แชร์

บทที่ 2431

ผู้เขียน: กานเฟย
“เถาจื่อ!”

หานเหมยโผเข้ากอดเถาจื่อแน่น ปล่อยโฮร้องไห้สะอึกสะอื้นออกมา

ยามนี้ นางหวนนึกถึงวันวานที่เคยใช้ชีวิตร่วมกับเถาจื่อและหานอวี้ ราวกับเป็นพี่น้องแท้ ๆ

ความผูกพันที่สั่งสมมาทีละน้อยนั้น มีหรือจะลบเลือนไปได้ง่าย ๆ?

เถาจื่อเองก็มิอยากทำร้ายหานอวี้ถึงตาย!

หลิงอวี๋เห็นทั้งสองคนก็พลอยน้ำตาไหลตามไปด้วย

เซียวหลินเทียนและฉินซานที่มองดูอยู่ห่าง ๆ เห็นภาพตรงหน้าแล้ว ก็มิรู้จะปลอบโยนสตรีทั้งสามอย่างไรดี

เนิ่นนานผ่านไป เถาจื่อเป็นฝ่ายหยุดร้องไห้ก่อน นางฝืนยิ้มกล่าวว่า “คุณหนู อย่าร้องไห้เลยเจ้าค่ะ!”

“เหตุใดจึงทำราวกับว่าบ่าวไปแล้วจะต้องตายเสียอย่างนั้น!”

“ฝ่าบาททรงรับสั่งเรื่องที่ให้บ่าวปฏิบัติอย่างชัดแจ้งแล้ว เพียงบ่าวระมัดระวังรอบคอบ ย่อมสามารถกลับมาได้อย่างปลอดภัยแน่นอน!”

“คุณหนู ท่านหลักแหลมถึงเพียงนั้น บ่าวเชื่อว่าหากทำตามที่ท่านชี้แนะ ย่อมมิเป็นอันตรายแน่นอนเจ้าค่ะ!”

เซียวหลินเทียนจึงเดินเข้ามาประคองหลิงอวี๋ให้ลุกขึ้น

“เข้าไปด้านในกันก่อนเถิด! เรื่องนี้ยังต้องหารือกันอีกมาก ทั้งวิธีการใช้พิษของเจ้าด้วย อาอวี๋ ต้องไตร่ตรองให้รอบคอบ!”

วันที่หลิงอวี๋คิดแผนการนี้ขึ้นได้ เมื่อกล
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2684

    หลิงอวี๋มองมิเห็นว่าในห้องชั้นบนนั้น ป้าเหมิงกำลังร้องไห้อย่างสิ้นหวังนางกุมมือของเหมิงหลิงหลิงไว้แน่น พลางกล่าวด้วยน้ำเสียงเศร้าสร้อยว่า “หลิงหลิง เป็นแม่เองที่ถ่วงรั้งเจ้าไว้!”“หากมิใช่เพราะแม่ เจ้าก็คงจากที่นี่ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้แล้ว!”เหมิงหลิงหลิงลูบมือของท่านแม่เบา ๆ พลางกระซิบว่า “ท่านแม่ ข้ามีวิธีแก้สถานการณ์นี้แล้วเจ้าค่ะ!”“จะบอกให้นะเจ้าคะ วันนี้ตอนที่ลูกออกไปล่าสัตว์ จับบุรุษผู้หนึ่งมาได้ เขามีวรยุทธ์สูงส่งมาก!”“ขอเพียงลูกเกลี้ยกล่อมให้เขาแต่งงานกับลูกได้ เหมิงซินก็มิใช่คู่ต่อสู้ของเขาเลยแม้แต่น้อย!”หลิงอวี๋ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับพูดมิออกแม่นางน้อยนี่โง่เง่าหรืออย่างไรกัน นางมิรู้จักเซียวหลินเทียนด้วยซ้ำ แต่กลับกล้าเอ่ยวาจาว่าจะเกลี้ยกล่อมให้เขายอมรับนางเป็นภรรยาให้ได้ยิ่งไปกว่านั้น นางรีบร้อนอยากจะหนีให้พ้นจากการต้องแต่งงานกับเหมิงซิน จึงคิดจะลากใครก็ได้เข้ามาช่วยแล้วจะรู้ได้อย่างไรว่าบุรุษผู้นี้จะดีไปกว่าเหมิงซิน?“ท่านแม่ แต่ลูกกังวลว่าจะควบคุมบุรุษผู้นี้มิได้! ลูกเห็นว่าเขารูปโฉมสง่างาม ท่าทางมิธรรมดา คนเช่นนี้ย่อมมิยอมก้มหัวเชื่อฟังคำสั่งของข้าแน่!”

