Share

เริ่มเก็บข้อมูล

last update Terakhir Diperbarui: 2025-02-18 17:06:28

“แล้วทำไมคุณซื้อชุดชั้นในให้ฉันเยอะแบบนี้ล่ะ”

“ก็ผมไม่รู้นี่ว่าคุณใส่แบรนด์ไหน ผมก็เลยให้คนเลือกมาทุกแบบทุกแบรนด์ ชุดชั้นในต้องใส่สบายที่สุดไม่ใช่หรือไง แล้วผมก็ไม่ใช่คนที่คลั่งชุดชั้นในอย่างที่คุณว่า”

“ได้ยินด้วยเหรอ”

“ผมมีหู”

“แล้วคุณเข้าห้องมาทำอะไร ไม่ไปทำงานของคุณแล้วเหรอ” ก่อนที่เขาจะไม่ชอบความปากไวของเธอก็ต้องรีบหาเรื่องอื่นเพื่อคุยกลบเกลื่อน

“ผมปวดหัวจะมานอนพัก คุณห้ามรบกวน เข้าใจไหม”

“แล้วจะให้ฉันไปอยู่ตรงไหน”

“จะอยู่ในนี้ก็อย่ารบกวนผม หรือไม่ก็ไปนั่งเล่นข้างนอก”

“คุณไปนอนเถอะ ฉันจะดูเสื้อผ้าอยู่ในนี้ รับรองว่าไม่กวนคุณแน่”

วาดิมมองตาคนตัวเล็กครู่หนึ่งแล้วจึงหันหลังออกไปจากโซนแต่งตัว สายตาเจ้าเล่ห์เมื่อครู่ของเธอทำให้เขาไม่ค่อยรู้สึกไว้ใจสักเท่าไหร่นัก แต่ตอนนี้ก็รู้สึกปวดหัวหนักจนไม่อยากจะระวังอะไรกับผู้หญิงตัวเล็กๆ เดาว่าเธอคงไม่กล้าคิดทำอะไรนอกเหนือคำสั่งของเขาขณะที่ตัวเองเสียเปรียบ

ให้หลังวาดิมเธอก็ถือวิสาสะเดินไปดูที่โซนเสื้อผ้าของเขา เปิดผ้าม่านที่ขวางกั้นเสื้อผ้าได้ก็ขมวดคิ้วมุ่นอีกรอบ “เค้าไม่คิดจะมีความสดใสในชีวิตบ้างเลยรึไงกัน” เสื้อผ้าของเขาไม่ว่าจะเป็นชุดสูททำงานหรือชุดนอน ล้วนมีเพียงแค่สีขาวกับดำเท่านั้น ไม้เว้นแม้กระทั่งบ็อกเซอร์ที่ยังเป็นสีดำล้วน

ชีวิตคนเรามันจะมีแต่ความอึมครึมไปเสียทุกอย่างได้จริงๆ เหรอ ทว่าอาจจะเป็นเพียงแค่ต้องการคงการแต่งตัวให้ดูสุขุมน่าเกรงขามให้สมกับเป็นมาเฟีย เธอจะไม่สนใจก็ทำไม่ได้ ถ้ายิ่งรู้ว่าเขาชอบอะไรไม่ชอบอะไรมากเท่าไหร่ ก็จะเป็นเหตุผลประกอบแผนการที่เธอจะพิชิตใจเขาได้เร็วขึ้น

กลิ่นชวาเดินสำรวจในโซนแต่งตัวได้ครู่หนึ่ง แล้วจึงเดินออกมาที่ห้องนั่งเล่น เมื่อมองผ่านทะลุกำแพงกระจกก็เห็นอีวานนั่งเฝ้าอยู่หน้าบ้านก็คิดอะไรออกแล้วเดินไปนั่งคุยกับชายหนุ่มทันที

“มีอะไรให้ผมรับใช้หรือเปล่าครับนายหญิง”

“ฉันไม่ใช่นายหญิงของคุณหรอกค่ะ เจ้านายคุณไม่ได้บอกเหรอคะว่าทำไมถึงพาฉันมาที่นี่”

“บอกแค่ว่านายหญิงจะอยู่ที่นี่สองเดือน ให้คุ้มครองนายหญิงสุดความสามารถครับ”

