แผนการของเซียวหลินเทียนนั้นสามารถรับประกันความปลอดภัยของเถาจื่อได้ดียิ่งขึ้น
เขาได้บอกกับหลิงอวี้ระหว่างทางไปงานเลี้ยงแล้ว และหลิงอวี๋ก็เห็นด้วย
แต่นางก็ยังคงกังวลอยู่บ้าง
“เซียวหลินเทียน เถาจื่อเป็นคนซื่อตรงและหัวแข็ง หม่อมฉันกังวลว่านางเข้าไปในจวนเจ้าแห่งทะเลแล้วจะมิสามารถควบคุมความแค้นที่มีต่อเจ้าแห่งทะเลได้ จนเผลอแสดงพิรุธออกมาทางสีหน้า!”
“การล่อเจ้าแห่งทะเลออกไปย่อมเป็นผลดีกับนาง แต่ชายาเจ้าแห่งทะเลก็มิใช่คนธรรมดา หม่อมฉันเกรงว่าเถาจื่อจะมิใช่คู่ต่อสู้ของนาง!”
เซียวหลินเทียนปลอบโยนว่า “เจ้ากังวลจนคิดมากไปแล้ว! เถาจื่อติดตามเจ้ามานานเพียงนี้ นางย่อมรู้จักพลิกแพลงตามสถานการณ์ได้!”
“ยิ่งไปกว่านั้น เถาจื่อก็มิได้จะไปลอบสังหารพวกเขาเอง เพียงแค่ระมัดระวังตัวหน่อยก็จะมิเกิดเรื่องอะไรขึ้น!”
“หวังว่าจะเป็นเช่นนั้น!”
หลิงอวี๋คิดว่าทุกคนต่างก็มิใช่คู่ต่อสู้ของเจ้าแห่งทะเล ในเมื่อคิดแผนการนี้ขึ้นมาได้ ก็ต้องมีคนไปลงมือ
อีกอย่างพวกเขาก็ไม่มีใครสะดวกเท่าเถาจื่อ จึงจำต้องให้นางไปเสี่ยงภัย
เมื่อมาถึงจวนเจ้าแห่งทิศใต้ ท่านผู้เฒ่าตระกูลเย่ เย่ซงเฉิงและเย่หรงเป็นตัวแทนของตระกูลเย่มางานเลี้
