Beranda / โรแมนติก / ทัณฑ์ราคี / ตอนที่ 17. ขอเพียงแค่ความเห็นใจ /4

Share

ตอนที่ 17. ขอเพียงแค่ความเห็นใจ /4

last update Terakhir Diperbarui: 2025-03-02 18:32:41

ตอนที่ 17. ขอเพียงแค่ความเห็นใจ /4

“คุณภานุเลวร้ายขนาดนั้นเชียวหรือ...”

มัสลินสะท้อนใจกับเรื่องที่ได้รับรู้ เธอไม่เคยรู้จักกับภานุมาก่อน ยอมรับปากแต่งงานกับเขา เพียงเพราะเขายื่นข้อเสนอที่เธอมองว่า จะทำให้เธอสามารถพาคุณยายออกมาจากบ้านหลังนั้นได้ เมื่อรับรู้สิ่งที่เขาทำกับพี่ชายของกริช หญิงสาวก็รู้สึกเห็นใจเขาขึ้นมา คนที่ถูกกระทำแบบนั้นย่อมแค้นเคือง แม้การเอาคืนของเขาจะเป็นการทำร้ายเธอก็ตาม

“เธอจะไม่เชื่อก็ได้ คำพูดของฉันมันอาจจะไม่มีน้ำหนักมากพอ แต่ขอให้รู้ไว้ว่าฉันมีเหตุผลในการกระทำครั้งนี้”

กริชพลิกกายพาร่างของมัสลินลงไปนอนบนเตียง แล้วขยับลงจากเตียง เดินไปคว้าผ้าขนหนุมาพันร่าง ก่อนจะเดินออกจากห้องไป ทิ้งให้หญิงสาวนอนอยู่บนเตียงคนเดียว

“ตาบ้านี่ อารมณ์ขึ้นลงเหมือนคนเป็นโรคไบโพล่า”

มัสลินว่าคนที่เดินหายไป หัวใจเริ่มผ่อนคลายความตึงเครียดลง ผู้ชายคนนี้ไม่ได้เลวร้ายโดยสันดาน เพราะความแค้นทำเขากระทำการเลวร้าย หากเธอพูดจากับเขาดีๆ บางทีเขาอาจจะเห็นใจเธอก็ได้

“คุณยายคะ มัสจะต้องกลับไปหาคุณยายให้ได้”

มัสลินพักสายตาอยู่ครู่ใหญ่ กริชก็เปิดประตูเข้ามา ชายหนุ่มแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้ากางแกงขาสั้นสีเทา ในมือถือเสื้อผ้ามาอีกชุด เขาวางมันลงบนโต๊ะข้างเตียง ขณะเข้าไปนั่งข้างๆ คนที่นอนอยู่ ยื่นหน้าเข้าไปกระซิบข้างหู

“หิวข้าวไหม” น้ำเสียงนุ่ม อ่อนโยน

“ไม่... อุ๊ย!”

โครก คราก !!!

มัสลินเอ่ยปฏิเสธ แต่ท้องกลับร้องประจานให้เจ้าของอับอาย เสียงหัวเราะหึหึ ดังขึ้น พร้อมกับถูกเขาฉุดให้ลุกขึ้น

“ฉันทำกับข้าวไว้ ลุกไปกินกันเถอะ”

“ฉันไม่มีชุดใส่”

มัสลินตะปบผ้าห่มมาคลุมตัวไว้ ตาบ้านี่จะลากตัวเธอออกไปทั้งๆ ที่ไม่มีเสื้อผ้าติดตัวหรือไง

“ฉันเตรียมให้แล้ว เสื้อของฉันน่ะ ตัวใหญ่ไปหน่อย คงพอใส่ได้”

กริชหยิบเสื้อที่วางอยู่มาส่งให้ เขายิ้มให้หญิงสาวที่นั่งหน้าแดงอย่างเอ็นดู ตั้งใจจะทำดีชดใช้ความผิดให้เธอ ระหว่างที่รอให้ภานุมาตามนัดหมาย เขาจะใช้เวลานี้ทำดีกับเธอมากๆ

