เจอกันสักที (รอบ 1ปี)
'สามทุ่มตรง' ฉันลุกจากเตียงเพื่อจะไปแต่งตัว ฉันเลือกเสื้อผ้าที่ใส่แล้วดูเซ็กซี่ที่สุด ซึ่งก่อนหน้าฉันไม่เคยสวมใส่เสื้อผ้าแนวนี้เลย เพิ่งจะมาใส่ในช่วงหนึ่งปีที่แล้ว.เพราะรู้สึกอยากเปลี่ยนแปลงตัวเอง. ก๊อก ก๊อก
"คุณหนูคะ คุณหนู.."นั่นเป็นเสียงของป้าจัน ฉันวางแปลงปัดหน้าลงแล้วลุกจากเก้าอี้หน้ากระจกเพื่อจะไปเปิดประตูให้เธอ
"...ป้าเอานมอุ่นมาให้ค่ะ"ยังเดินไม่ถึงประตูห้องเสียงป้าจันก็ดังขึ้นอีกครั้ง ฉันต้องลอบหายใจออกมา เพราะป้าจันมักจะต้องเอานมอุ่น ๆ มาให้ฉันดื่มตั้งแต่เด็กแต่ตอนนี้ฉันโตแล้วนะ แอ๊ดดด เสียงประตูเปิดเข้ามา
"คุณหนู..."พอเปิดประตูป้าจันก็ต้องชะงักแล้วส่งสายตามองมาที่ฉันด้วยสีหน้าค่อนข้างตกใจ
"....จะออกไปไหนเหรอคะ"เธอตกใจเพราะเสื้อผ้าที่ฉันสวมใส่ยังไงล่ะ
"ต้องจะออกไปดื่มกับพลอยน่ะค่ะ"ฉันตอบกลับไปตามความจริง แล้วหลุบตามองแก้วนมที่มือของป้าแม่บ้าน
"เอาไปเก็บเถอะค่ะ ต้องไม่กินหรอก...."
"ไม่ได้นะคะ ถ้าคุณท่านรู้อาจจะโกรธเอาได้"ป้าจันแทรกพูดขึ้น
"ป้าจัน ต้องโตแล้วนะคะเรียนจบแล้วด้วย"
"แต่..."
"ไม่มีแต่ ป้าเอานมกลับไปเถอะต้องจะแต่งตัวต่อ"ว่าจบฉันก็ผลักป้าแม่บ้านออกเบา ๆ ให้พ้นประตูเพื่อจะปิด
"คุณหนู.."
"ต้องสัญญาว่าจะดูแลตัวเองให้ดี"ฉันคลี่ยิ้มหวานให้ก่อนจะปิดประตูลง.
"คุณหนู...เฮ้อ"
ฉันไม่สนใจเสียงพ่นลมหายใจที่ดังอยู่หน้าประตูเลือกที่จะเดินมาแต่งหน้าต่อ
หลังจากจัดการตัวเองจนสวยปิ้งแล้วฉันก็ออกมาจากห้อง.สะพายกระเป๋าใบโปรดเดินลงบันไดมา กวาดสายตาไปรอบ ๆ ซึ่งมีไฟที่เปิดไว้เป็นบางจุด แต่พอเห็นทาง ฉันเดินจนมาถึงห้องที่สำหรับเก็บกุญแจรถ กำลังจะเอื้อมไปเปิดประตู ก็ได้ยินเสียงดังมาจากด้านหลัง.