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2683

    หลิงอวี๋จ้องมองไปยังจุดที่คนทั้งสองกำลังพูดคุยกัน หลังจากเพ่งมองอย่างตั้งใจ ในที่สุดนางก็มองเห็นคนทั้งสองที่แท้เสื้อคลุมกันฝนบนกายของคนทั้งสองล้วนทำขึ้นจากการเย็บใบไม้เข้าด้วยกัน เมื่อมองดูจึงกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวกับพุ่มไม้ หากมิสังเกตให้ดีก็มิอาจพบเห็นได้เลย หลิงอวี๋สัมผัสมิได้ถึงความผันผวนของพลังวิญญาณจากคนทั้งสองมากนัก ทว่านางก็มิได้ผลีผลามลงมือ ยังคงอดทนรอคอยอย่างใจเย็นเมื่อเห็นว่าท้องฟ้าเริ่มมืดครึ้มลงอีกครั้ง ชายคนหนึ่งก็เอ่ยขึ้นว่า “พี่รอง กลับกันเถอะ ฟ้าจะมืดแล้ว คงไม่มีใครมาอีกแล้ว!”“ฝนตกจนข้าเปียกไปทั้งตัว ข้ามิอยากล้มป่วยไป!”ชายที่ถูกเรียกว่าพี่รองจึงกล่าว “เช่นนั้นก็กลับกันเถอะ!”ทั้งสองเริ่มเคลื่อนไหวและเดินกลับไปหลิงอวี๋รอจนกระทั่งพวกเขาเดินไปไกลแล้วจึงค่อย ๆ ติดตามไปนางเห็นคนทั้งสองสวมเสื้อกันฝนใบไม้ที่หนาหนัก แต่กลับหลบหลีกกับดักได้อย่างคล่องแคล่วและมุ่งหน้าต่อไปหลังจากเดินมาได้ราวหนึ่งลี้ พวกเขาก็มาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่งที่สร้างอยู่บนเนินกลางเขาหลิงอวี๋ที่อยู่ด้านหลังเห็นแล้วก็ถึงกับนิ่งอึ้งไปชั่วขณะ ก่อนหน้านี้ชาวบ้านจากหมู่บ้านตงหยางล้วนอาศัยอยู่ในถ้

