กลางปี2014
เป็นช่วงเวลาที่ทางกรมทหารให้ทหารที่เข้ามาประจำการกลับบ้านไปหาครอบครัวได้ ชายหนุ่มเลยจัดการติดต่อให้ผู้จัดการส่วนตัวของเขามารับกลับไปพักผ่อนที่บ้าน เป็นเวลา 1 สัปดาห์
สองเดือนหลังจากนั้น
ตอนนี้ชายหนุ่มกำลังฝึกอยู่ แต่แล้วมีใครคนหนึ่งเข้าเยี่ยมชายหนุ่ม บังเอิญเดินมาเวลาเดียวกับที่ครบครัวของชายหนุ่มมาเยี่ยมพอดี หญิงสาวที่สวยปานนางฟ้า แต่งตัวธรรมดา ใส่แว่นกันแดด
ณ สวนหย่อมของกรมทหาร
หญิงสาวที่สวยปานนางฟ้า แต่งตัวธรรมดา ใส่แว่นกันแดด กลัวคนจะจำได้ว่าเธอเป็นใคร เธอนำของมาเยียมชายหนุ่ม เธอเห็นครอบครัวของชายหนุ่ม หญิงสาวชั่งใจอยู่สักครู่หนึ่งว่าจะเดินเข้าไปหรือรอให้พ่อแม่ของชายหนุ่มกลับกันไปก่อน หญิงสาวเลยตัดสินใจเดินเข้าไปหาครอบครัวของเขา พ่อแม่พี่ชายน้องสาวรวมทั้งชายหนุ่ม ถึงกับตกใจที่เห็นเธอ ซองซอนซากล่าวคำทักทาย
“อันนยองฮาเซโย อาบอจี อามอนี่ โอปา ยอดงเซง อันยองซองแทฮยอง”
“อันยอง ซองซอนซา ” ทุกคนพูดพร้อมกันยกเว้นชายหนุ่ม
“อันยอง ซอนเบ รุ่นพี่มาทำอะไรที่นี่คนเดียวฮะ”
“ฉันมาเยี่ยมคุณค่ะ เพราะตอนเข้ากรมฉันไม่ได้มาส่ง นี้ค่ะ” หญิงสาวยื่นของที่อยู่ในมือให้ชายหนุ่ม ทุกคนต่างนั่งมองเขาและเธอเพราะรู้ดีว่าซองแทฮยองแอบปลื้มหญิงสาวอยู่ นั่งมองชายหนุ่มด้วยสายตาล้อเรียน ชายหนุ่มกับหญิงสาวรู้สึกถึงสายตาที่มองมา จึงหันกลับไปถาม
"มองอะไรกันครับ" หญิงสาวไม่ได้ถามอะไรก็ได้แต่มองยิ้มๆ
"เปล่าๆไม่ได้มองอะไร"
"เอ่อจริงสิอาหารเยอะแยะเลย คุณซองซอนซามาทานด้วยกันสิครับ" พี่ชายของชายหนุ่มเอ่อชวน
"เอ่อ ฉันเกรงใจน่ะค่ะ ไม่ต้องเรียกชื่อเต็มฉันก็ได้ค่ะ เรียกว่า ซอนซาเฉยๆก็ได้ค่ะ"
ซงจีอาน้องสาวของชายหนุ่มเดินมาหาหญิงสาวแล้วก็จับมือของหญิงสาวให้หญิงสาวนั่งลง
"ไม่ต้องเกรงใจหรอกค่ะ นั่งทานด้วยกันเลยค่ะอนนี่" หญิงสาวนั่งตามคำชวนของน้องสาวชายหนุ่ม โดยที่หญิงสาวนี่งข้างพ่อแม่ของเขา ชายหนุ่ม น้องสาวและพี่ชายนั่งฝั่งตรงข้าม นั่งทานอาหารและคุยกันไปเรื่อย ๆ คุยจนมาถึงเรื่องสำคัญของครอบครัวนี้ แม่ของเขาบอก
"อีกหนึ่งเดือนข้างหน้าครอบครัวเราจะจัดงานแต่งงาน ลูกทำเนื่องลาได้มั้ย " ชายหนุ่มเอ่อออกไปว่า
"ทำเรื่องขอกลับบ้านมันใช้เวลานานเลยพ่อแม่ ผมขอโทษครับ" แม่ของเขาเอ่ยชวนหญิงสาวไปร่วมงานเพื่อยินดีด้วย
"แม่เชิญ คโยชิ ด้วยนะลูก"
"ขอบคุณค่ะ อามอนี่"
"อ่า วันนี้เรามานานมากแล้วนะ เรากลับกันเถอะ" ครอบครัวกอดลากันๆ หญิงสาวยืนดูครอบครัวของชายหนุ่มอยู่ห่างๆ
หลังจากครอบครัวของชายหนุ่มเดินออกไปหญิงสาวกำลังจะกลับพอดี ชายหนุ่มเรียกหญิงสาวไว้ก่อนๆ
