로그인공유
บทที่ 15 ไว้ใจผิดคน
최신 업데이트:
2025-06-22 17:11:38
최신 챕터
คู่หมั้นอย่าหมายหวนคืน บทที่ 22 หวังแค่ได้อยู่ใกล้
บทที่ 22 หวังแค่ได้อยู่ใกล้ ลี่ถังยืนมองสภาพของชายคนรัก เมื่อก่อนเสื้อผ้าของเขาเปรอะเปื้อนสักนิดก็ไม่มีแต่ยามนี้กลับแต่งตัวเหมือนคนงาน เสื้อผ้าสีซีดทั้งยังเปื้อนฝุ่นและเหงื่อ คนจะจำไม่ได้ก็ไม่แปลก นางไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าอีกฝ่ายทำเช่นนี้ทำไมกัน “คุณหนู...ไปเก็บเงินเถอะเจ้าค่ะ” สาวใช้ข้างกายสะกิดเรียกและเอ่ยชมมู่เฉินไม่หยุดปาก “คุณชายมู่ช่างเป็นคนอดทนจริง ๆ นะเจ้าคะ ทำงานหนักขนาดนี้ก็ไม่ปริปากบ่นเลย”ลี่ถังไม่ตอบคำ ยามนี้นางรู้สึกปวดหัวกับความดื้อรั้นของมู่เฉินเสียเหลือเกิน“อย่างนี้นี่เองคุณชายมู่ถึงได้มายกของ แม่นางลี่ถังอย่าใช้งานว่าที่สามีหนักนักสิ” ลี่ถังทำได้แค่ยิ้ม พูดอะไรกับคนในตลาดมากไม่เป็นผลดีกับใคร หญิงสาวเพียงแค่บอกราคาของแล้วเก็บเงินมา มู่เฉินก็ยืนรอเพื่อจะไปส่งของในที่ต่อไป พอนางหันไปเจออีกฝ่ายก็ยิ้มให้ เป็นอย่างนี้ทั้งวันตั้งแต่เช้ายันเย็น และเมื่อถึงเวลาเลิกงานมู่เฉินก็รั้งตัวของลี่ถังเอาไว้ ชายหนุ่มเอื้อมมือมาจับข้อมือของหญิงสาว ลี่ถังรู้สึกได้ว่ามันสากและไม่เหมือนกับครั้งก่อนแต่นางก็ยังดึงมือออกจากอีกฝ่ายเหมือนเดิม ไม่ใช่เพราะรังเกียจ แต่...“ข้ามีเรื่องอยากจะพูดก
คู่หมั้นอย่าหมายหวนคืน บทที่ 21 ทิ้งอีกสิ่งเพื่อคว้าหัวใจ
บทที่ 21 ทิ้งอีกสิ่งเพื่อคว้าหัวใจ"ข้าไม่กลับ ข้าตัดสินใจแล้ว” มู่เฉินไม่คุยกับหญิงสาวแต่กลับหันไปทางบิดาของนาง “จะให้ข้าเป็นอะไรก็ได้ เป็นบ่าว เป็นคนงานในร้าน เป็นคนดูแลเรือน ข้ายินดีทั้งนั้น" ลี่เจียงเลิกคิ้วขึ้นมองชายหนุ่มตรงหน้าสลับกับมองบุตรสาวของตน “มิใช่ว่าคำขอของเจ้าหมายถึงต้องการแต่งเข้าตระกูลของข้าหรอกหรือ เหตุใดจึงเป็นการขอทำงานไปได้” “หากนางยอมไหว้ฟ้าดินกับข้า ข้าก็ยินดีจะใช้แซ่ลี่” ดวงตาของลี่เจียงเบิกกว้าง แต่มู่เฉินก็ยังไม่หยุด เขาหยิบเอาสินทรัพย์ที่เขาเอาติดตัวมาวางลงตรงหน้าของอีกฝ่าย ลี่ถังมองสิ่งที่ชายหนุ่มทำอย่างขัดใจ“นี่เป็นทรัพย์สินที่ข้ามีติดตัว ยามนี้ข้ามิใช่คนตระกูลมู่อีกแล้ว เงินทองเหล่านี้อาจจะไม่มากแต่ข้ายกให้ตระกูลลี่ทั้งหมดขอแค่ให้ข้าได้เข้ามาอยู่ตระกูลลี่” ลี่เจียงหันมองบุตรสาวที่ยังคงเชิดหน้าไม่คิดจะรับฟังชายหนุ่มตรงหน้า"เงินทองพวกนี้ เจ้าบอกว่าไม่เยอะอย่างนั้นหรือ" "หากเทียบกับที่ข้าตั้งใจจะให้กับลี่ถังก่อนหน้านี้ เท่านี้คงเรียกว่าเยอะไม่ได้" มู่เฉินตอบนิ่ง ๆ ทั้งที่สิ่งที่เขานำมาเพียงพอจะซื้อคฤหาสน์ได้อีกหลังเลยด้วยซ้ำ แต่ลี่เจียงมิใช่คนหิวเงิ
คู่หมั้นอย่าหมายหวนคืน บทที่ 20