“ออก... ออกไปก่อนสิ” มัสลินค้าชุดมาถือไว้ ไล่คนตัวโตให้ออกไป

“โอเค... เสร็จแล้วตามออกมาข้างนอกนะ ฉันตั้งโต๊ะรออยู่”

เขายอมออกไปอย่างว่าง่าย ประตูปิดลงมัสลินก็รีบสวมเสื้อผ้าที่เขานำมาให้ เสื้อยืดตัวโคร่งสีน้ำเงินสวมแล้วชายเสื้อยาวเกือบถึงเข่า กางเกงเป็นกางเกงบ็อกเซอร์ตัวยังใหญ่อยู่ดี ดีที่มีเชือกผูกทำให้ไม่ร่วงลงมากอง มองตัวเองในกระจกก็ต้องส่ายหน้า ร่างเล็กสวมเสื้อผ้าไม่พอดีตัวดูรุ่มร่าม เหมือนเด็กสวมเสื้อผ้าผู้ใหญ่ แต่ยังดีกว่าไม่มีอะไรใส่ มัสลินมองหาหวีมาหวีผมยาวสลวยของตัวเองให้เรียบ ทาแป้งให้หน้าผ่องใสอีกนิด ก็เดินออกมาจากห้อง

ด้านนอกมีเฉลียงให้นั่งเล่น วางโต๊ะเก้าอี้ไว้ ด้านหนึ่งผูกเปลไว้ให้นอนเล่น เสียงคลื่นลมทะเลพัดมาเย็นสบาย แม้จะมีแดดสาดส่องมาก็ดูสดใส เมื่อยามนี้หัวใจของคนมองคลายความตึงเครียดลง

“ มานั่งนี่สิ”  เสียงเรียกดังขึ้นจากคนตัวโตที่นั่งอยู่

มัสลินเดินไปนั่งเก้าอี้ตัวว่างตรงข้าม มองอาหารบนโต๊ะที่กำลังส่งกลิ่นยั่วน้ำลาย มีทั้งไข่ดาว เบค่อน ไส้กรอกทอด ซุปผัก น้ำผลไม้เหยือกหนึ่งมีกระไอเย็นเกาะรอบๆ  กาแฟกาใหญ่กรุ่นร้อน ขนมปังปิ้งวางเรียงในตะกร้า  แถมยังมีข้าวผัดไข่จานใหญ่ เรียกว่ามีอาหารให้เลือกกินหลากหลาย

“ฉันไม่รู้เธอชอบกินอะไร เลยทำหลายๆ อย่าง” เขาบอก

“ฉันกินได้ทุกอย่าง ขอแค่ปรุงสุก สะอาดก็พอ”

มัสลินมองอาหารด้วยอาการน้ำลายสอ ท้องร้องประท้วงอีกหน ตั้งแต่เย็นวานไม่มีอะไรตกถึงท้อง แล้วยังโดนคนบ้ากามรังแกอีกทั้งคืน มีเพียงน้ำทะเลเค็มๆ ที่เจ้าเผลอกลืนลงท้องลงไปตอนจมน้ำ ยามนี้ท้องไส้ปั่นป่วนหิวโหยอย่างหนัก

“ก็กินสิ เอากาแฟหรือว่าน้ำผลไม้” เขาหยิบแก้วเตรียมรินน้ำให้

“ขอน้ำผลไม้ค่ะ”

มัสลินบอก ก่อนจะลงมือตักข้าวผัดแบ่งใส่จานของตัวเอง ใช้ส้อมจิ้มไส้กรอก ไข่ดาวเบค่อนมาวางขอบจาน ตักซุปผักร้อนใส่ถ้วยแบ่ง แล้วใช้ช้อนตักซดด้วยท่าทางหิวโหย หญิงสาวตักอาหารกินอย่างเอร็ดอร่อย ตอนอยู่ที่บ้านมักถูกคนเป็นป้าใช้งานไม่ได้กินเป็นเวลา ยามได้กินจึงกินเผื่อไว้ล่วงหน้า เพราะไม่รู้ว่าจะได้กินอีกเมื่อไหร่ การถูกใช้งานหนักจึงต้องสะสมพลังงานให้มากหน่อย มัสลินจึงเป็นคนตัวเล็กกินเก่งอย่างเหลือเชื่อ หญิงสาวไม่ห่วงสวย ไม่ต้องรักษาหุ่นเพราะวันๆ ถูกใช้งานจนแทบไม่มีเวลาสะสมพลังงาน