"รุ่นพี่ ขอบคุณสำหรับของที่เอามาให้วันนี้นะครับ"
"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันยินดี"
“ซีรีย์ของรุ่นพี่ปิดกล้องแล้ว จะรับเรื่องใหม่อีกมั้ยครับ"
"ฉันต้องขอพิจารณาบทก่อนค่ะ ว่าบทบาทเหมาะสมรึป่าว ฉันขอตัวกลับก่อนนะ"
"ครับ เดินทางกลับดีนะครับ" หญิงสาวเดินออกไปพร้อมกับใส่แว่นกันแดดดังเดิมเหมือนตอนเดินเข้ามา แต่สามคนที่เดินสวนเข้ามากลับจำจำหญิงสาวได้..ทั้งสามส่งยิ้มให้หญิงสาว หญิงสาวก็ส่งยิ้มกลับไปเช่นกัน ชายหนุ่มสามคนเดินเข้ามาพร้อมคุยกันไปว่าใช่หญิงสาวคนที่พวกเขาคิดมั้ย ทั้งสามคนลงความเห็นว่าต้องไปถามชายหนุ่ม ทหารหนุ่มกำลังจะเดินกลับเขาไปแต่ได้ยินเสียงเรียกจากใครบางคน จึงหยุดรอทั้งสามเดินเข้ามาหาทหารหนุ่ม
"นี่แทฮยอง เมื่อกี้คโยใช่มั้ย" แฮอันถาม
"ใช่ ทำไมเหรอ"
"เธอมาหานายทำไม"
“รุ่นพี่เอาของมาฝาก.... นี่ไง" พร้อมกับชูถุงให้ทั้งสามดู
"เธอมาหานายนานรึยัง" ผู้จัดการส่วนตัวของชายหนุ่มถาม
"มานานแล้วล่ะ มาพร้อม ๆ กับพ่อแม่ฉัน พ่อแม่ฉันมาบอกว่าพี่ชายกำลังจะแต่งงาน แต่ฉันทำเรื่องลาไม่ได้"
"เรื่องงานแต่เดี๋ยวพวกฉันจัดการให้"
"คโยชิไปด้วยมั้ย"อินชองถาม
“เรื่องงานแต่เดี๋ยวพวกฉันจัดการให้"
"คโยชิไปด้วยมั้ย"อินชองถาม
"แม่ฉันชวนเธออยู่นะ แต่เธอบอกว่า....เธออาจจะไปเธอขอดูตารางงานเธอก่อนๆ"
"อ่าาาา" สามคนเอ่ยพร้อมกัน
"นี่ทำไมต้องพูดพร้อมกันขนาดนั้น"
"เปล่าๆ" พูดพร้อมกันอีกตามเคยๆ
"อ่าว่าแต่แห่มาอะไรกันเยอะแยะครับ มีอะไรกันรึป่าว"
"มีสิเอาบทซีรีย์เรื่องใหม่มาให้พิจารณา เรื่อง Blossome in sunshine เอามาให้นายอ่านนายลองอ่านดูว่าชอบมั้ยรับเล่นมั้ย" ผู้จัดการกล่าว
"งั้นผมเอามาอ่านก่อแล้วกัน แล้วว่าแต่ใครเป็นนางเอกครับ" คนทั้งสามคนหันมองหน้ากันแล้วยิ้มๆ จนคนถามต้องถามซ้ำอีกครัง
"ยิ้มอะไรกันตกลงว่าใครเล่นฮะ"
"คนที่เดินสวนออกไปเมื่อกี้มั้ง"
"จริงดิ ๆ งั้นรับเลย"
"เฮ้ยๆ จะไม่องไม่อ่านอะไรหน่อยเหรอ ๆ" แฮอันถาม "รับแบบไม่คิดเลยเนอะๆ" ลีโอซองพูด
"ล้อเล่นฮะ อ่านก่อน บททหารใช่มั้ยเนี่ยๆ" ชายหนุ่มเปิดดูบทคร่าวๆ
"งั้นวันนี้พวกฉันกลับก่อนนะ ฉันจะมาฝังคำตอบหลังวันแต่งงานพี่ชายนายแล้วกันนะ"
" ครับๆ เดินทางดี ๆ " ชายหนุ่มกล่าว ชายหนุ่มก็อ่านบทไป รุ้สึกชอบกับบทที่จะได้รับ ชายหนุ่มตัดสินใจที่จะรับเล่นเรื่องนี้หลังออกจากกรมทหาร
หนึ่งเดือนหลังจากที่ครอบครัวของชายหนุ่มไปเยี่ยมที่กรม
งานแต่งถูกจัดขึ้นอย่างเรียบงานไม่หรูหรามาก เชิญญาติผู้ใหญ่รวมๆก็สองพันกว่าคน
