na si Elle ng pagkain mula sa plato ng pagkain na ibinigay sa kanya ni Analyn.
Sunod-sunod ang ginawa