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2682

    เมื่อเห็นกับดัก หลิงอวี๋กลับถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกกับดักนี้เห็นได้ชัดว่ามีคนขุดขึ้น ซึ่งพิสูจน์ได้ว่าในป่าลึกแห่งนี้มีผู้ประสบภัยที่หลบหนีมาพักพิงอยู่เซียวหลินเทียนอาจจะพลัดหลงเข้ามาในเขตควบคุมของพวกเขาโดยมิตั้งใจ จนตกลงไปในกับดักและถูกคนเหล่านี้จับตัวไปเซียวหลินเทียนมีวรยุทธ์สูงส่ง หากตกลงไปในกับดักนี้ ด้วยความสามารถของเขาแล้ว การจะหนีออกมาก็มิใช่เรื่องที่เป็นไปมิได้เช่นนั้นแล้ว ก็น่าจะเป็นเพราะในตอนนั้นมีคนซุ่มโจมตีอยู่บริเวณใกล้เคียง เมื่อเห็นเซียวหลินเทียนตกลงไปในกับดัก จึงลงมือกับเขาทันที เป็นเหตุให้เขาถูกจับตัวไปได้ในที่สุดเมื่อเข้าใจถึงสาเหตุแล้ว หลิงอวี๋ก็มิร้อนรนอีกต่อไปนางมิได้รีบร้อนสำรวจต่อ แต่เร่งกลับไปยังค่ายพักเมื่อลู่ปินและหลิงหว่านเห็นหลิงอวี๋กลับมา ก็รีบเข้ามาถามว่า “ฮองเฮา มีข่าวของฝ่าบาทแล้วหรือยังพ่ะย่ะค่ะ?”หลิงอวี๋พยักหน้า “ข้าพบร่องรอยของพระองค์แล้ว จึงรีบกลับมาแจ้งให้พวกเจ้ารู้ก่อน”“ลู่ปิน เจ้าจัดให้ทุกคนตั้งค่ายพักแรมตรงนี้ หากข้ายังมิกลับมา ก็อย่าเพิ่งผลีผลามเคลื่อนไหว ข้าจะออกไปตามหาฝ่าบาทอีกครั้ง!”“ยังมิรู้ว่าคนที่อยู่บนเขานี้เป็นใคร แต

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2681

    มิว่าจะเป็นความเป็นไปได้แบบใด ก็ล้วนหมายความว่าเซียวหลินเทียนได้สูญสิ้นอิสรภาพไปแล้วหลิงอวี๋บังคับให้ตนเองสงบสติอารมณ์ลง ก่อนจะวิเคราะห์ต่อไปหากเซียวหลินเทียนประสบอุบัติเหตุ นั่นยังมิน่ากลัวเท่าใดนัก สิ่งที่น่ากลัวอย่างแท้จริงคือ หากเขาได้พบกับผู้แข็งแกร่ง พลังฝึกตนของผู้แข็งแกร่งผู้นั้นจะต้องสูงกว่าเซียวหลินเทียนอย่างแน่นอนหลิงอวี๋นึกถึงการต่อสู้ระหว่างเซียวหลินเทียนและหลงหมิงในครานั้น แม้วรยุทธ์จะด้อยกว่าหลงหมิง แต่เมื่อได้กินโอสถลับของสวินเย่เข้าไป เซียวหลินเทียนก็ยังสามารถต้านทานการต่อสู้อันหนักหน่วงกับหลงหมิงได้ช่วงใหญ่หากเซียวหลินเทียนได้พบกับผู้แข็งแกร่งเช่นนั้น หรือว่าผู้แข็งแกร่งคนนี้จะน่ากลัวยิ่งกว่าหลงหมิงเสียอีก? ถึงได้ทำให้เซียวหลินเทียนไร้ซึ่งเรี่ยวแรงขัดขืน และสูญสิ้นอิสรภาพไปโดยง่ายดายเช่นนี้?ยิ่งคิด หลิงอวี๋ก็ยิ่งใจหายก่อนหน้านี้มิเคยได้ยินว่าในแดนเทพแห่งนี้ยังมีผู้ใดแข็งแกร่งกว่าหลงหมิง หรือว่าคนที่เซียวหลินเทียนพานพบคือฝูไห่?แต่ในมิช้า หลิงอวี๋ก็รู้สึกว่าความคิดของตนช่างเหลวไหลสิ้นดีหากฝูไห่ฟื้นคืนชีพขึ้นมาจริง ก็คงมุ่งหน้าไปยังเมืองหลวงแดนเทพเพื่

