ตอนที่34 โหยหา
ปี๊ก! ปี๊ก! ปี๊ก!
เสียงแตรดังมาจากด้านหลังแยกทั้งสองออกจากกัน ใบหน้าคมเข้มฮึดฮัดก่อนจะเหยียบคันเร่งพุ่งออกไปด้วยความเร็ว
“ปกติติดไฟแดงทีเกือบสิบนาที วันนี้แม่งพร้อมใจกันอยู่บ้าน” เสียงเรียบบ่นออกมาน้ำเสียงหงุดหงิด
“ก็ดีแล้วนี่คะ รถไม่ติดเราจะได้กลับถึงบ้านไว ๆ” ความซื่อของเด็กสาวที่พูดออกไปโดยไม่คิดหน้าคิดหลัง
“ไม่ได้ตั้งใจยั่วฉันใช่ไหม” ซันเดย์ถามกลับทั้งที่สายตายังจดจ้องการจราจรตรงหน้า ขณะที่รถยนต์คันหรูเร่งความเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ราวกับว่ามีธุระเร่งด่วนที่ต้องไปทำ
“หนูเปล่านะคะ ใครจะอยากยั่วคุณกัน”
“แล้วที่จูบตอบฉันเมื่อกี้”
“เมื่อเช้าหนูตื่นแต่เช้ามากเลย ขอหนูงีบสักพักถึงแล้วคุณปลุกหนูด้วยนะคะ” ณิชารีบเอาตัวรอดทันที ใบหน้าเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นสีแดงระเรื่อ
“นอนพักเอาแรงสำหรับคืนนี้หรือไง ถ้างั้นก็รีบนอนซะก่อนที่จะไม่ได้นอน”
ณิชาปรับเบาะให้เอนลงเล็กน้อย ตะแคงข้างหันหลังให้ซันเดย์ ฝ่ามือหนายื่นมาปรับอุณหภูมิในรถเพิ่มขึ้นเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าเด็กสาวนอนห่อตัวมือสองข้างโอบรอบตัวเอง
“อือ..” เสียงครางดังขึ้นเมื่อถูกรบกวนการนอน
“ฉันปรับเบาะให้ใหม่จะได้ไม่ปวดหลัง” เสียงทุ้มนุ่มบอกก
