บทที่ 16 จัดการขั้นเด็ดขาด
ทุกคนที่มุงดูต่างพากันเงียบเสียง สายตาทุกคู่จับจ้องไปที่ชายหนุ่มที่ยืนอยู่หน้าจวนด้วยความสนใจ
"ข้าต้องขออภัยพวกท่านเป็นอย่างยิ่ง ก่อนหน้านี้ข้าผู้ดูแลกิจการของตระกูลมู่ในแคว้นนี้ ได้เจ็บป่วยเพราะโรคระบาด ทำให้ความทรงจำบางส่วนขาดหาย"
เสียงฮือฮาดังขึ้นทันทีที่ได้ยินคำนั้น ทุกคนต่างหันไปกระซิบกระซาบกันด้วยความตกตะลึง บ้างก็สงสารบอกว่าอีกฝ่ายยังหนุ่มยังแน่นไม่น่าเจ็บป่วยถึงขั้นนี้ แต่บางคนก็พูดว่าป่วยขนาดนี้จะดูแลกิจการให้ดีได้อย่างไร
มู่เฉินรอให้เสียงซุบซิบค่อย ๆ ซาลงก่อนกล่าวต่อ "ข้าไม่ได้ต้องการปิดบังพวกท่านที่เป็นทั้งลูกค้าและคู่ค้าที่ไว้ใจ แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา ข้ากลับถูกผู้ที่ข้าไว้ใจชักโยงและควบคุมอยู่เบื้องหลัง ข้าไม่ได้มาบอกเพื่อขอให้ทุกท่านที่เป็นลูกค้าของร้านค้าตระกูลมู่ให้อภัย แต่ข้ามาบอกเพื่อขอโทษหากมีอะไรผิดพลาดในช่วงที่ผ่านมา"
ครานี้เสียงซุบซิบดังขึ้นกว่าเดิม เพราะเรื่องราวดูจะน่าสนใจเสียจนไม่มีใครสนแล้วว่าเรื่องนี้จะกระทบกับกิจการของตนที่มีกับตระกูลมู่หรือไม่อย่างไร
"หากช่วงเวลาที่ผ่านมา หลังจากโรคระบาดสงบ ร้านค้าของตระกูลมู่ทำให้พวกท่านขัดข้