“อ๋อ เอ่อ...ฉันอยากจะรู้ว่าคุณวาดิมชอบทานอะไรคะ”

“ช่วงเช้าคุณวาดิมจะทานไส้กรอกกับขนมปังปิ้งทาเนยถั่ว กลางวันก็เป็นสเต็กแล้วแต่วันว่าจะเป็นปลาหรือเนื้อ ส่วนตอนเย็นก็ทานปลานึ่งกับสลัดผักน้ำใสครับ”

“ทานแบบนี้ทุกวันเลยเหรอคะ”

“ครับ น้อยครั้งที่จะผิดแปลกไปจากนี้ ส่วนมากที่ผิดแปลกไปจากนี้ก็จะทานเพราะจำเป็นครับ”

“เครื่องดื่มล่ะคะเค้าชอบอะไร”

“ไวน์ที่ผลิตในโรงผลิตไวน์ของคุณวาดิมเองครับ”

“โห มีโรงผลิตไวน์เองด้วยเหรอคะ”

“ครับ แต่ผมไม่สามารถบอกได้นะครับว่าอยู่ที่ไหน”

“ไม่เป็นไรค่ะ แล้วพวกกิจกรรมในชีวิตประจำวันล่ะคะ เค้าชอบอะไรบ้าง”

“คุณวาดิมจะตื่นมาออกกำลังกายทุกเช้า กิจกรรมที่ชอบก็คือการซ้อมต่อสู้กับซ้อมยิงปืน ฟันดาบกับปามีดด้วย อ่อ...แล้วที่จะชอบมากๆ ก็คือการล่าสัตว์ด้วยครับ”

“กิจกรรมมาเฟียสินะคะ” คราแรกคิดว่าหากรู้ว่าเขาชอบอะไรเธอก็อยากจะชวนวาดิมทำกิจกรรมนั้นด้วยกัน ทว่าตอนนี้เธอต้องคิดดูใหม่เสียแล้ว

“นายหญิงอยากชวนนายทำกิจกรรมเหรอครับ”

“เอ่อ...ไม่แล้วล่ะค่ะ ฉันคงทำอย่างเค้าไม่ได้ ที่ทำได้ดีก็คงจะเป็นการวาดรูป”

“นายได้บอกหรือยังครับว่าอุปกรณ์วาดรูปอยู่ที่ไหน”

“ยังค่ะ”

“ตามผมมาเลยครับ”         

บอดี้การ์ดแสนสุภาพร่างสูงใหญ่ไม่ได้ต่างจากคนเป็นเจ้านายเดินนำนายหญิงของเขาเข้าไปที่ห้องนั่งเล่น จากนั้นก็เปิดตู้สีขาวทึบให้หญิงสาวได้เห็นชุดอุปกรณ์วาดรูปที่จะให้เธอผ่อนคลายเมื่อได้อยู่ที่นี่

ในตู้มีทั้งขาตั้งวาดภาพพร้อมบอร์ดรองวาดอีกหลายขนาด รวมไปถึงมีสีให้เธอได้เลือกใช้ทุกชนิดพร้อมกับดินสอและพู่กันหลายขนาด วาดิมให้คนสรรหาของพร้อมทุกอย่างได้ในเวลาอันรวดเร็วแบบนี้ได้อย่างไรกัน ทว่าก็คงเป็นความปกติธรรมดาของพวกมาเฟียมีเงินถุงเงินถังล่ะมั้งที่เนรมิตทุกอย่างได้รวดเร็วทันใจแบบนี้

กลิ่นชวาหยิบสมุดภาพระบายยสีปกแข็งเล่มขนาดเอ5 พร้อมกับดินสอสองบีและยางลบกลับเข้าไปที่ห้องนอน สิ่งที่เธอถนัดในการวาดรูปที่สุดคือการวาดคน เพราะฉะนั้นเธอก็จะวาดวาดิมในขณะที่เขากำลังหลับอยู่นี่แหละ

จะว่าไปการอยู่ที่นี่ก็ไม่ได้จะน่าเบื่ออย่างที่เธอคิดมากนัก เพราะบอดี้การ์ดแต่ละคนก็ไม่ได้คิดจะวางมาดขรึมใส่เธออย่างเช่นวาดิม โดยเฉพาะอีวานเขาดูอ่อนโยนและอัธยาศัยดี และเขาก็ดูจะเป็นมิตรและตัวช่วยที่ดีของเธอในการค้นคว้าข้อมูลของวาดิมด้วย

