Naiwan si Reigna Mendoza na mag-isa sa kanyang silid matapos isara ng malakas ni Lucas ang pinto. Umupo siya sa kanyang kama at hinayaang tumulo ang kanyang mga luha mula sa kanyang hazel almond na mga mata.
Ang kanyang mahinahong mga hikbi ay lumakas. Akala niya ay magiging masaya siya pagkatapos ng kanilang kasal ngunit nagkamali siya, sa halip ay natagpuan niya ang sarili sa isang bangungot.
Feeling drained and emptiness of her soul that she couldn't recognize. Reigna dragged her heavy footsteps as she walked towards the comfort room. When she was in she gazed at herself in a mirror without any emotions.
Habang tinitingnan niya ang kanyang mukha, hindi niya matukoy ang anumang sulyap ng kaligayahan kundi ang paghihirap.
Gayunpaman, nang simulan niyang hubarin ang kanyang gusot na damit ay tinitigan niya ang kanyang hubad na repleksyon natanto niya na hindi ito ang buhay na pinangarap niya. Naaawa siyang tinignan ang sarili. Kinagat niya ang kanyang labi para kumalma.
"I'm sorry, hindi maganda ang simula ng iyong kasal." Bulong niya sa sarili habang pinupunasan ang mga luha niya gamit ang kanyang isang kamay. "Kung handa kong ilagay ang aking sarili sa bahay na ito ay gagawin ko ang lahat para mahalin niya din ako, marahil ito ay gagana." She mumbled, and then she put a smile on her face.
Pagkatapos niyang kausapin ang sarili ay naglakad siya patungo sa bathtub at hinayaang mabasa ang sarili mula sa tubig na nasa loob nito. Marahan niyang pinunasan ang balat at pilit na pinapawi ang laway na nakatatak sa katawan niya ng gustong makipagtalik ni Lucas sa kanya.
Isinandal niya ang kanyang ulo sa gilid at nagpakawala ito ng malakas na sigaw kasabay ng umaagos na tubig mula sa gripo.
Makalipas ang ilang minuto ay nagpasya siyang lumabas ng banyo at nagbihis sa kanyang silid buti na pang ay may isang cabinet dito na may mga damit at yun ang ginamit niya. Nakasuot siya ng itim na pajama at puting sleeveless.
Gumapang siya sa kanyang kama at ipinikit ang kanyang mga mata sa pag-asang bukas ay may magandang mangyari sa buhay niya.
***
Lucas POV,
Pagkatapos kong lumabas sa kwarto niya at maisara ang pinto, nakatanggap ako ng tawag mula sa mahal kong kasintahan. Oo, may girlfriend ako. Hindi man lang naabala ang relasyon namin sa katangahang kasal na ito.
"Hello" sabi ko sabay kuha ng phone ko sa bulsa.
"How's your day, my love being married to that stupid brat?" Isang magandang boses ang lumabas sa phone ko kahit galit siya maganda pa rin ang boses niya.
"Grabe. Gusto ko nang umalis sa lugar na ito kung hindi mo lang ako pinilit na pakasalan siya ay wala ako dito." Mariin kong sabi habang pababa ng hagdan.
"Para sa ikabubuti mo ito kahit kasal ka na ngayon ay hindi ako tututol basta ang puso mo ay akin." Sabi niya.
"Oo, tama ka," sabi ko. "Sweetheart, please come here I want you right now. I've missed you so bad."
"Hindi pwede, nandiyan ang asawa mo. Baka makita niya ako."
"Hindi, tulog na siya," sagot ko.
"Sigurado ka ba?"
"Yes, please. I am craving for your presence. Please, sweetheart." Nagmamakaawa akong parang bata.
"Okay,"
"Yes, I love you sweetheart." malambing kong sabi.
"Mahal din kita." Sumagot siya tapos in-end ang tawag.
****
Lumipas ang ilang minuto narinig ni Lucas ang doorbell. Tumakbo siya patungo sa pinto at binuksan iyon. Nang makita niya kung sino iyon ay agad niya itong hinalikan ng mapusok.
Biglang nagising si Reigna na tuyong lalamunan kaya napagdesisyunan niyang bumaba at uminom ng tubig para mabasa ang tuyong lalamunan.
Medyo naguguluhan siya kung bakit may kwartong nakabukas ang ilaw samantalang madilim ang paligid kaya pinuntahan niya ito.
"Oh shit I love how you satisfy me, sweetheart."
"Pwede kitang pasayahin kahit anong oras mo man gusto, sweetheart."