"คุณหนู"ฉันสะดุ้งเฮือกนึงก่อนที่จะหันหลังไปดู
"โธ่ ลุงกรมาไม่ให้สุ่มให้เสียง ต้องตกใจหมด"พูดพลางเอามือลูบที่หน้าอกตัวเอง
"เดี๋ยวลุงขับรถให้"ฉันขมวดคิ้วจ้องลุงกรด้วยความสงสัย
"ยายจันบอกกับลุงว่าคุณหนูจะออกไปดื่ม..ยายจันเป็นห่วงคุณหนูจึงให้ลุงช่วยขับรถพาคุณหนูไป"ฉันผงกหัวหยิก ๆ อย่างเข้าใจ
"ไม่ต้องหรอกค่ะ ต้องขับเองได้"
"ให้ลุงขับให้เถอะนะ ลุงเองก็เป็นห่วงคุณหนูเหมือนกัน"ฉันยืนคิดอยู่ในใจ ถ้าขืนยอมให้ลุงกรขับรถให้แน่นอนว่าเขาจะต้องรอจนผับปิดแน่ จึงตัดสินใจหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ท่ามกลางสายตาลุงกรที่จ้องอยู่สีหน้าสงสัย
"ต้องให้พลอยมารับดีกว่า จะได้ไม่ต้องเดือดร้อนลุง"
"คุณหนู.."ฉันไม่สนใจรีบกดเบอร์หาเพื่อนสนิททันที
(ฮาโหลว่าไงแก พ่อไม่ให้มาเหรอ)ที่พลอยพูดแบบนั้นก็เพราะรู้ว่าพ่อฉันเป็นคนยังไง.
"มารับฉันหน่อยสิ"
(แล้วพ่อแก...)
"มาเถอะ แล้วค่อยคุยกัน"ที่ฉันสามารถที่จะออกไปเที่ยวดื่มได้ก็เพราะพ่อของฉันไม่อยู่ และดูว่าจะกลับดึกด้วย ซึ่งเป็นปกติที่ท่านจะต้องมีการสังสรรค์พูดคุยธุรกิจกับเพื่อนนักธุรกิจด้วยกัน และแต่ก่อนหน้ามันเป็นโอกาสที่ฉันมักจะหนีเที่ยว ไปหาพี่ทอย อดีตแฟนได้สะดวก โดยไม่มีใครปริปากบอกพ่อสักคน
(โอเค)สิ้นเสียงฉันก็กดวางสาย แล้วเก็บโทรศัพท์ใส่ไว้ในกระเป๋า ก่อนจะเงยหน้าขึ้นแล้วพูดกับลุงกรที่ยังยืนอยู่
"ลุงกรไปนอนเถอะค่ะ เดี๋ยวพลอยจะมารับต้อง"คนขับรถประจำบ้านลอบหายใจเบา ๆ แล้วพูดขึ้น
"ดูแลตัวเองด้วยนะครับ...ถ้าเมากลับไม่ไหว..."
"ต้องจะโทรหาลุงนะคะ"ฉันแทรกพูดเพราะรู้ว่าเขาจะพูดอะไรต่อ พลอยเป็นคนที่เคยพาฉันมักจะมารับฉันไปเที่ยวกลางคืน ตอนที่ฉันอยู่ที่นี่ โดยที่เธอไม่เคยพาฉันไปเถลไถล ถึงแม้ว่าจะเป็นคนที่พาฉันไปส่งต่อให้กับพี่ทอย และเขาก็ไม่เคยพาฉันไปทำอะไรที่มันไม่ดี พาฉันกลับบ้านโดยสวัสดิภาพ อย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น
หลังจากที่ลุงกรกลับไปที่พัก ฉันก็เดินไปนั่งรอพลอยอยู่ที่หน้าบ้าน ไม่นานเลย รถยนต์คันหรูก็ขับมาจอดที่หน้าประตูรั้วบ้าน แน่นอนว่ารถคันนั้นเป็นรถของพลอย ฉันจึงรีบเปิดประตูเล็กแล้วเดินตรงไปที่รถของเธอ
"เข้ามา"พลอยเห็นฉันในกระจกที่หน้ามองข้างแล้วพูดขึ้น ฉันก็เปิดประตูรถแล้วเข้าไปนั่งที่เบาะข้าง ๆ
"Let's go"สิ้นเสียง เพื่อนสนิทฉันก็ขับรถออกมา
ผับ KAI
ฉันกับพลอยออกมาจากรถ แล้วเงยหน้ามองป้ายชื่อผับที่เรากำลังจะเข้าไป
"จะเข้าไปจริง ๆ เหรอ"เพื่อนสนิทหันมาถามแล้วเอื้อมมาจับมือฉัน
"อืม"
"ถ้าเจอพี่เขา?.."เธอน่าจะหมายถึงพี่ทอย
"ฉันจะตื๊อถามเขา ว่าเลิกกับฉันเพราะอะไร"ใช่ ฉันอยากได้คำตอบที่ไม่เคยเข้าใจมาหลายปี ว่าเขาเลิกกับฉันด้วยเหตุผลอะไร
"แก..เขาอาจจะเลิกรัก.."