กลิ่นวาค่อยๆ เลื่อนเก้าอี้เข้าไปใกล้กับเตียงนอนใหญ่ เธอพินิจพิจารณาชายหนุ่มในเสื้อกล้ามสีขาวมีผ้าก็อตพันที่ต้นแขนที่กำลังนอนตะแคงหันหน้ามายังเธอด้วยสายตาเป็นประกาย เมื่อได้มองใกล้ไม่ละสายตาหัวใจของเธอก็เริ่มส่งสัญญาณของความประหม่า ภาพคืนนั้นที่ได้อยู่กับเขาค่อยๆ ลอยเข้ามาในหัวโดยที่บังคับไม่ได้

พอรู้ตัวว่าสติของเธอกำลังจะเตลิดไปเพราะความหล่อเหลาเบ้าหน้าฟ้าประทานของมาเฟียหนุ่มเธอก็รีบเอนตัวถอยจนหลังติดพนักพิงเก้าอี้พร้อมกับหลับตานับเลขในใจเพื่อตั้งสติ จะมาเผลอหลงรักอะไรคนที่จะเอาลูกเธอออกตอนนี้ไม่ได้ ไม่เช่นนั้นจากที่เป็นรองเขาอยู่แล้ว เธอก็จะเป็นรองเขาหนักเข้าไปอีก

มือเรียวบรรจงลากเส้นขีดเขียนเพื่อให้ได้รูปวาดิมที่กำลังนอนหลับออกมาอย่างสมบูรณ์แบบที่สุด ริมสีปากอมยิ้มน้อยๆ ตลอดเวลาในการวาดรูปเพราะหัวใจของเธอกำลังเต็มไปด้วยความสุข

ดวงตาคมที่เปลือกตาปิดสนิททำให้เห็นขนตาเรียงเส้นยาวเงางามโค้งงอนราวกับขนตาของผู้หญิง จมูกโด่งเป็นสันตรงรับกับปากอมชมพูกระจับของเขาเป็นสัดส่วนที่สมบูรณ์แบบที่สุดเท่าที่เธอเคยเห็นมา รวมไปถึงเนื้อตัวที่ไร้ไขมันมีแต่กล้ามเนื้อนั่นอีก ยิ่งวาดเธอก็ยิ่งทึ่งในความสมบูรณ์แบบของอวัยวะแต่ละส่วนชายหนุ่ม

“อันนา อันนา”

กลิ่นชวาที่กำลังจดจ่ออยู่กับการลงแสงและเงาด้วยดินสอเงยหน้าขึ้นมองคนบนเตียงที่กำลังละเมอเรียกใครบางคนเสียงแผ่วเบา

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ตอนจบ

    “ริสา”“สรุปว่าพวกคุณรู้ตั้งแต่แรกว่าฉันจะมีลูกไม่ได้หลังจากใช้ยาถอนพิษเหรอคะ”“ผมขอโทษริสา แต่ที่ผมไม่บอกเพราะกลัวว่าคุณจะไม่ยอมรักษาตัว ถ้าปล่อยให้พิษนั่นอยู่ในร่างกายนานๆ มันทำลายระบบประสาทหลายอย่าง”พิริสาไม่คิดจะฟังอะไรทั้งนั้น เมื่อเห็นเซรเกย์เข้ามาใกล้ เธอก็รีบวิ่งหนี หากเขาบอกเธอถึงความจริงของผลข้างเคียง วันนั้นเธอก็อาจจะทำใจยอมรับเรื่องที่จะมีลูกไม่ได้ก็ได้ แต่ตอนนี้เธอมีความหวังจนไม่อาจจะผิดหวังได้แล้ว ทำไมเรื่องมันต้องกลายมาเป็นแบบนี้ด้วย“ฮื่อ ฮือ ฮือ ฮือ...” เธอวิ่งไปไม่รู้จุดหมาย พร้อมน้ำตาพรั่งพรูและเสียงสะอึกสะอื้น เมื่อหัวใจถูกบีบรัดมากเข้าเธอก็เริ่มหูอื้อตาลาย และหมดสติไป“ริสา” เซรเกย์วิ่งไปรับร่างของพิริสาได้ทันท่วงที จากนั้นก็รีบสาวเท้าพาเธอเข้าไปให้โอเว่นดูอาการพิริสายังนอนให้หมอตรวจโดยที่น้ำตายังคงไหลไม่หยุด ทั้งยังไม่คิดที่มองหน้าทั้งหมอโอเว่นและสามีของเธอ เพราะยังโกรธเรื่องที่พวกเขาไม่ยอมบอกเธอถึงผลข้างเคียงทุกอย่างของการใช้ยาถอนพิษ ทำให้เธอต้องรู้สึกผิดหวังมากๆ ในตอนนี้“ผมว่าเรากำลังจะมีข่าวดีแล้วล่ะ” จากการที่โอเว่นได้เริ่มศึกษาแพทย์แผนจีน เขาก็พอจะจับชีพจ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ความหลังวันเก่า