Mula sa isang silid ay nasulyapan ni Reigna ang isang babae at lalaki na mahinang umuungol at nagbubulungan sa isa't isa. Ngayon ay nakaramdam si Reigna ng malakas na kabog sa kanyang dibdib habang naglalakad patungo sa pinto. Puno ng pag-aalala, binuksan niya ang pinto at laking gulat niya ay tumambad sa kanyang harapan ang mga katawan nilang hubo't hubad habang ang babae ay nasa ibabaw ni Lucas na humahalik ng malalim na para bang pag-aari niya ang lalaking ito.
Dilat na dilat ang mga mata ni Reigna na hindi makapaniwala na nangyari ito sa kanyang harapan, parang hindi makagalaw at nakadikit ang mga paa niya sa kanyang kinatatayuan.
Napagtanto ni Reigna na ang dalaga ay nagpapanic, humihingal habang hinahanap ang kanyang damit. "Oh my God, Lucas, sabi mo tulog na siya. Bakit nandito ang babaeng iyan?"
Nanlaki ang tingin ni Lucas kay Reigna at hinila ang kumot para matakpan ang kanyang katawan.
"Damn! Anong ginagawa mo dito?" Galit na galit na sabi ni Lucas habang nakatayo.
"Ako? Ako dapat ang magtatanong niyan, anong ginagawa ng babae mo dito sa sariling pamamahay natin?" Hindi alam ni Reigna kung saan niya hinugot ang mga salitang iyon at lakas-loob niyang sabihin ang mga katagang iyon.
"I'm having sex with my sweetheart kaya mas mabuting umalis ka na sa silid na ito at itikom mo ang bibig mo sa lahat ng nakita mo!" Matigas na sagot ni Lucas.
"Lu-Lucas asawa mo ako, bakit mo ito ginagawa sa akin?" Nauutal siya at may mga luhang handa ng bumagsak sa mga mata niya.
"Asawa kita pero hindi kita mahal."
Pilit na pinapakalma ni Reigna ang sarili para hindi masuntok ang dalagang kasama ni Lucas. Nanatili siyang kalmado sa kinatatayuan niya at inayos ang sarili.
"Ako ay humihingi ng paumanhin." Sabi niya habang nakayuko. "Hindi na kita iistorbohin, ituloy niyo lang ginagawa ninyo."
"Good and please keep your mouth shut and don't ever tell my parents about this. Understood?" Kaswal na sambit ni Lucas.
Nakatayo pa rin siya sa kinatatayuan niya ng sigawan siya ni Lucas. "Ano pang ginagawa mo dito? Lumabas kana!"
Hindi siya makapaniwalang nangyayari ito sa buhay niya ngayon at napagtanto niyang lumapit ang babae kay Lucas. Gumapang sa malambot na kama at kintalan niyang hinalikan si Lucas at wala silang pakialam kahit makita man ito ni Reigna.
Agad namang tumalikod si Reigna habang nakahakbang ng mabigat, nawasak ang kanyang puso at parang tinusok nito ng isang espada mula sa kanyang likuran. Iniwan niya ang dalawa na may milyun-milyong sakit na bumabalot sa buong sistema niya.
