เมื่อฮ่องเต้ได้ฟังคำให้การของเศรษฐีหวัง ก็ตรัสอย่างเคร่งขรึมว่า “ซางหง คุมตัวคนเข้ามาเถอะ!”
ผู้บัญชาการซางมัดคนไว้พร้อมนานแล้ว รอเพียงพระบัญชาจากฮ่องเต้เท่านั้น
คุณชายพันหน้ายังคงสวมใบหน้าที่เหมือนหวังชิงไม่มีผิดเพี้ยน ฮ่องเต้พินิจเขากับหวังชิง “เหมือนกันไม่มีผิดจริงๆ บนโลกยังมีวิชาเปลี่ยนหน้าที่ลึกล้ำเช่นนี้ เดิมเจ้ามีหน้าตาเช่นใดกัน? เจ้าลองเปลี่ยนต่อหน้าเราดูเสียหน่อย”
คุณชายพันหน้าถูกมัดมือมัดเท้า “ขอฝ่าบาทโปรดทรงคลายมัดให้ข้าน้อยก่อน ข้าน้อยถึงจะเปลี่ยนโฉมหน้าให้ฝ่าบาททอดพระเนตรได้พ่ะย่ะค่ะ
ราชองครักษ์รีบถือดาบใหญ่ก้าวเข้ามา ผู้บัญชาการซางกล่าวว่า “ชาวยุทธ์พวกนี้ล้วนมีทักษะแปลกพิสดาร ไม่อาจเชื่อพวกเขา โปรดทรงระวังจะมีหลุมพรางพ่ะย่ะค่ะ”
ฮ่องเต้รักชีวิตอย่างที่สุด เขาจึงถอยหลังเล็กน้อย แล้วถามอีกว่า “ในเมื่อเจ้ารับเงินจากสกุลหวังเพื่อสอบแทนหวังชิง แล้วเหตุใดเจ้าต้องใส่ความราชครูเจียงด้วย? เรื่องนี้เกี่ยวข้องอันใดกับราชครูเจียง?”
คุณชายพันหน้าคิดบทพูดไว้นานแล้ว “มิใช่ข้าน้อยต้องการใส่ร้ายราชครูเจียง แต่เป็นสกุลหวังที่คิดแค้นราชครูเจียงมาตลอดที่ในอดีตไม่ยอมรับหวังชิงเป็นศิษย์ รา