กริชรับประทานส่วนของตัวเองจนอิ่ม เขามองหญิงสาวตัวเล็กที่ยังคงตักอาหารเคี้ยวตุ้ยๆ ไม่ยอมหยุด ข้าวผัดจานใหญ่เขาตักมาไม่มาก เหลือเกินครึ่ง เธอจัดการคนเดียวจนเกลี้ยง ไส้กรอก เบค่อน ไข่ดาวอีกสามฟอง ไม่นับซุปถ้วยใหญ่ และขนมปังปิ้งที่หมดไปครึ่งตะกร้า แถมตบท้ายด้วยน้ำผลไม้อีกสองแก้วใหญ่ ปริมาณอาหารที่เธอกิน เท่ากับผู้หญิงปกติสามคนกิน และคงเท่ากับผู้ชายตัวโตๆ กินสองคน นึกทึ่งกับความเจริญอาหารของเจ้าหล่อน มองไปอมยิ้มไป เธอช่างมีอะไรให้เขาแปลกใจตลอดเวลา

“ถ้าไม่อิ่ม ฉันจะทำเพิ่มให้ได้นะ” เขาถามเมื่อเห็นเธอยกแก้วน้ำขึ้นดื่ม

“อิ่มแล้วค่ะ ฉันไม่ใช่ชูชกสักหน่อย กินแค่นี้ก็พอแล้ว”

มัสลินอิ่มอาหาร ก็มีแรงตอบโต้เขาคืน อีกฝ่ายพยักหน้าช้า ริมฝีปากยกยิ้มขณะกวาดสายตามองจานเปล่าบนโต๊ะ เลิกคิ้วเล็กน้อยพร้อมทำท่าเหมือนล้อเลียน

“อืม ไม่ใช่ชูชก แต่กินจนแทบไม่ต้องล้างจาน “

“ก็... ก็ฉันไม่ได้กินอะไรตั้งแต่เมื่อวานแล้วนี่ อีกอย่างอาหารดีๆ จะกินทิ้งกินขว้างมันน่าเสียดายจะตาย”

มัสลินแก้ตัวด้วยความขัดเขิน เธอไม่น่าลืมตัวสวาปามอาหารจนเกลี้ยงโต๊ะแบบนี้เลย แต่ใครใช้ให้เขาทำอาหารอร่อยล่ะ แถมเธอยังไม่ได้กินอะไรมาข้ามวันข้ามคืน มันก็ต้องกินชดเชยกันบ้างสิ หญิงสาวหาข้ออ้างให้ตัวเอง

“กินได้ก็กินไปสิ ฉันไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย” เขายิ้ม เมื่อเห็นท่าทางขัดเขินของเธอ

“ฉันเอาจานไปล้างให้นะ มื้อต่อไปฉันจะทำอาหารให้ด้วย”

มัสลินอาสาทำงานที่ตัวเองถนัด ชายหนุ่มพยักหน้ารับ ก่อนจะช่วยหญิงสาวยกถ้วยชามเปล่าเดินนำเข้าไปในส่วนของครัว เจ้าของเรือวางถ้วยชามในอ่างล้างจาน แล้เริ่มต้นแนะนำอุปกรณ์ต่างๆ

“ถ้าอยากทำกับข้าว มีอาหารแห้งเครื่องกระป๋องในตู้นั้น พวกเครื่องปรุงอยู่ในลิ้นชักตรงนี้ มีเตาแก็สและก็ปลั๊กไฟให้หุงข้าวได้ ส่วนพวกอาหารสดอยู่ในช่องแช่แข็งตรงนี้”

มัสลินมองดูอย่างสนใจ เรือยอร์ชลำใหญ่มีอุปกรณ์อำนวยสะดวกครบครับแบบนี้ คนเป็นเจ้าของคงไม่ใช่โจรกระจอกๆ ธรรมดาแน่ หรือเธอต้องมองเขาใหม่…

“นายทำกับข้าวอร่อยจัง”