One chilly evening, as Lucas went home from work with an exhaustion was written all over his face. He got out of his car, his shoulders heavy with fatigue. His day at work had been long, exhausted from the grind, all he wanted was a warm meal and a chance to lie on his comfort bed. As he unlocked the door and stepped into the living room he was greeted by a disarray arrangements. The house looked like it never taste a clean once in a while.Katherine!” Lucas called out, waiting for a response. Nakarinig naman Siya kaagad ng mga yabag ng paparating.Katherine approached and hugged him directly with a kiss on the forehead. “Hey babe, I miss you.” She said in a soft voice. “You’re home early.” She added.“Yeah, I finish my paper works early so that I can relax. Nakaluto ka na ba? And what's going on with the house bakit Ang dumi?” Lucas asked his voice carried a frustration.Katherine looked around, her eyes look shocked slightly. “ Oh, I was planning to clean up but I was not able to do
Edward sat in one of the VIP rooms when he saw someone when the door was opened. He knew it was him, gulping the entire glass of alcohol.He stood and approached him. It was the best time to talk to him. Edward tapped his broad back causing him to look back.He gulped once more before he could open his mouth. “Who are you?” Lucas asked with dizziness. There was a frightening silence between them and Lucas needed to put the glass to look at the man beside him. Edward had a blank expression before taking his seat.“Don't you remember me?” Edward asked.Lucas traced his face and suddenly his eyes widened. “Why are you here? What do you need from me? Go to my wife and sleep with her again.” Lucas said with anger.“You are being serious with that accusation to your wife huh?” Edward asked while letting out a chuckle before sipping his glass of whiskey.“Sa tingin mo ba magagawa iyon ng asawa mo kung baliw na baliw siya sayo? Think of it Lucas.” Edward asked, placing the glass on the tabl
Sa sinabi niyang iyon ay nabigla si Reigna ng tuluyan at parang hindi niya maigalaw ang buong katawan niya. Napaisip siya kung bakit alam ng babaeng ito ang lahat sa buhay niya.“But I don't care about your child. Kahit isilang mo pa iyan na walang ama ay wala rin akong pakialam dahil gusto kong maging akin lang si Lucas.” Katherine said in a harsh tone.But her shock was immediately replaced by anger. Reigna was mad. Her eyes were on fire because of her wrath. “How dare you say that? Wala ka talagang hiya!” Reigna raised her voice.“Oh Reigna, hindi ako naparito upang makipag-away sayo. Gusto ko lang maayos kung may mga hindi tayo pagkakaunawaan.” Katherine approached Reigna with a fake smile. “Ano pa bang dapat nating pag-usapan. Nakuha mo na ang asawa ko diba. Ang sabihin mo isa kang mang-aagaw at maninira ng pamilya!” Nanginginig si Reigna dahil sa galit na kanyang nararamdaman. Gusto niyang sampalin si Katherine ng ilang beses upang gumising ito sa katotohanan na mali siya.“Gu
Gabi na at mag-isang nakatingin si Reigna sa kawalan. Madaling araw na pero hindi pa rin siya makatulog. Sa tuwing ipipikit niya ang kanyang mga mata ay iniisip niya si Lucas accusing her of cheating with her best friend. Even though he was the first one to betray. Ang kanyang mga mata ay namumula at namamaga dahil sa pag-iyak sa buong maghapon. She want someone to comfort her pero wala si Edward sa tabi niya. Gusto niyang ipaglaban ang kasal niya sa huling pagkakataon at gustong ipaliwanag na hindi totoo ang mga larawan na iyon. Gusto niyang ipagsigawan sa buong mundo na si Lucas lang ang mahal niya pero hindi niya magawa sa sarili niya. She couldn't just make Lucas fall in love with her. At si Katherine lang ang mamahalin niya. She knew from the very first beginning of Katherine’s existence. She was his first love at kahit anong gawin ni Reigna ay hindi niya mapapalitan si Katherine sa puso ni Lucas. She think that maybe siya ang humahadlang sa pag-iibigan nila at siya ang k
Reigna's mind racing as she sat down waiting to hear the results of her pregnancy. She was with Edward, her best friend who had her back since day one.“Mrs. Mille— she cut off what the doctor was going to say.“It’s Ms. Mendoza, doctor.”“Ahh okay Ms. Mendoza, I am happy to inform you that your baby is healthy.” The doctor said with a big bright smile and Reigna let out a deep breath as she plastered her smile.“Thank you so much doctor,” she smiled upon holding her two hands with herself while she couldn't hold back her joy.If only Lucas had known about her pregnancy and he would have accepted her, she would have told the good news directly.As Reigna hurried to leave the hospital with Edward, all she could think was Lucas and her child. Reigna wrapped her hand around Edward's arms as she looked at and caressed her stomach while feeling the child inside her womb.She said sorry to her mind for her child for the failing marriage with her ex-husband.In their marriage Reigna never f
A phone call rang throughout the room. Lucas Miller took his phone from the side table and answered it with a big smile when he saw who was calling.“Awesome!” A loud soft voice greeted him.“Thank You babe,” he replied “You should've done this a long time ago." She said, with a glimpse of eagerness.“You should never have married that woman!" She added.Babe, you already know the reason behind this diba? Kung hindi ko pinakasalan ang babaeng iyon wala akong makukuhang mana kay Dad.” He gently spoke.“Okay fine,”“Now that I totally freed myself. I will marry you soon.” “Really?” She said excitedly.“Yeah babe, I promise.”“Babe, let us celebrate now because you did a great job.” “Hmm, why did you never say that when you came here minutes ago?”“Because you never said that you divorce her. You just want to see me right?” She said,“I’m so jealous of that woman when you are with her.” She added.“I’m sorry babe, it’s my parents will. Besides, I was married to her but I never saw her