หลินอู๋ชะงักไปเล็กน้อย พอได้สติกลับมา จึงพูดออกไปอย่างเอาใจใส่ “ไม่เป็นไร ในเมื่อคุณมีธุระ งั้นธุระของคุณก็ต้องมาก่อน”
เฮ่อฉางปั่วพยักหน้า
หลังจากหลินอู๋ขึ้นรถจากไปแล้ว เขาเองก็ก้าวขึ้นรถเช่นกัน
ทว่าเขาไม่ได้ขับรถออกไปทันที แต่หยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ค้นหาเบอร์โทรศัพท์ของหรงฉือ เขาลังเลอยู่ไม่กี่วินาที สุดท้ายก็ยังกดโทรออกไป
หรงฉือยังอยู่ที่บริษัท
พอเห็นว่าเขาโทรมา จึงกดรับสายทันที “ประธานเฮ่อ?”
ขณะที่เฮ่อฉางปั่วกำลังจะเอ่ยปาก พลันได้ยินเสียงความเครื่องจากทางฟังเธอ เขาจึงกลืนคำพูดลงคอไป แล้วเอ่ยถามว่า “ดึกขนาดนี้แล้วยังอยู่ที่บริษัทอีกเหรอ?”
“ค่ะ” การที่เฮ่อฉางปั่วโทรมาหาเธอในเวลานี้ ในสายตาของหรงฉือแล้ว คงเป็นได้แค่เรื่องส่วนตัวเท่านั้น เธอเลยพูดออกไปว่า “พรุ่งนี้ฉันว่าง พรุ่งนี้ตานตานอยากทำอะไรเหรอคะ?”
ทว่าเฮ่อฉางปั่วกลับเงียบลงไป
ไม่ได้ยินเขาตอบ หรงฉือเลยเอ่ยขึ้น “ประธานเฮ่อ?”
อาทิตย์นี้เธองานยุ่งมากแค่ไหน เขารู้ดี
ตอนนี้เป็นเวลาสามทุ่มกว่าแล้ว แต่เธอก็ยังทำโอทีอยู่
ไม่ต้องคิดก็รู้ได้ทันที ว่าตอนนี้เธอต้องเหนื่อยสายตัวแทบขาดแน่ ๆ
เฟิงจิ่งซินกลับไปบ้านตระกูลเฟิงแล้ว พรุ่งนี้เ