มัสลินเอ่ยขณะล้างจาน กริชไม่ได้ออกไปจากครัว เขารับอาสาเป็นคนช่วยเช็ดจาน พอได้ยินคำชมก็ยิ้มกว้าง ใบหน้ารกเรื้อเหมือนโจรดูใจดีขึ้นมา

“ตอนเรียนเมือง... ตอนเรียนอยู่หอพัก ต้องทำกับข้าวกินเอง ทำบ่อยๆ มันก็เลยอร่อย”

เขาเกือบหลุดปากว่าเคยเรียนอยู่ต่างประเทศ เธอกับเขาเพิ่งรู้จักกันไม่ควรบอกเล่าเรื่องราวชีวิตให้รู้อะไรมากมาย เขาจึงเล่าเฉพาะเรื่องทั่วไป

“ฉันไม่เคยอยู่หอพัก แต่ทำอาหารให้คุณยายทานทุกวัน เลยพอทำได้ อาจจะไม่อร่อยเท่าไหร่นะ”

มัสลินส่งจานใบสุดท้ายให้เขาเช็ด เธอมองท่าทางคล่องแคล่วของอีกฝ่ายอย่างชื่นชม ทำให้นึกถึงปรัชญ์หรือพี่ปอนด์ของเธอ พี่ปอนด์ทำกับข้าวอร่อยชนิดผู้หญิงแท้ๆ ยังอาย ไม่เคยเกี่ยงว่างานนี้ของผู้หญิงเขาทำได้หมด หากตัดเรื่องที่เขารังแกเธอทิ้งไปผู้ชายคนนี้นิสัยคล้ายปรัชญ์ไม่น้อย ความคิดของหญิงสาวเริ่มเปลี่ยนไป ความเกลียดชังจางลงทีละน้อย

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • ทัณฑ์ราคี   ตอนที่88รักร้ายพรางใจ/3 จบ

    ตอนที่88รักร้ายพรางใจ/3 จบสามเดือนแล้วที่มิ่งกมลไม่กลับไปบ้าน นับตั้งแต่คืนงานเลี้ยงส่งน้องชาย เขาระบายความโกรธเข้าใส่ร่างงามของนลินดา จนเธอแทบแหลกสลายใต้ร่างเขา แล้วก็พาตัวเองเดินทางกลับมากรุงเทพในเช้าวันรุ่งขึ้น เขาจะเลิกสนใจผู้หญิงคนนี้ จะไม่เข้าใกล้ ไม่ไปเห็นหน้ายายจอมมารยาอีก แต่ยิ่งห่างกัน หัวใจของเขายิ่งร้อนรน หาความสงบไม่ได้ จนต้องกลับมาบ้านพ่อแม่อีกครั้ง“หายหัวไปนานเลยนะพี่ไม้ นี่ไม่คิดถึงพ่อแม่บ้างหรือไง” นายโกมุทบ่นหลานชาย“คิดถึงสิครับคุณปู่ คิดถึงคุณปู่ด้วย แต่งานผมยุ่งมากปลีกตัวมาไม่ได้เลย นี่เพิ่งว่างเลยรีบมาหา”เจ้าตัวเข้าไปหาคนเป็นปู่ จับมือท่านมาวางบนศีรษะ ปีนี้นายโกมุทแก่ลงไปมาก แต่ยังแข็งแรงดีแม้ต้องเพิ่งรถเข็นไฟฟ้าในการเคลื่อนไหวแทนขาที่ไม่ค่อยมีแรง“นี่รู้เรื่องหนูบัวหรือยัง” นายโกมุทเอ่ยขึ้น“เรื่องบัว... เรื่องอะไรหรือครับคุณปู่” มิ่งกมลนิ่วหน้า“ก็เรื่องที่ญาติฝั่งพ่อเขา มาขอรับตัวเขาไปดูแลนะสิ เพิ่งตามหาตัวกันพบ ทางนั้นเขาดีใจมากบอกว่า ปู่ของหนูบัวยกมรดกให้พ่อของหนูบัว แต่พ่อของหนูบัวเสียไปก่อน หนูบัวเป็นทายาทคนเดียวที่เหลืออยู่” นายโกมุทเล่ายาว ก่อนจะยกน้ำข

