Novel-novel oleh Cristine Jade

Isang nakaposas na Ingrid ang humarap kay Caleb.Napansin ni Ingrid ang perpektong pagkaka-plantsa ng kwelyo ng polo ng lalaki, at ang madilim na patterned tie ay akmang-akma sa kanyang custom-made suit.Nakaharap si Caleb kay Ingrid. Malamig ang tingin nito at walang emosyon ang mukha.“Gising na si Mason,” mayamaya ay sabi ni Caleb.Naglaan ng malaking halaga ang pamilya Go para sa buhay ni Mason sa pagkakataong ito.Nakipagsanib ang Go Prime Holdings at ang First Hospital upang bumuo ng expert team overnight para gamutin ang kondisyon ni Mason, at nag-imbita pa ng mga nangungunang international surgeon.Matapos magkamalay si Mason, agad na nagsimula ang rehabilitation team upang tulungan siyang makabalik sa normal na pamumuhay sa lalong madaling panahon.Nang narinig ang balitang ito, desperadong gustong lumapit ni Ingrid kay Caleb. Pero nakakahiya ang itsura niya. Mukha siyang gusgusin at walang ayos.“Gising na si Mason, ibig bang sabihin hindi na ako makukulong? Caleb, kailan mo

Eksaktong alas-nuwebe ng umaga nang huminto sa harap ng gusali ng Santana Technology ang isang magara at custom-made na sasakyan.Bumukas ang pinto, at unang lumabas ang mahahaba at makikinis na mga binti. Ang makintab na leather shoes na may tatlong pulgada ang heels ay dahan-dahang tumama sa marmol na sahig.Lumabas din si Eris mula sa kotse, nakasuot siya ng dark gray na terno na perpektong-perpekto ang sukat sa kanyang matipunong pangangatawan. Paglingon niya, iniabot ni Raven ang kanyang kamay.“Girlfriend, let’s go?”Ngumiti si Raven, tapos ay magkasabay silang pumasok sa gusali kasama ang pinuno ng acquisition project ng Lurara Corporation, pati na rin ang mga tauhan nito mula sa auditing at finance.Dumiretso si Raven at Eris sa elevator. Dalawang beses na siyang nakapunta sa kumpanya nila kaya pamilyar na siya sa layout nito.“Hoy!”Nagmamadaling lumapit sa kanila ang receptionist. Hirap na hirap ito sa paglakad nang mabilis dahil sa suot nitong high heels.“Bakit ka pumipind

Magkasamang nakaupo sa kotse sina Raven at Eris. “Gising na si Mason, alam mo na ba?”Marahang tumango si Raven. “Oo, nag-message sa akin si Sean nung nagising siya.”Mula nung naaksidente si Mason, hindi na dinala ni Raven si Maddison sa ospital. Sa tuwing dadalhin niya kasi si Maddison sa ospital, ipinapaharang sila ni Barbara at hindi pinapapasok.Nalaman din niyang naalisan na ng ilang mga honorary positions sa mga charitable organizations ang matandang ginang, at ngayon ay tila gusto na siya nitong balatan ng buhay.Kung ipipilit niyang pumunta sa ospital, magsisimula lamang ang matanda ng mura at sumpa, na makakaapekto sa paggaling ni Mason.“Ginawa ko na ang lahat ng kaya ko,” pahayag ni Raven habang nakatingin sa malayo.NGAYONG araw, muling tinanggihan ng San Clemente Church ang ibang mananampalataya dahil sa pagdating ng pamilya Go. Eksklusibo muna sa mag-lola ang buong simbahan.Nakaluhod si Barbara, nakadikit ang mga palad at pabulong na nagdarasal. Si Mason naman ay naka

Matapos niyang paalisin si Raven at Maddison, naupo si Barbara sa pasilyo ng ospital, habang nagbibigay ng utos sa kanyang assistant.“Maghanap ka ng ilang media outlet at ipasulat na ang batang master ng pamilya Go ay nasa intensive care unit, at si Raven bilang ina, ay wala sa tabi niya. Alam niyang paulit-ulit na isinasakay ng kapatid niya ang kanyang anak sa motorsiklo, ngunit hindi niya ito pinigilan, at ngayon pati ako, ang lola ni Mason, ay pinupuna pa niya!”Nakayuko ang assistant, maingat na itinatala sa kanyang telepono ang mga utos ng matandang ginang. Nang bigla niyang nakita ang isang news article na ipinadala ng isang kakilala.Dala ng kuryosidad, binuksan niya ang artikulo. Pero pagbukas niya, para bang biglang gumuho ang langit!Isang media account ang naglabas ng video online kung saan dinadala ng pulis si Caleb.Nanginginig ang mga daliri ng assistant habang nag-click siya sa trending topics list, at natuklasan niyang ang kumpanya ng mga Go ay nasa gitna ng unos sa k