"ไม่..เขายังรักฉันอยู่ เพราะก่อนหน้าเขายังพาฉันไปที่อัมพวา เป็นบ้านพักที่แม่เขาซื้อไว้ให้ก่อนที่จะเสีย แล้วเขายังบอกฉันเลยว่าไม่เคยพาใครมา ..แล้วเป็นครั้งแรกที่ฉัน..."ฉันพูดไม่จบ แล้วก้มหน้างุด นึกถึงตอนนั้น ที่ฉันเสียตัวครั้งแรกให้เขา แน่นอนฉันรู้ว่าพลอยน่าจะรู้
"....เข้าไปกันเถอะ"ฉันดึงมือเพื่อนสนิทเข้าไปในผับก่อนที่เธอจะพูดอะไรออกมา พอพ้นประตูผับเข้าไปด้านในก็ได้เจอกับพนักงานต้อนรับซึ่งเป็นผู้ชาย ฉันก็ไม่ได้คุ้นหน้าคุ้นตาเลย ฉันคิดว่าน่าจะเปลี่ยนพนักงานใหม่ ก็แน่นะสิฉันไม่ได้มาเป็นปีแล้ว และแน่นอนเขาไม่รู้จักฉัน
"ต้องการห้อง วีไอพีหริอเปล่าครับ"
"ค่ะ"ฉันหันขวับไปที่เพื่อน ซึ่งเป็นคนตอบ ในหัวคิดว่าถ้าฉันไปในห้องวีไอพี จะมีโอกาสน้อยมากที่ได้เจอกับพี่ทอย แฟนเก่า
"ไม่ค่ะ.."
"วีไอพีค่ะ"ฉันกำลังจะปฏิเสธแต่เพื่อนตัวดีก็แทรกพูดอย่างหนักแน่น ไม่แค่นั้น เธอยังดึงมือฉันให้เดินตามพนักงานต้อนรับ ขึ้นบันไดไปบนชั้นสองของผับ
"แก ฉันอยาก..."
"หยุด! ฉันชวนแกมานะห้ามขัดใจ"
"เฮ้อ"ฉันพ่นลมหายใจพรืดใหญ่ แล้วยอมเดินขึ้นบันไดตามเพื่อนโดยไม่ได้ขัดขืน
ระหว่างทางที่ขึ้นบันได ฉันก็เงยหน้าขึ้น และต้องขะงักหยุด ด้วยหัวใจที่เต้นรัว ๆ เพราะได้เจอกับ แฟนเก่า ที่ยังรักและอยากเจอ กำลังเดินสวนฉันลงบันไดมา ตึกตัก ตึกตัก
"พี่ทอย" ฉันสะบัดมือจากเพื่อนสนิทที่จับอยู่ แล้วเดินไปขวางหน้าเขา
"ต้องรัก!"ชายหนุ่มรูปหล่อสบถออกมาเบา ๆ ด้วยสีหน้าตระหนกตกใจเล็กน้อย
"ยังจำชื่อกันได้หนิ"ฉันบอกออกไปด้วยน้ำเสียงประชดประชันชายหนุ่มร่างสูงใบหน้าหล่อเหลามองฉันด้วยสายตาที่เย็นชา โดยไม่ปริปากตอบกลับอะไรเลย
"ได้เจอกันสักทีนะ"ฉันเอ่ยพร้อมกับยกยิ้ม ในขณะที่หัวใจเต้นระรัว
"ต้อง"
