ตั้งแต่ที่ออกมาจากสถานีตำรวจ ฉันก็รู้แล้วว่า
คดีความครั้งนี้ พวกเราจะไม่ชนะ...
วันนี้เป็นวันที่เหมียวเหมี่ยวออกจากโรงพยาบาล กระทั่งเส้นทางกลับโรงพยาบาล ฉันก็ไม่กล้าจะก้าวไปสักก้าว
จนกระทั่งได้รับโทรศัพท์จากโรงพยาบาล เขาบอกว่า ลูกสาวคุณฆ่าตัวตาย หลอดเลือดแดงใหญ่ขาด เพิ่งช่วยคนกลับมาได้
ฉันห้อตะบึงกลับไป
เหมียวเหมี่ยวซึ่งอยู่บนเตียงคนไข้เหมือนตุ๊กตาผ้าเก่าๆ
“ฉันไม่บริสุทธิ์แล้ว ฉันไม่ใช่คนสุขภาพแข็งแรงแล้ว”
“แม่คะ หนูทำผิดใช่ไหม”
“คุณควรจะฟังคำของแม่ใช่ไหมคะ”
เธอเอ่ยสองสามประโยคซ้ำแล้วซ้ำเล่าราวกับมีอาการผิดปกติทางจิต
วาจาปลอบประโลมมาถึงริมฝีปาก จะทำอย่างไร ฉันก็ส่งเสียงไม่ออก
พยาบาลที่อยู่ข้างๆ ยื่นโทรศัพท์มือถือมา สิ่งที่ปรากฏในครรลองสายตาก็คือรูปเหมียวเหมี่ยวในซอยคืนนั้น
ความเห็นสกปรกโสมมมากมายบนฟอรั่มและเว็บไซต์ต่างๆ ถึงขั้นมีโรคจิตที่สอบถามที่อยู่ของพวกเราด้วย!
ฉันกำโทรศัพท์มือถือแน่น ไม่ขยับเขยื้อน
“อาจารย์หลิน ชอบเซอร์ไพรส์นี้ไหมครับ ผมเคยบอกแล้วว่าให้คุณอยู่นิ่งๆ หน่อย หรือจะบอกว่าคุณอยากให้เฉินเหมี่ยวตายจริงๆ”
“ให้โอกาสคุณเป็นครั้งสุดท้าย มิฉะนั้น จุดจบของเฉินเหม