    ตั้งแต่มาถึงร้านสมุนไพรได้ พิริสาก็ถูกหมอจีนตรวจชีพจรอยู่พักใหญ่ เพราะไม่เคยเจอคนที่เลือดลมเดินทางแปลกๆ เช่นหญิงสาวมาก่อน“อืม...แปลกๆ” หมอสมุนไรวัยเกือบแปดสิบสีหน้าเคร่งเครียดเป็นพิเศษ ก่อนจะปล่อยมือจากชีพจรของหญิงสาวและหยิบตำราใจใต้ลิ้นชักขึ้นมาดูเซรเกย์ที่เห็นว่าได้จังหวะเขาจึงเริ่มออกอุบายที่วางแผนเอาไว้ “ผมลืมเอามือถือมาจากในรถ ริสาไปเอาให้ผมหน่อยได้ไหม”“ได้สิคะ”ให้หลังพิริสาไปได้ เซรเกย์ก็ถือโอกาสพูดคุยรายละเอียดทุกอย่างกับหมอจีน หวังว่าเขาจะเป็นที่พึ่งให้กับคนที่ลูกยากได้จริงๆ อย่างที่ริโอะได้พูดเอาไว้ทางด้านพิริสาเธอก็เอาแต่หาโทรศัพท์มือถือของเซรเกย์อยู่ครู่ใหญ่ สุดท้ายก็เจอมันก็ตกอยู่ที่ใต้เบาะที่นั่งของเขา กว่าจะกลับเข้าไปในร้านยาได้ เธอก็เห็นหมอจีนเตรียมสมุนไพรเอาไว้ให้เธอเรียบร้อยแล้ว“หมอจัดยาให้เรียบร้อยแล้วนะริสา”“เหรอคะ ไวดีจังเลย”“คุณต้องดื่มยาต้มนี่ทุกวัน วันละสามเวลาเป็นเวลาสามเดือน”“แค่นี้จะพอเหรอคะ” ดวงตาคู่สวยเริ่มเพ่งมองไปยังห่อสมุนไพรเล็กๆ ที่ตั้งอยู่สามห่อ“แล้วผมจะส่งสมุนไพรตามไปให้ทุกครึ่งเดือน ระหว่างนี้ก็งดอาหารหมักดอง แล้วก็ต้องทานอาหารที่ทำสดใหม่เ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   คนละครึ่งทาง