  • ทัณฑ์ราคี   ตอนที่ 87.รักร้ายพรางใจ/2

    ตอนที่ 87.รักร้ายพรางใจ/2“ในตู้เย็นมีพุดดิ้งค่ะ คุณไม้ชอบทานใช่ไหมคะ เดี๋ยวบัวหยิบให้ค่ะ”เธอบอกเขาเสียงสั่น พยายามหาทางเอาตัวรอด นึกโมโหตัวเองที่เปิดโอกาสให้เขามาใกล้ ในเวลาปลอดคนอีกแล้ว คนงานในบ้านต่างพากันไปดูแลเจ้านายในห้องจัดเลี้ยง ด้วยคิดว่าเธอกับพันธกานต์ต้องการคุยกันตามลำพัง“อืม ก็ชอบอยู่นะ พุดดิ้งนุ่มๆ เด้งๆ หวานๆ แต่มันหวานสู้เธอไม่ได้หรอก”เขาเอ่ยเสียงกระเส่า จ้องมองริมฝีปากอิ่มสีแดงระเรื่อ สายตาแลเลยลงไปยังทรวงอกอวบคัพซี ทำตาลุกวาว น้ำลายของคนมองเริ่มสอ ใจเต้นแรง อาการคลั่งสาวทรงโตกำเริบขึ้นมาทันใด “ไม่นะคะ คุณไม้ อย่านะ อ๊ะ!”นลินดาร้องห้ามด้วยความตกใจ เมื่อเขายื่นหน้าเข้ามาใกล้ พยายามย่อตัวจะหลบออกจากวงแขนที่กักไว้ กลายเป็นถูกเขาสอดแขนใต้รักแร้ ยกตัวเธอลอยขึ้นจากพื้นให้มาอยู่ในระดับเดียวกับใบหน้าหล่อเหลาของเขา ริมฝีปากร้อนผ่าวประกบปิดกั้นเสียงร้องให้หายไปในคอ แล้วตะโบมจูบเธออย่างหนักหน่วง“อืม... บัว หวานที่สุด”เขาอุ้มร่างเธอวางบนโต๊ะยาวกลางห้องครัว ทาบตัวหนาหนักลงมา สองมือเลื่อนมาลูบไล้ทรวงอวบ คลึงเคล้นอย่างเมามัน ไม่สนใจอาการดิ้นรนขัดขืนของเธอเลย“อย่าค่ะ อย่าทำบ

  • ทัณฑ์ราคี   ตอนที่ 86 รักร้ายพรางใจ/1

    ตอนที่ 86 รักร้ายพรางใจ/1“เดี๋ยวพี่จะไปขึ้นเครื่องแล้ว แค่นี้ก่อนนะ”มิ่งกมลหรือพี่ไม้ของน้องกานต์ รีบพาตัวเองไปยังสนามบินทันที ชายหนุ่มพาตัวเองบินมาถึงภูเก็ตในเวลาช่วงเย็น เขาลงจากรถได้ก็เข้าไปในบ้าน คนในครอบครัวพากันมารวมตัวที่ห้องนั่งเล่น ซึ่งถูกจัดเป็นห้องสำหรับจัดเลี้ยงชั่วคราว พรุ่งนี้พันธกานต์หรือน้องกานต์ น้องชายของพี่ไม้จะเดินทางไปเรียนต่อในระดับปริญญาโทรยังต่างแดน พร้อมกับปูเป้และปัณณ์ลูกฝาแฝดของลุงปอนด์กับป้าป่าน คนในครอบครัวจึงจัดเลี้ยงส่งให้ ทุกคนมากันพร้อมหน้า รอเพียงพี่ชายของบ้านอย่างพี่ไม้ที่มาสายที่สุด “สวัสดีครับ พี่ไม้มาแล้ว!”พี่ไม้ยกมือไหว้ผู้ใหญ่ทุกคน พร้อมกับทักทายเสียงแจ๋ว หลานรักคนโตของบ้านเรียกรอยยิ้มเอ็นดูจากผู้ใหญ่ได้เสมอ แต่มีคนหนึ่งที่ไม่ยอมยิ้มตีหน้ายักษ์เตรียมเล่นงานอยู่“มาแล้วเหรอพี่ไม้ ถ้าไม่ให้น้องกานต์โทรเรียก พี่ไม้คงไม่มาใช่ไหม แม่โทรก็ไม่รับสาย” มัสลินบ่นลูกชาย“โธ่... แม่จ๋า พี่ไม้ขอโทษด้วยนะครับ ช่วงนี้พี่ไม้งานยุ่ง เลยไม่ได้รับสายแม่จ๋า ฟอด คิดถึงแม่จ๋าที่สุด”ลูกชายแก้ตัวแล้วก็หอมแก้มนุ่มของแม่ฟอดใหญ่ ทำเอาคนถูกหอมใจอ่อนเป็น