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2680

    ขณะที่หลิงหว่านกำลังขุดผักป่า นางก็เอ่ยถามขึ้นว่า “พี่หญิงหลิงหลิง ผักป่าพวกนี้กินอย่างไรหรือเจ้าคะ? นำไปต้มแกงหรือ?”ผักป่าเหล่านี้หลิงหว่านมิเคยเห็นมาก่อน นางกังวลว่าจะทำมิเป็น จึงได้เอ่ยถามหลิงอวี๋หลิงอวี๋ยิ้มพลางกล่าวว่า “วิธีการกินมีมากมายนัก สามารถนำไปตากแห้งเก็บไว้ ภายหลังนำออกมาผัดกับหมูแห้งก็ได้!”“หรือจะนำไปลวกแล้วยำกินก็ยังได้!”หลิงอวี๋บอกวิธีปรุงอาหารจากผักกูดเท่าที่นางจำได้ทั้งหมดให้แก่หลิงหว่านหลิงหว่านตั้งใจจดจำทุกอย่างระหว่างการเดินทาง หลิงหว่านรับหน้าที่เป็นแม่ครัวด้วยความเต็มใจ ช่วยเตรียมอาหารให้แก่กองทหารในระหว่างนั้น หากหลิงอวี๋มีเวลาว่างก็จะเข้ามาช่วย และได้สอนวิธีการทำอาหารมากมายให้แก่หลิงหว่านบัดนี้หลิงหว่านรู้สึกเคารพเลื่อมใสในตัวหลิงอวี๋อย่างสุดซึ้ง นางแอบปฏิญาณในใจว่าจะต้องเรียนรู้จากหลิงอวี๋ให้ดี ในภายภาคหน้าจะได้เป็นที่นับถือของผู้คนเช่นเดียวกับหลิงอวี๋ในมิช้า หลิงอวี๋และหลิงหว่านต่างก็เก็บผักป่าได้เต็มตะกร้าใหญ่ หลิงอวี๋จึงพาหลิงหว่านกลับไปเตรียมทำอาหารก่อนเมื่อกลับถึงที่พัก ทหารองครักษ์ของลู่ปินได้กางกระโจมเสร็จเรียบร้อยแล้ว หลิงอวี๋มิเห็

  • ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา   บทที่ 2679

    แม่ทัพจี้เองก็ผ่านการไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนแล้วจึงได้ตัดสินใจเช่นนี้หลายวันที่ผ่านมา เขาได้เห็นกับตาตนเองว่าหลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนลงมือลงแรงด้วยตนเอง พยายามช่วยเหลือเหล่าราษฎรในการฟื้นฟูบ้านเรือนแม่ทัพจี้รู้สึกว่า มีเพียงคนอย่างหลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนเท่านั้นที่เมื่อได้ขึ้นเป็นจักรพรรดิแล้ว จะสามารถนำพาเหล่าประชาราษฎร์แห่งแดนเทพให้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและมั่นคงได้สิ่งที่คนธรรมดาเช่นพวกเขาปรารถนาก็เป็นเพียงการได้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและครอบครัวได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตากันผู้ใดที่สามารถมอบชีวิตที่มั่นคงให้แก่พวกเขาได้ แม่ทัพจี้ก็จะสนับสนุนคนผู้นั้นคำพูดของแม่ทัพจี้ขาดก็เพียงแต่มิได้เอ่ยออกมาตรง ๆ ว่า ให้หลิงอวี๋และเซียวหลินเทียนสถาปนาตนเองขึ้นเป็นองค์จักรพรรดิเสียเลยการแสดงท่าทีเช่นนี้ของเขาก็ถือเป็นการปูทางไว้ก่อน เพราะอย่างไรเสียยามนี้ก็ไม่มีใครล่วงรู้สถานการณ์ที่แท้จริงในราชสำนักหากเจ้าแห่งทิศใต้มิอาจแบกรับภาระหน้าที่นี้ได้ เขาก็ยินดีที่จะสนับสนุนหลิงอวี๋หรือเซียวหลินเทียนขึ้นเป็นจักรพรรดิอย่างแท้จริงทางด้านเซียวหลินเทียนนั้นได้ตัดสินใจแน่วแน่แล้วว่าจะให้หลิงอวี๋ขึ้นเป็นจ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status