#ภายในห้อง
เมื่อเปิดประตูเข้ามาภายในฉันก็ถึงกับตาลุกวาว มันเป็นห้องที่สวยมาก ๆ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยได้สัมผัสห้องในโรงแรมที่หรูหราแบบนี้ ทำให้ทุกอย่างมันทำให้ฉันตื่นเต้นไปหมด
“ว้าว โซฟาใหญ่มากเลยค่ะคุณเฟย” ฉันบอกแล้วก็วิ่งมานั่งบนโซฟาแล้วขย่มเบา ๆ “นิ่มมาก ๆ ด้วย คุณลองมานั่งดูสิคะ”
อุตส่าห์ชวนมานั่งแต่ก็ถูกคุณเฟยเพิกเฉยไร้อารมณ์ร่วม
พอลุกขึ้นจากโซฟาแล้ว ฉันก็วิ่งไปในห้องนอนพร้อมกับเอาร่างเล็ก ๆ ของตัวเองล้มลงบนเตียงแล้วกลิ้งไปกลิ้งมาราวกับเด็กเจอสิ่งที่ถูกใจ
“ถ้าหนูได้นอนบนเตียงนี้คงหลับสบายแน่ ๆ”
“บนเตียงนี้ไม่ใช่ที่ของเธอ ลุกขึ้น!!” คุณเฟยตวาดบอกเสียงดุ ทำเอาฉันรีบดีดตัวขึ้นจากที่นอนอย่างรวดเร็วจนหน้ามืด
“จะให้หนูนอนที่โซฟาจริง ๆ เหรอคะ” ฉันถามเสียงเศร้าเผื่อเจ้านายจะเห็นใจ
“เดี๋ยวพนักงานจะเอาเตียงเสริมมาให้ แล้วก็อย่าทำหน้าตาปัญญาอ่อนแบบนั้นให้ฉันเห็นอีก”
ทำหน้าปัญญาอ่อนงั้นเหรอ คำพูดแต่ละคำของคุณเฟยแทบจะทำให้ฉันร้องไห้ได้เลยนะ ถ้าฉันเป็นคนคิดเล็กคิดน้อยกว่านี้คงได้ร้องไห้วันละห้ารอบแน่ ๆ
“ยืนอยู่ทำไมรีบออกไปข้างนอกสิ หรือจะให้ฉันลากออกไป”
“เปลี่ยนเป็นลากขึ้นเตียงแทนได้ไหมคะ ^_^”