  • ทัณฑ์ราคี   ตอนที่ 85. คุณพ่อมือใหม่ &พี่ชายที่แสนดี/2

    ตอนที่ 85. คุณพ่อมือใหม่ &พี่ชายที่แสนดี/2“แม่จ๋าน้องร้องไห้ น้องหิวแล้ว ให้น้องจุ๊บๆ จิ” พี่ไม้เร่งเร้ามารดา“นั้นสิมัส ลูกหิวแล้ว ให้นมแกสิครับ” กริชบอก ตาคู่คมวาววับ“คุณกริช ช่วยเอาหมอนรองมาให้มัสหน่อยค่ะ ส่วนพี่ไม้ลูกลงจากเตียง ไปนั่งรออยู่บนโซฟาก่อนนะครับ”มัสลินจัดการสองพ่อลูกให้ลงจากเตียง กริชไปหยิบหมอนรองมาวางบนตักให้ภรรยา ทำท่าจะดูเจ้าตัวน้อยดูดนมมื้อแรกด้วยสายตาวาววาม พี่ไม้เกาะข้างเตียงไม่ยอมไปนั่งโซฟาตามคำสั่ง มัสลินส่ายหน้าจำต้องเปิดอกให้ลูกชายดื่มนม เจ้าตัวน้อยอ้าปากส่ายหน้าไปมาเหมือนลูกนก พอมารดาประคองปลายยอดทรวงแตะๆ ริมฝีปาก แกก็งับยอดทรวงดูดจ๊วบๆ ปากขยับยุกยิกน่าเอ็นดูซู๊ดดด!เสียงสูดปากดังขึ้น ต้นเสียงทำน้ำลายย้อย มองน้องดูดนมแม่ตาแป๋ว คนเป็นพ่อกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ จ้องตาไม่กะพริบ อีกนานแค่ไหนที่เขาจะมีโอกาสได้จุ๊บๆ แบบนั้นบ้าง สองพ่อลูกมองหน้ากัน มีความคิดตรงกันโดยไม่ได้นัดหมาย ต่างสบตากันแล้วถอนหายใจแรง อิจฉาเจ้าของจุ๊บๆ คนใหม่///การเลี้ยงเด็กสักคนไม่ใช่เรื่องง่ายเลยสำหรับคุณพ่อมือใหม่อย่างกริช หลังจากเปรมใจกลับไปแล้วเขาต้องมาช่วยภรรยาเลี้ยงลูก พี่ไม้กลายเป็

