บทที่ 250

วันต่อมา

เมื่อใกล้ถึงตอนเที่ยง หรงฉือจึงออกจากบ้าน

เธอกับตานตานไม่ได้เจอหน้ากันมาสักพักใหญ่แล้ว ตานตานคิดถึงเธอมาจริง ๆ

เธอเข้าไปในร้านอาหาร และเดินไปถึงห้องส่วนตัว ตานตานเพิ่งเห็นเธอก็รีบวิ่งมาหาทันที “น้าหรง!”

หรงฉือยิ้ม พลางยื่นมือออกไปอุ้มเธอ “ตานตาน ไม่เจอกันนานเลยนะ”

หรงฉือมาที่ร้านอาหารนี้เป็นครั้งแรก

ตอนกินข้าว เธอรู้สึกว่าอาหารทุกจานของร้านนี้รสชาติไม่เลวเลยทีเดียว เป็นรสชาติที่ถูกปากเธอทั้งนั้น

เฮ่อฉางปั่วจองตั๋วหนังตอนบ่ายโมงกว่า ๆ ไว้ พอกินข้าวเสร็จ พวกเขาจึงเข้าไปรับตั๋วหนังที่โรงหนัง

ก่อนตรวจตั๋วเข้าไปในโรงหนัง ตานตานอยากกินพ็อปคอร์น ก่อนที่เฮ่อฉางปั่วจะไปซื้อให้เธอก็เอ่ยถาม “อยากได้ถังใหญ่หรือถังเล็ก?”

“ถังใหญ่ค่ะ! หนูกับอาแล้วก็น้าหรงกินด้วยกันค่ะ!”

เฮ่อฉางปั่วยิ้ม “ได้”

เมื่อเข้ามาในโรงหนัง ตานตานได้นั่งอยู่ตรงกลาง

เพิ่งนั่งลง เธอก็กอดถังพ็อปคอร์นไว้บนตัก พอตัวเองกินหนึ่งชิ้น จากนั้นก็เร่งให้หรงฉือกินด้วย

หรงฉือยื่นมือออกไปหยิบมาหนึ่งชิ้น แล้วกินเข้าไป

เร่งทางหรงฉือเสร็จ ตานตานก็หันไปเร่งเฮ่อฉางปั่ว

เพื่อเอาใจรสนิยมของตานตาน เฮ่อฉางปั่วได้เลือกหนังการ์ตู