Natakot si Ingrid, mabilis siyang tumingin kay Caleb.“Caleb, biktima rin ako rito! Aksidente lang ito. Hindi ko kailanman sinadyang saktan si Mason!”Ngunit ang lalaking inaasahan niyang lifeline niya ay hindi man lang tumingin sa kanya.Dinala na ng mga pulis si Ingrid, habang ang hospital bed ni Mason ay ipinapasok na sa intensive care unit.Sumunod si Maddison, ngunit nang nakarating siya sa pinto, pinigilan siya ng isang nurse.“Baby girl, sterile ward ito. Hindi ka puwedeng pumasok.”Tinanong ni Maddison ang nurse . “Kailan magigising ang kapatid ko?”Nakangiting sumagot ang nurse. “Sa palagay ko, malapit na.”Lumapit si Raven kay Maddison na ngayon ay nakaupo sa sulok ng intensive care unit, hawak ang watercolor pen at gumuguhit sa papel.Nakita niyang idinikit ni Maddison ang iginuhit na anghel sa salamin sa tapat ng higaan ni Mason sa ICU. Matapos idikit, pinagdikit niya ang kanyang mga kamay, pumikit, at taimtim ang kanyang ekspresyon. “Sana magising si Mason. Kapag nagisi

Sa parking lot ng ospital. Mabilis na bumaba si Maddison mula sa kotse habang may kaba sa kanyang dibdib. Lumingon siya kay Raven at agad namang hinawakan ni Raven ang kamay ng anak. “Tara na.”Magkasabay silang naglakad papasok sa ospital, mabilis pa rin ang tibok ng puso ni Maddison.Sa harap ng operating room, nakita ni Barabara ang parating na si Raven. Para bang nakahanap siya ng bagong paglalabasan ng galit pagkatapos kay Ingrid. Nanlaki ang kanyang mga mata at agad na nagbuhos ng paninira, na para bang nakaharap sa isang kaaway.“Raven! Anong klaseng ina ka? Halos patayin ng kapatid mo ang apo ko!” Nanginginig sa galit na sabi ng matandang ginang. “Kung hindi mo ginawa ang eksena sa race track, tatakbo ba si Mason palayo? Ang aksidente ni Mason ay dahil sa iyo, sa ina niya, na sinadyang saktan siya!”Tinitigan ni Raven ng walang ekspresyon si Barbara. Pagkatapos ay binalingan niya si Caleb. Itinaas niya ang kamay at hinawakan ang kwelyo ng damit nito. Pagkatapos ay hinila ni

Hindi na sumagot si Analyn. Wala na ring sinabi si Edward. Tahimik na nag-usap ang mga mata nila habang sinasariwa ang lahat ng nangyari sa kanilang dalawa mula nung unang nagkakilala sila hanggang sa araw na sumuko na si Edward sa awtoridad.“Gusto ko sana’ng isama rito si Grapes kanina. Gusto ko sana siyang ipakilala sa ‘yo.”“Grapes?” nangingiting tanong ni Edward. “”Yung anak namin ni Anthony. Ilang buwan na pala akong buntis noon, hindi ko alam. Siguro, sa dami at sunod-sunod na problema ko noon, hindi ko namamalayan na ilang buwan na rin pala akong hindi dinadatnan.” Hindi napigilan ni Analyn ang mapangiti.“Bakit Grapes? Lalaki ba siya o babae?” “Kasi sa ubas ko siya ipinaglihi. Pero Antonette talaga ang pangalan niya. Babae.”Lumapad ang ngiti ni Edward. “So, babae pala… Antonette. Parang tunog Anthony din, ah?” Bahagyang natawa si Edward. “Pinagsamang Analyn at Anthony kasi. Si Papa Damian kasi ang nagpangalan sa kanya, so ayaw ko namang kontrahin pa si Papa.”Biglang naw

Pagkatapos ng isang buwan ng kamatayan ni Eric, nagpunta si Analyn sa bahay ng mga Hidalgo. “Ikaw ba si Analyn?” tanong ng matandang mayordoma na sumalubong kay Analyn sa gate.Tumango si Analyn. “Ako nga.”“Halika, sumunod ka sa akin.”Pumasok sila sa loob ng bahay at saka binaybay iyon. Humanga si Analyn sa disenyo nito. Hindi pa siya nakaka-move on sa paghanga sa bahay ng nakita na niya ang lagusan palabas, at humantong sila sa likod-bahay. Mula roon, naglakad pa sila ng ilang metro. Abot-tanaw na ni Analyn ang bundok, pero pala-isipan pa rin sa kanya kung ano ba ang tinutukoy ni Eric sa bahaging ito ng bahay ng mga Hidalgo. Hanggang sa lumantad sa kanya ang ekta-ektaryang tanim ng mga kulay itim na mga rosas.Napatda si Analyn sa kinatatayuan niya. Pakiramdam niya ngayon ay nasa isa siyang panaginip. Naalala niya ang isang eksena noon sa pagitan nila Anthony at Eric.“Iyan na ang pinakamahal na bulaklak na kaya mong ibigay kay Analyn?”Isang bouquet iyon ng mga tulips. Sinamaan