  • ทัณฑ์ราคี   ตอนที่ 84 คุณพ่อมือใหม่ &พี่ชายที่แสนดี/1

    ตอนที่ 84 คุณพ่อมือใหม่ &พี่ชายที่แสนดี/1“ผมก็อยากยืดเส้นยืดสายเหมือนกัน มาพี่ไม้เดี๋ยวเราไปหาขนมกินกันนะ”นายโกมุทไม่ปล่อยให้เจ้าสัวทำคะแนนคนเดียว รีบตามไปด้วย ทำเอาลูกๆ ต้องกลั้นยิ้มขำ กับแข่งขันจีบสาวของสองหนุ่มวัยลายคราม“คุณปรัชญ์ผมว่า พ่อของผมคงอยากให้แม่ของคุณ มาเป็นยายของพี่ไม้จริงๆ”ภานุเอ่ยยิ้มๆ เขารู้ดีว่าคนอย่างเจ้าสัวโภคินไม่ได้ถูกใจผู้หญิงคนไหนง่ายๆ ไม่อย่างนั้นพ่อของเขาคงมีแม่เลี้ยงให้เขาตั้งนานแล้ว ไม่อยู่มาจนถึงตอนนี้หรอก“พ่อของผมก็ดูท่าจะอยากให้พี่ไม้มีย่าเหมือนกัน คุณว่ายังไง ถ้าพ่อของผมอยากจีบแม่ของคุณ”กันต์เชียร์พ่อตัวเองออกนอกหน้า เขาถูกชะตากับเปรมใจมาก อีกฝ่ายต่างกับแม่ของเขาคนละขั้ว อยู่ใกล้ๆ แล้วเย็นอกเย็นใจ พ่อเขาแทบจะหมดลายเมื่อพบคนแบบนี้“คุณกันต์ผมไม่ได้อยากมีพ่อเลี้ยงหรอกนะ ส่วนคุณนุคุณเองคงไมได้ขาดความความอบอุ่นจากแม่ จนอยากได้แม่เลี้ยงใหม่ตอนนี้หรอกใช่ไหม”ปรัชญ์ตอบกลับสองหนุ่มด้วยน้ำเสียงเข้มจัด ดวงตาขุ่นขวางไม่ชอบใจ“แหม... คุณปรัชญ์นี่หวงแม่น่าดูนะครับ” ภานุเอ่ยแซวขำๆ แต่คนฟังไม่ขำด้วยฟาดสายตาเขียวขุ่นกลับมา กันต์เองก็ยังไม่เลิกรา“คุณเปรมยังสาวย

  • ทัณฑ์ราคี   ตอนที่ 83 วิมานในอ้อมแขน/2

    ตอนที่ 83 วิมานในอ้อมแขน/2นับตั้งแต่กริชได้เคลียร์ใจกับมัสลินแล้ว ทั้งสองก็กลับมาใช้ชีวิตอยู่ด้วยกัน มัสลินบอกกับชายหนุ่มว่าเธอสงสัยว่าตัวเองจะตั้งครรภ์ ซึ่งอาจจะเกิดในช่วงที่ไปเที่ยวทะเลปราณบุรีแล้วมีความสัมพันธ์กัน กริชตื่นเต้นมากเขาจึงพามัสลินไปตรวจที่โรงพยาบาล“ผลตรวจเป็นยังไงบ้างครับคุณหมอ”กริชเอ่ยถามนายแพทย์ ตั้งใจรอคำตอบอย่างวาวหวัง ในตอนที่มัสลินตั้งท้องพี่ไม้เขาพลาดโอกาสสำคัญนี้ไป เขาอยากทำหน้าที่พ่อสักครั้งให้สมบูรณ์“ขอแสดงความยินดีด้วยนะครับ ภรรยาของคุณตั้งครรภ์ได้เจ็ดสัปดาห์แล้วครับ”นายแพทย์แจ้งผลตรวจด้วยรอยยิ้ม ก่อนจะหัวเราะเมื่อเห็นคุณพ่อคนใหม่ ลุกจากเก้าอี้ไปกอดภรรยา หอมแก้มเธอทั้งซ้ายขวาแบบไม่อายใคร“มัสจ๋า คุณท้อง ได้ยินไหมว่าเรากำลังจะมีลูกกัน”กริชดีใจสุดขีด เขาลุกขึ้นมากอดภรรยาที่นั่งข้าง ๆ หอมแก้มเธอ ทั้งซ้ายทั้งขวา ทำท่าจะจูบแต่มัสลินหยิกเขาให้รู้สึกตัวก่อน ไม่อย่างนั้นอาจจะทำประเจิดประเจ้ออายหมอพยาบาลไปแล้ว“ขอบคุณนะคะคุณหมอ คุณกริชนั่งลงค่ะ ฟังหมออธิบายหน่อย”มัสลินดึงแขนสามีให้นั่งลง ใบหน้าของคุณพ่อยังประดับด้วยรอยยิ้ม ไม่ยอมหุบง่ายๆ“เดี๋ยวหมอจะทำเรื่องกา

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status