ตอนที่ 17.
เขาไม่กล้าทำอะไรที่จะทำให้คุณพิมไม่พอใจ
กับคุณพุด หรือพุดซ้อน อัศววิภาส
นายภูมินทร์นั้นแทบจะตัดขาดออกจากครอบครัวหลายหน เพราะหล่อนทำเรื่องขายหน้าให้สม่ำเสมอ หล่อนพาผู้ชายแปลกหน้าเข้าบ้าน ไม่ซ้ำ ไม่ทันได้คุ้นเคย...
เมื่อนายภูมินทร์ยอมเปิดใจกว้างยอมรับผู้ชายของหล่อน กลับเป็นว่าหล่อนไม่เคยจริงจังกับคนไหนเลย หล่อนกลับพาผู้ชายคนแล้วคนเล่าเข้าบ้าน ไม่สนใจว่าพ่อหรือพี่หรือน้องของหล่อนจะมองหล่อนอย่างไรจะอับอายขายหน้าแค่ไหน หล่อนสนใจแต่ความสุขของตัวเองเท่านั้น
นี่คือหล่อน พุดซ้อน...ชื่อหล่อนก็ไม่เป็นมงคลมาแต่แรก
...นังแม่มันทีเดียว ตั้งชื่อลูกมาได้ ป๋ากำหนดแต่ตัวอักษร พอพาน หน็อย มันตั้งชื่อพุดก็พอเข้าท่าเข้าทีแต่ดันชื่อนังพุดซ้อน รักเลยซ้อน ซ้อนแล้วซ้อนอีกทั้งซ้อนและซ่อน หรือไม่ได้ซ้อนก็ซ่อนกันไม่หยุด...
นายภูมินทร์บ่นเช่นนั้นเสมอ
จักราบอกว่า
...จะพาสองคนนี่ไปกรุงเทพนะ พาไปหาป๋า หากป๋าไม่พร้อมจะพาไปหาคุณพิม...
เพราะอย่างไรทุกคนเชื่อมือคุณพิมเสมอ เชื่อในความจริงใจของเธอว่าเธอเป็นคนจริงใจและยุติธรรม
เรื่องนี้หากนายภูมินทร์ยังตัดสินเด็ดขาดไม่ได้คนตัดสินคือคุณพิม คิดตรงกันเช่นนี้เหมื