    “ริโอะ”ขณะที่กำลังนั่งคิดอะไรเพลินๆ เสียงที่แสนคุ้นหูก็ดังแว่วมาแต่ไกลทำให้ริโอะรีบหันไปยังต้นเสียงด้วยความรวดเร็ว “อ้าวคุณริสา มาถึงตั้งแต่เมื่อไหร่คะ”“เพิ่งมาถึงเมื่อกี้นี้เอง ทำไมมานั่งอยู่ตรงนี้ล่ะ”“มานั่งคิดอะไรเรื่อยเปื่อยค่ะ เราเข้าบ้านกันดีกว่าค่ะ ริโอะทำขาหมูไว้ให้คุณริสาด้วยนะคะ”“คุณเรนบอกแล้วล่ะ ตอนนี้ฉันยังไม่อยากเข้าไปในบ้าน อยากคุยกับริโอะก่อน”“มีอะไรเหรอคะ”“ริโอะกำลังงอนคุณเรนอยู่ใช่ไหม”สีหน้าที่กำลังเปื้อนยิ้มเริ่มเจื่อนลง ไม่ผิดหรอกที่เรนเข้าใจเช่นนั้น แต่นั่นก็เป็นเพราะเขาสร้างข้อจำกัดให้เธอจนเธอรู้สึกอึดอัด“ฉันรู้ว่าที่คุณเรนห้ามริโอะทุกอย่างก็เพราะเป็นห่วง แล้วฉันก็รู้ว่าริโอะรู้ตัวว่าริโอะทำทุกอย่างได้ ฉันก็เลยบอกให้คุณเรนกับริโอะแก้ปัญหากันคนละครึ่งทาง”“ยังไงเหรอคะ” แววตาของริโอะในตอนนี้เต็มไปด้วยความสงสัย การแก้ปัญหาคนละครึ่งทางหมายความว่ายังไง“ลองคุยกับคุณเรนอีกรอบสิ” พิริสาหันหน้าไปมองเรนที่กำลังยืนดูเธอและริโอะอยู่ห่างๆ“ฉันขอตัวไปรอในบ้านนะ”หลังจากพิริสาลุกออกไป เรนก็เข้ามานั่งแทนที่ของเธอ เพราะเรนต้องการที่จะคุยกับริโอะตามที่พิริสาและเซรเกย์แนะนำ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   สุมไฟรัก

    “อื้อ...” ดวงตาคู่สวยหลับตาปี๋ เสียงครางของความเจ็บจุกถูกดูดเข้าไปในลำคอสามี หลังจากนั้นเธอก็หัวสั่นหัวครอนไปกับแรงกระกระทั้นจากการมอบบทสวาทของสามีตัวโตเซรเกย์บดสะโพกส่งเจ้าแท่งร้อนมโหฬารเข้าออกร่องสวาทถี่รัวไม่มีผ่อนอยู่นานสองนาน เสียงครางของคนทั้งสองที่กำลังแลกลิ้นถูกดูดกลืนเข้าไปในลำคอของกันและกัน เมื่อร่องสวาทดูดกลืนแท่งร้อนมโหฬารหนักเข้าก็เริ่มตอดรัดรุนแรงเพราะใกล้จะถึงจุดสุดยอดอีกครั้ง“อื้อ.. อื้อ...” และแล้วพิริสาก็บิดเกร็งแอ่นเร่าตาปรือเยิ้ม มือไม้จิกอยู่ที่ลำแขนแกร่งของคนเป็นสามีจนแทบจะฝังเนื้อเซรเกย์เสียบเจ้าแท่งร้อนคาร่องสวาทเอาไว้ไม่ขยับ เพราะต้องการปล่อยให้คนตัวเล็กได้ผ่อนคลาย ในขณะเดียวกันเขาก็ยังบดจูบด้วยลีลาเร่าร้อนเพื่อเล้าโลมคนตัวเล็กให้พร้อมรับกับลีลาสวาทของเขาอีกรอบเมื่อจับจังหวะการหายใจของภรรยาตัวเล็กว่าเป็นปกติเขาก็เริ่มสาวแท่งร้อนดึงออกจนสุดกดเข้าจนมิดไปกับร่องสวาทที่ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำรักอีกรอบให้เร็วและแรงกว่าเดิม จนเกิดเป็นเสียงเนื้อที่กำลังเปียกแฉะกระทบกันดังสนั่นไปทั่วห้อง“เซรเกย์ อื้อ...” พิริสาหัวสั่นหัวครอน ความเสียวซ่านพุ่งเข้ามาในร่างกายจนเริ่มจะแตะข