บทที่ 20 หาหนทาง หลังจากพบกับลี่ถัง มู่เฉินก็เงียบไป เขาเอาแต่คิดว่าควรจะทำเช่นไรให้หญิงสาวให้อภัย สารภาพความจริงก็ทำไปแล้ว เขารู้ว่ายามนั้นเขาทำกับนางไว้สาหัส หากนางต้องการจะกักขังเขาบ้างเขาก็ยินดี แต่การที่นางไม่มองหน้ากันเช่นนี้มันเจ็บปวดยิ่งกว่า ในมื้ออาหารที่ชายหนุ่มร่วมกินกับบิดามารดา มู่เฉินไม่มีสมาธิจะกิน แม้จะนั่งร่วมโต๊ะ แต่ผู้เป็นบิดามารดากลับเอาแต่พูดถึงเรื่องกิจการ หาได้ใส่ใจท่าทางของบุตรชายเช่นเขา อีกฝ่ายไม่มีคำถาม ไม่มีการเอ่ยถึงคำสัญญาที่เคยให้ไว้กับเขา ไม่มีแม้แต่คำพูดถึงลี่ถังหรือสัญญาที่เกี่ยวกับนาง มู่เฉินกำมือแน่น ภาพตรงหน้าทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าปัญหามันอยู่ที่ใดกัน จริงอย่างลี่ถังว่า ต่อให้เรื่องครานั้นเป็นเพราะเขาไร้ซึ่งความทรงจำแต่มันก็คงทำให้หญิงสาวรู้ว่า หากนางแต่งเข้ามาแล้วเขาไม่อยู่ หรือลับหลังเขา มารดาของเขาและบิดาก็คงกระทำกับนางไม่ต่างจากที่พ่อบ้านและบรรดาคนงานสาวใช้ทำ “ได้ไหมมู่เฉิน” ชายหนุ่มที่ไม่ได้ฟังขมวดคิ้ว และยังไม่ทันได้ตอบอะไรไปบิดาของเขาก็พูดต่อ “บุตรสาวตระกูลจางสนใจเจ้า บิดาของนางเปรย ๆ ให้ข้าได้ยิน หากไม่ลำบากเจ้าไปพบเจอแล้วพูดคุยกับนางเ
คู่หมั้นอย่าหมายหวนคืน บทที่ 19 ขอโอกาส
บทที่ 19 ขอโอกาส หลังจากคืนวันเลี้ยงต้อนรับ เช้าวันรุ่งขึ้นมู่เฉินก็รีบไปพบกับลี่ถัง เขาไปที่จวนของอีกฝ่ายแต่คนงานก็บอกว่าหญิงสาวออกไปดูกิจการที่ตลาดแล้ว ชายหนุ่มจึงต้องเร่งไปที่ตลาดมู่เฉินต้องการอธิบายทุกอย่างให้คู่หมายของตนรู้เร็วที่สุด เขาตามมาจนถึงหน้าร้านของลี่ถัง แต่ทันทีที่ได้สบตากับหญิงสาว นางกลับเบือนหน้าหนีแล้วเดินหายลับไปท่ามกลางฝูงชนราวกับไม่อยากแม้แต่จะเห็นหน้าเขา “คุณหนู ข้าเห็นคุณชายมู่พยายามจะตามมา ทำไมถึงเดินหนีล่ะเจ้าคะ เกิดอะไรขึ้นกันแน่” สาวใช้ที่สังเกตมาสักพักแล้วอดไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม ลี่ถังที่เร่งฝีเท้าก่อนหน้าก็ชะลอและเปลี่ยนเป็นเดินกลับไปยังรถม้าที่จอดอยู่อีกซอกถัดไป หลีกหนีจากผู้คนที่เดินกันขวักไขว่ก่อนจะตอบกลับสาวใช้ตนว่า “ไม่มีอะไร ข้าแค่นึกอะไรขึ้นมาได้ จึงต้องรีบกลับไปที่จวน หากช้าไปอาจจะไม่ทันการ หรือไม่ข้าก็อาจจะลืมได้” ลี่ถังหันมายิ้มจาง ๆ ให้สาวใช้ราวกับย้ำว่าคำนั้นคือความจริง แต่ดูเหมือนจะสายไปเมื่อสาวใช้ของนางขมวดคิ้วด้วยความสงสัย อีกฝ่ายไม่เชื่อคำตอบของลี่ถังแม้เพียงนิด ถึงกระนั้นก็ไม่กล้าซักไซ้ต่อ ทำเพียงแค่เดินตามคุณหนูของตนไปเรื่อย ๆ และเอ่ยพ
คู่หมั้นอย่าหมายหวนคืน บทที่ 18 หวนคืน