“Walang kikilos! Taas ang mga kamay!”Isa-isang nagsipasok ang mga unipormadong mga pulis at saka nilapitan ang apat na nilalang doon. Pero nagpumilit na makabangon si Eric at saka ubos-lakas na sinipa si Anthony, dahilan para bumagsak ito sa lapag palayo kay Eric. At dahil may iniindang sugat, hindi na nakuha ni Anthony na makatayo pa. “Anthony!” takot na sigaw ni Analyn. Akma sanang tatakbuhin ni Analyn si Anthony pero nagulat siya nang biglang dambahin ni Eric ang tumilapon niyang baril, kaya napahinto sa paglapit si Analyn kay Anthony. Ang unang naisip ni Analyn ay babarilin ni Eric si Anthony. Pero nagkamali siya, lahat sila ng akala. Dahil mabilis na itinutok ni Eric ang baril sa sintido niya.“Sir Eric!!!” sigaw ng sekretarya ni Eric at saka tinakbo ang amo.Nanlaki naman ang mga mata ni Anthony habang nakatingin kay Eric. Habang si Analyn ay nanigas at nanlamig bigla ang katawan. Pilit na inagaw ng sekretarya mula kay Eric ang hawak nitong baril. Pero hindi nagpadaig si

Parehong nagulat ang dalawang lalaki nang narinig nila ang pamilyar na boses na iyon. “Ai! Ano’ng ginagawa mo rito? Umalis ka na rito!”“Analyn! Paano kang napunta rito? Ipinakulong kita para hindi ka maging sagabal dito sa plano ko!”Natuon ang atensyon ni Analyn kay Eric dahil sa sinabi nito.“Alam ko na, Eric. Alam kong ikaw iyon.”Nagsalubong ang mga kilay ni Eric, habang ang baril ay nakatutok pa rin kay Anthony. Dahan-dahang naglakad si Analyn palapit sa kanilang dalawa.“Alam kong gumugol ka ng maraming oras at effort para mapalapit sa akin dahil ang pagkakaalam mo, pinatay ni Papa Damian ang kapatid mo. Eric, inatake siya. Hindi Diyos si Papa Damian. Ginawa niya ang lahat ng makakaya niya para isalba ang kapatid mo. Pero nasa itaas na ang desisyon kung hanggang saan na lang ang buhay niya. Naging determinado ka na maghiganti sa doktor. Inisip mo na huwag na rin siyang mabuhay.”Pinipigilan ni Analyn ang pag-iyak niya habang sinasabi niya iyon. Gusto niyang masabi lahat kay Er

“Noong mga panahong iyon, nasa rurok ang mga negosyo natin. Kasikatan nito noon. Aminado ako, sa sobrang abala namin, napapabayaan ka na namin. Kaya laking pasalamat ko kay Anthony at sa Lolo niya, at kahit paano, nagkaroon ka ng sandaling matutuluyan at makakasama noon habang busy kami. Pero si Fer, laging nakadikit sa amin ni Sixto noon.”“Nung nawala ka, ipinadala sa amin ni Fer ang dalawang anak niya. Si Brittany at si Alfie. Para raw malibang kami, hindi kami malungkot ni Sixto. Tapos nangibang-bansa na siya pagkatapos nun at hindi na bumalik dito sa Tierra Nueva mula noon. Ang bali-balita, may kinakasama na siyang lalaki rin doon.”Napamaang si Analyn sa narinig.“At para manatiling sikreto ang tungkol sa dalawang bata, hindi namin ipinagsabi na hindi namin anak sila Brittany at Alfie. Para na rin hindi na maungkat ang totoong katauhan ni Fer. Hanggang sa nasanay na ang mga tao na anak namin ni Sixto ang dalawa.”“Pero kahit kailan ba hindi ninyo pinaghinalaan si– Tito Fer? Na m

Hindi namalayan ni Analyn na napalayo na siya sa kalalakad. Nakaramdam na siya ng pagod at nakarating sa isang parke. Minabuti niyang maupo na muna roon. May mga batang naglalaro sa parke at naengganyo siyang manood sa paglalaro nila. Pero hindi pa rin maalis sa isip niya ang mga impormasyon na nalaman. Nang umalis na ang mga batang naglalaro ay naiwan pa rin si Analyn doon, nakatingin lang sa kawalan. Sakto na may dumating na isang pamilyar na sasakyan at bumaba roon ang lalaking kanina pa nag-aalala kay Analyn. “Ai-Ai!” Saka lang naputol ang mga iniisip ni Analyn. Nilingon niya ang tumawag sa kanya. “Sabi ni Jiro kanina ka pa umalis sa bahay mo. Ano’ng nangyayari?”“Sinusundan n’yo ko?” Alanganin si Anthony kung sasagutin ang tanong ni Analyn. Pero sa huli ay sinabi rin niya ang totoo. “Kailangan. Ayaw na kitang mawala uli.”Si Analyn naman ang hindi nakasagot. Sa totoo lang, nakaramdam siya ng tuwa sa isinagot ng lalaki. “Bakit ka nandito? Hindi ka ba galit sa akin? Iniiwas