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ไฟสวาท

    “อ๋อ ฉันว่าหาของบำรุงสักพักแกก็คงจะกลับมาแข็งแรงเองนั่นแหละ อย่าลืมสิว่าแกเพิ่งผ่านการรักษาตัวมานะ เดี๋ยวอีกสักพักลองไปตรวจร่างกายใหม่ก็ได้”“เซรเกย์ก็บอกฉันแบบนั้น”“จุนน้า...”“ยัยหนู” เห็นหลานสาวตัวกลมวัยเกือบสองขวบก็รีบเข้าไปรวบอุ้มมานั่งที่ตัก ก่อนจะหอมไปที่พวงแก้มย้วยๆ อีกฟอดใหญ่“คิดถึงจังเลย คิดถึงจังเลย” พิริสากอดรัดฟัดเหวี่ยงกับลูกสาวของกลิ่นชวากันจนหายคิดถึง ยิ่งเห็นหลานก็อยากจะมีลูกใจจะขาด ทว่าก็ต้องทำใจเพราะไม่รู้ว่าร่างกายของเธอจะสามารถมีลูกได้เมื่อไหร่ทางด้านสองหนุ่มที่กำลังคุยกันอยู่ด้านนอก เมื่อมองผ่านกระจกเห็นพิริสากำลังเล่นอยู่กับเจ้าตัวกลมด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสุขก็หันมามองหน้ากันด้วยสายตาที่กำลังบ่งบอกถึงความเป็นกังวล โดยเฉพาะเซรเกย์“ดูท่าริสาคงอยากจะมีลูกมากๆ ฉันรู้ว่าริสานิสัยเหมือนว่าน ทางที่ดีนายควรรีบบอกเรื่องที่เธอควรรู้จะดีกว่า” วาดิมเสนอความเห็นหลังจากรับรู้ความจริงว่าเพราะอะไรกันแน่พิริสาถึงยังมีลูกไม่ได้“ฉันยังไม่พร้อมเห็นริสาผิดหวัง เอาเป็นว่าหลังจากการตรวจร่างกายครั้งหน้าไม่ดีขึ้นก็ค่อยบอกเธอตอนนั้น”“อืม ถือว่าฉันเตือนแล้วนะ”เซรเกย์ยืนถอนหายใ

  • One night คืนนั้นฉันต้องการแค่ลูก   ตามง้อ

    “แล้วริสาจะไปเที่ยวหานะคะคุณพ่อคุณแม่” พิริสาเข้าไปกอดพ่อกับแม่ในขณะที่พวกเขากำลังจะเดินทางกลับอิตาลีหลังจากที่เบาใจเรื่องอาการเจ็บป่วยของเธอแล้ว“ยายจ๋า รักษาสุขภาพด้วยนะ แล้วริสาจะพาเจ้าตัวเล็กไปวิ่งเล่นด้วย” เธอผละออกมาจากดันเต้และรสสุคนเข้ามากอดสอางค์“เราก็ดูแลตัวเองดีๆ ล่ะ แล้วยายจะส่งสมุนไพรบำรุงร่างกายมาให้นะ”“ขอบคุณค่ะ” ฟอด ฟอด สาวเจ้าหอมซ้ายหอมขวาคนเป็นยายฟอดใหญ่ๆ เป็นประจำทุกครั้งที่ต้องจากกัน ไม่ว่าเธอจะโตมากแค่ไหนเธอก็ยังชอบทำตัวเป็นเด็กกับยายของเธอเสมอ เพราะรู้ว่ายายนั้นชอบเห็นความสดใสของเธอ และเธอเองก็ชอบที่จะเห็นรอยยิ้มของคนเป็นยายรวมไปถึงพ่อกับแม่ไปนานๆ“แล้วก็ดูแลลูกฉันให้ดีล่ะ ถ้ามีเรื่องให้ลูกฉันเจ็บตัวอีก ฉันพาลูกฉันกลับไปดูแลเองจริงๆ ด้วย” ดันเต้หันมาส่งเสียงดุให้เซรเกย์ส่งท้ายก่อนกลับ เชื่อว่าเซรเกย์จะดูแลลูกสาวของเขาได้ดี ทว่าก็อดที่จะกำชับอีกครั้งตามประสาพ่อที่หวงและห่วงลูกไม่ได้สิ้นเสียงแข็งของคนเป็นพ่อ พิริสาก็รีบเข้าไปกอดเอวเซรเกย์เอาไว้แน่น “ไม่นะคะคุณพ่อ ริสารักเซรเกย์ม๊ากมาก ไม่ยอมไปไหนหรอกค่ะ”รสสุคนและสอางค์ต่างก็ส่ายหน้าให้กับคำพูดของดันเต้ ทว่าก็อม

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status