บทที่ 18 หวนคืน ฮูหยินหยิบพัดขึ้นมาโบกเบา ๆ "ช่างเถิด... รับ ๆ มาอย่างน้อยนางก็มีหัวด้านการค้า พอจะเป็นสะใภ้ที่ใช้งานได้อยู่บ้าง ต่อรองสินสอดหน่อยก็แล้วกัน"มู่หวังนิ่งคิดถึงผลได้ผลเสียก่อนจะพยักหน้า "เช่นนั้นก็ให้แต่งไปตามที่มู่เฉินต้องการ แต่หากวันใดนางเป็นอุปสรรคต่อกิจการตระกูลมู่ ข้าก็ไม่ลังเลที่จะกำจัดนางออกไป"แม้จะไม่เต็มใจกับความต้องการนี้ของบุตรชายนัก แต่หากเป็นการลงทุนที่พอจะคุ้มค่า ตระกูลมู่ก็พร้อมจะรับเอาไว้ก่อน... แต่ก็พร้อมที่จะปล่อยมือได้ทุกเมื่อเช่นเดียวกัน หากของหรือคนที่รับเข้ามาไม่ทำให้เกิดผลกำไรที่ควรได้รับในแต่ละวันลี่ถังยังคงมีแต่งานแล้วก็งาน นางไม่ได้รับรู้เรื่องอะไรกับใครด้วย ทุกวันหลังจากช่วยงานของกิจการในครอบครัวก็มานั่งอยู่ที่โต๊ะเพื่อจัดการบัญชีของกิจการ และบัญชีของบ้าน นางทำเพื่อให้ได้เป็นสตรีที่มีคุณค่ามีความสามารถ"คุณหนูไม่ไปดูหรือเจ้าคะ" ลี่ถังหันไปมองสาวใช้ของตน นางนึกดีใจที่ไม่ได้พานางไปตกระกำลำบากด้วย กลับมาจึงตามใจอีกฝ่ายเป็นพิเศษ จนตอนนี้แทบจะเป็นสหายกันไปเสียแล้ว“ไปที่ไหนหรือ” "ได้ยินว่าตระกูลมู่จัดงานเลี้ยงต้อนรับคุณชายมู่กลับมาแล้วเจ้าค่ะ"
คู่หมั้นอย่าหมายหวนคืน บทที่ 17 สุนัขยังไม่กัดเจ้าของ
บทที่ 17 สุนัขยังไม่กัดเจ้าของ ผู้คนเริ่มเข้ามามุงดูคนทั้งสอง บางคนสาปแช่ง บางคนตะโกนด่าทอ"เจ้ากล้าหลอกเจ้านายของตนได้อย่างไร หมายังไม่กัดเจ้าของ คนสารเลวเลี้ยงไม่เชื่อง" "ข้าล่ะสงสัยนักว่าทำไมพวกเจ้าถึงได้ทำตัวพองขน ที่แท้ก็เป็นเช่นนี้" "คนเช่นพวกเจ้า สมควรโดนเฆี่ยนจับแบกประจานไปทั่วทั้งเมือง" “ทำให้คนรักเข้าใจกันผิดเพราะความโลภของตนช่างน่ารังเกียจ”“วันนั้นข้าเห็นแม่นางคนนั้นด้วย คงเป็นคู่หมาย น่าสงสารยิ่งนัก” “แล้วนางจะได้รู้ความจริงหรือไม่” ผู้คนต่างพูดกันไปต่าง ๆ นานา ข้าวของ ขยะและหิน ถูกโยนใส่หญิงโฉดชายชั่วทั้งสอง เรื่องนี้ไม่ได้มีใครทำพวกเขาเลย แต่เป็นเขาทั้งสองที่ทำตนเอง หลังจากพ่อบ้านและซูปี้ถูกพาตัวไปศาลของเมืองและตัดสินตามความผิดไป มู่เฉินก็แทบจะไม่มีเวลาได้พักผ่อนแม้แต่น้อย เขาต้องจัดการเรื่องในจวนและกิจการไม่เว้นแต่ละวัน ปัญหาที่พ่อบ้านสร้างไว้ มีไม่น้อย และเขาก็ต้องเร่งมือสะสางมันให้จบ ยิ่งจบเร็วคนก็จะยิ่งเชื่อมั่นใจตระกูลมู่ "นายท่าน ร้านฝั่งตะวันออกแจ้งว่ามีปัญหาเรื่องสินค้า พวกเขาต้องการให้ท่านไปตรวจสอบด้วยตัวเองขอรับ" "ส่งคนของเราที่ไว้ใจได้ไปก่อน บอกพวกเ
다른 추천
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา
กานเฟย666.7K 조회수จวนร้างแห่งนี้มีสตรีถูกทิ้ง
ป่าดอกท้อ30.1K 조회수องค์ชายหลีกับชายาลี้รัก
ชาผลไม้130.9K 조회수ทวงแค้นข้ามกาลเวลา
ชาไทยเย็น29.3K 조회수ท่านเองน่ะหรือคือสามีของข้า
JAOTUNTEE1.3K 조회수เกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง40.3K 조회수ชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง57.8K 조회수ทะลุมิติทั้งทีดันมีสามีเป็นผู้พิการ
ฤดูหนาวที่เงียบเหงา7.8K 조회수
