“รอให้มันมาจัดการบ้าอะไรล่ะ! ไอ้ขยะนั่นคงรู้ว่าตัวเองเป็นตัวสร้างปัญหา มันเลยวิ่งหนีหางจุกตูดไปแล้ว! เธอนี่โง่หรือยังไง หายนะกำลังจะลอยเข้ามาแล้วยังไม่รู้ตัวอีก!” กู้เจี้ยนเจียงพูดพร้อมขมวดคิ้ว
กู้ซิ่งเหว่ยทำหน้าเย็นชา แล้วโยนสำเนาเอกสารต่อหน้ากู้หยุนหลาน
"ลืมตาแล้วดูด้วยตัวเธอเอง! พวกที่ลักพาตัวพวกเรา ถูกส่งมาจากตระกูลซูในเมืองหลวงของจังหวัด นี่คือข้อมูลที่มีคนเพิ่งได้รับมา เธอและไอ้สามีที่ไม่เอาไหนของเธอ คิดจะฆ่าพวกเราทั้งครอบครัวเลยหรือไง!"
กู้หยุนหลานมือสั่น และค่อย ๆ เปิดเอกสารดู
ตระกูลซู? เป็นคนที่ตระกูลซูส่งมาจริงเหรอ?!
ถ้าอย่างนั้นหลี่โม่คงไม่ใช่ไปที่ในเมืองหลวงของจังหวัดเพื่อพบตระกูลซูหรอก!
เมื่อนึกถึงสิ่งนี้ขอบตาของกู้หยุนหลานก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที และน้ำตาก็ไหลอยู่ในเบ้าตา
เมื่อนึกถึงอำนาจของตระกูลซูในเมืองหลวงของจังหวัด หากหลี่โม่ไปที่นั่นคนเดียว ก็เท่ากับส่งเขาไปตาย!
คนตระกูลกู้ไม่มีใครสังเกตเห็นอารมณ์ผิดปกติของกู้หยุนหลาน เพราะคิดว่ากู้หยุนหลานคงรู้สึกหวาดกลัว
"ให้ไอ้หลี่โม่ไปจัดการ เธอคิดว่ามันเป็นใคร! สำหรับคนเลวทรามอย่างมัน จะแก้ปัญหานี้ได้ยังไง ต่อให้ตระกูล
