บทที่ 21 ทิ้งอีกสิ่งเพื่อคว้าหัวใจ
"ข้าไม่กลับ ข้าตัดสินใจแล้ว” มู่เฉินไม่คุยกับหญิงสาวแต่กลับหันไปทางบิดาของนาง
“จะให้ข้าเป็นอะไรก็ได้ เป็นบ่าว เป็นคนงานในร้าน เป็นคนดูแลเรือน ข้ายินดีทั้งนั้น"
ลี่เจียงเลิกคิ้วขึ้นมองชายหนุ่มตรงหน้าสลับกับมองบุตรสาวของตน
“มิใช่ว่าคำขอของเจ้าหมายถึงต้องการแต่งเข้าตระกูลของข้าหรอกหรือ เหตุใดจึงเป็นการขอทำงานไปได้”
“หากนางยอมไหว้ฟ้าดินกับข้า ข้าก็ยินดีจะใช้แซ่ลี่” ดวงตาของลี่เจียงเบิกกว้าง แต่มู่เฉินก็ยังไม่หยุด เขาหยิบเอาสินทรัพย์ที่เขาเอาติดตัวมาวางลงตรงหน้าของอีกฝ่าย ลี่ถังมองสิ่งที่ชายหนุ่มทำอย่างขัดใจ
“นี่เป็นทรัพย์สินที่ข้ามีติดตัว ยามนี้ข้ามิใช่คนตระกูลมู่อีกแล้ว เงินทองเหล่านี้อาจจะไม่มากแต่ข้ายกให้ตระกูลลี่ทั้งหมดขอแค่ให้ข้าได้เข้ามาอยู่ตระกูลลี่” ลี่เจียงหันมองบุตรสาวที่ยังคงเชิดหน้าไม่คิดจะรับฟังชายหนุ่มตรงหน้า
"เงินทองพวกนี้ เจ้าบอกว่าไม่เยอะอย่างนั้นหรือ"
"หากเทียบกับที่ข้าตั้งใจจะให้กับลี่ถังก่อนหน้านี้ เท่านี้คงเรียกว่าเยอะไม่ได้" มู่เฉินตอบนิ่ง ๆ ทั้งที่สิ่งที่เขานำมาเพียงพอจะซื้อคฤหาสน์ได้อีกหลังเลยด้วยซ้ำ แต่ลี่เจียงมิใช่คนหิวเงิ
