"ค่ะ" นั่นแหละก็เลือกปฏิบเสธไม่ได้
."คุณหมอสวัสดีครับ~" สกายเดินเข้ามาทักทายคุณหมอหนุ่ม"สวัสดีค่ะคุณหมอ" ฉันและเขาสบตากันทันทีที่พี่สกายและฉันเข้ามาทักทายโดย ที่อีกคนไม่ทันได้ตั้งตัว"หืม~ สวัสดีครับ" หมอทักษ์ขมวดคิ้วด้วยความสงสัยและกำลังประมวลผลว่าใครเป็นคนเข้ามาทักทายเขาในเวลาส่วนตัวแบบนี้ จนเห็นหน้าตาน่ารักของสกาวที่สบตากันโดยบังเอิญเขา เข้าก็พอจะจำได้ราง ๆ"บังเอิญจังเลยนะครับ ผมมาร้านนี้บ่อยส่วนน้องสาวพึ่งเคยมาครั้งแรก ถ้าไม่รังเกียจไปนั่งด้วยกันไหมครับ" สกายทักทายและเชิญชวนคุณหมอเจ้าของไข้น้องสาว โดยไม่ทันได้สังเกตสีหน้าน้องตัวเองเลย"ไม่รังเกียจครับ แต่ผมไม่อยากรบกวนเวลาส่วนตัวของพวกคุณอีกอย่างผมก็มากับเพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่ทำงานด้วย ไว้โอกาสหน้านะครับ" ผมเห็นท่าทางหนักใจของน้องสาวคนที่เชิญชวนผมไปนั่งทางร่วมโต๊ะด้วยเลยปฏิเสธออกไปแบบนั้น"ไม่เป็นไรเลยครับคุณหมอ พวกเราก็เกรงใจคุณหมอเหมือนกัน ไปนั่งกับเพื่อนเถอะครับ" หนึ่งในบุรุษพยาบาลพูดขึ้นมาทันที"จริงค่ะคุณหมอ ไปนั่งกับเพื่อนได้เลย มื้อนี้พวกเรายอมให้คุณหมอเลี้ยงค่ะ" หนึ่งในผู้ช่วยพยาบาลก็
