ตอนที่24 ไม่ได้กินปาก แต่กินน้องสาว
ทางด้านซันเดย์
เครื่องบินแลนด์ดิ้งสู่สนามบินสุวรรณภูมิเท้ายาวเดินตรงดิ่งขึ้นรถที่เตมินส่งมารอรับและมุ่งหน้าเข้าบริษัททันทีหลังจากที่ทิ้งงานไปเกือบเดือนเพราะยุ่งวุ่นวายกับงานแต่งงาน
“สวัสดีครับนาย นายไม่พักก่อนเหรอครับนั่งเครื่องมาทั้งคืน” เตมินที่ก้มหน้างุดอยู่กับงานตรงหน้าเงยหน้าขึ้นถามคนเป็นนายเล็กน้อยแล้วก้มหน้ากลับไปสนใจงานในมือต่อโดยไม่รอฟังคำตอบด้วยซ้ำ
“เข้ามาหาฉันที่ห้องด้วย”
แอ๊ด ~
“นายมีอะไรหรือเปล่าครับ”
“แกได้โทรหาเด็กนั่นบ้างหรือเปล่า” ประโยคแรกก็เอ่ยถามถึงเด็กสาวในปกครองที่เขาไม่ได้ใช้งานเธอมาเกือบเดือน
“เปล่าครับ” เตมินตอบกลับสีหน้าเอือมระอา
“แล้วเด็กนั่นไม่ส่งข้อความมาเลยหรือไง”
“ไม่มีนะครับ นายมีธุระอะไรกับเธอหรือเปล่าครับ”
“ไม่มี กลับไปทำงานของแกไป”
“อ้าว..นายเรียกผมมาถามแค่นี้เหรอครับ” เตมินทำหน้างงไม่เข้าใจคนเป็นนาย
“แล้วแกมีประโยชน์อะไรมากกว่านี้ไหมล่ะ ถ้ารู้ตัวว่าไม่ก็ออกไป” ซันเดย์ออกปากไล่เลขาคนสนิทอีกครั้ง
“เครื่องบินลำนั้นน่าจะตกนะครับ รีบกลับมานึกว่าจะมาช่วยทำงาน” เตมินพูดขึ้นลอย ๆ แต่ก็ยอมเดินกลับออกไป ซันเดย์ได้ยินแต่ก็ไม
