LOGINShare
บทที่ 481
Latest chapter
ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา บทที่ 482
เมื่อฮ่องเต้ได้ฟังคำให้การของเศรษฐีหวัง ก็ตรัสอย่างเคร่งขรึมว่า “ซางหง คุมตัวคนเข้ามาเถอะ!”ผู้บัญชาการซางมัดคนไว้พร้อมนานแล้ว รอเพียงพระบัญชาจากฮ่องเต้เท่านั้นคุณชายพันหน้ายังคงสวมใบหน้าที่เหมือนหวังชิงไม่มีผิดเพี้ยน ฮ่องเต้พินิจเขากับหวังชิง “เหมือนกันไม่มีผิดจริงๆ บนโลกยังมีวิชาเปลี่ยนหน้าที่ลึกล้ำเช่นนี้ เดิมเจ้ามีหน้าตาเช่นใดกัน? เจ้าลองเปลี่ยนต่อหน้าเราดูเสียหน่อย”คุณชายพันหน้าถูกมัดมือมัดเท้า “ขอฝ่าบาทโปรดทรงคลายมัดให้ข้าน้อยก่อน ข้าน้อยถึงจะเปลี่ยนโฉมหน้าให้ฝ่าบาททอดพระเนตรได้พ่ะย่ะค่ะราชองครักษ์รีบถือดาบใหญ่ก้าวเข้ามา ผู้บัญชาการซางกล่าวว่า “ชาวยุทธ์พวกนี้ล้วนมีทักษะแปลกพิสดาร ไม่อาจเชื่อพวกเขา โปรดทรงระวังจะมีหลุมพรางพ่ะย่ะค่ะ”ฮ่องเต้รักชีวิตอย่างที่สุด เขาจึงถอยหลังเล็กน้อย แล้วถามอีกว่า “ในเมื่อเจ้ารับเงินจากสกุลหวังเพื่อสอบแทนหวังชิง แล้วเหตุใดเจ้าต้องใส่ความราชครูเจียงด้วย? เรื่องนี้เกี่ยวข้องอันใดกับราชครูเจียง?”คุณชายพันหน้าคิดบทพูดไว้นานแล้ว “มิใช่ข้าน้อยต้องการใส่ร้ายราชครูเจียง แต่เป็นสกุลหวังที่คิดแค้นราชครูเจียงมาตลอดที่ในอดีตไม่ยอมรับหวังชิงเป็นศิษย์ รา
ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา บทที่ 481
วังหลวง รอจนบัณฑิตนับร้อยยืนอยู่ในลานจัตุรัสของพระราชวัง เซียวอวี้และพี่น้องสกุลเฉิงก็อยู่ในนั้น กระทั่งยังมีบุตรชายของตระกูลขุนนางอีกจำนวนมากด้วยเดิมคนจำนวนมากล้วนไม่กล้ามา เป็นราชครูพานให้กำลังใจพวกเขา มอบโอกาสให้พวกเขาได้พบฮ่องเต้ ฮ่องเต้ก็เป็นศิษย์ของท่านราชครูพานเช่นกัน ในบรรดาคนเหล่านี้ก็มีลูกศิษย์ของราชครูพาน นี่จึงเป็นการสร้างความนิยมให้ฮ่องเต้อีกระลอก พร้อมกับลบล้างความขลาดกลัวในใจของทุกคนไปพวกเขาตอบรับการเรียกตัวของราชครูพานอย่างพรักพร้อม พากันเข้าร่วมเป็นขบวนใหญ่อย่างพร้อมพรักมีระเบียบ ดูแล้วคึกคักเปี่ยมด้วยพลังแห่งความรุ่งโรจน์ฮ่องเต้และเหล่าขุนนางมาที่เชิงบันไดหน้าพระตำหนักจินหลวน มองดูดวงหน้าอันอ่อนเยาว์สดใสแต่ละดวง ราชครูพานนำทุกคนถวายบังคม “เกล้าทั้งหลายน้อมถวายพระพรฝ่าบาท ขอฝ่าบาททรงพระเจริญหมื่นปี หมื่นปี หมื่นๆ ปี”ฮ่องเต้เหลือบมองเจียงจิ่นเหยียนคราหนึ่ง ความหมายคือเขาก็เป็นบัณฑิตในปีนี้สมควรกลับสู่กลุ่มได้แล้วจากนั้นก็เห็นเจียงจิ่นเหยียนถอดหมวกขุนนางออกแล้วเข้าไปยืนอยู่ในขบวนเช่นกันใบหน้าของฮ่องเต้เต็มไปด้วยรอยยิ้ม น้ำเสียงก็เต็มไปด้วยความเป็นมิตร “ล้วนไม
ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา บทที่ 480
ซูเซวี่ยนกล่าวว่า “ด้านล่างคึกคักเป็นพิเศษเชียวล่ะ ได้ยินว่าเพราะมีคนทุจริตในการสอบขุนนาง บัณฑิตพวกนี้ถึงได้โวยวายขึ้นมา พวกคนที่ไร้ภูมิหลังที่ดีก็ได้แต่อาศัยการสอบขุนนางมาเปลี่ยนแปลงโชคชะตาของพวกเขาเท่านั้น ที่ร่ำเรียนอย่างลำบากลำบนมานับสิบปี ก็เพื่อวันนี้เท่านั้น”หลี่เฉิงกล่าวว่า “คนที่ไม่มีพื้นฐานครอบครัวหนุนหลังถึงสอบได้ก็ไม่กลายเป็นปลาเค็มบนเขียงผู้อื่นหรือ?” เพลานี้เขายังไม่รู้ว่า ผู้ที่นั่งอยู่เบื้องหน้าเขาก็คือผู้ที่ก่อให้เกิดเรื่องวุ่นวายในครั้งนี้นั่นเองคนหนึ่งเป็นบุตรชายของเจ้ากรมหลี่ อีกคนเป็นลูกชายของแม่ทัพซู คนทั้งสองคาบช้อนทองมาตั้งแต่เกิดแล้ว ไม่ต้องไปเบียดเสียดจนหัวร้างข้างแตกเพื่อเข้าสอบ ที่บ้านก็สามารถเตรียมตำแหน่งดีๆ ไว้ให้ เมื่อสร้างผลงานมีความสำเร็จขึ้นมาก็ยังจะได้เลื่อนตำแหน่งอีก ก็เหมือนอย่างเจียงจิ่นเหยียนในยามนี้ ต่อให้เขาไม่สอบ แต่เมื่อมีการสนับสนุนจากรัชทายาท ก็ยังสามารถรุ่งเรืองก้าวหน้าดุจระลอกคลื่นที่มีแรงลมหนุนได้พูดอีกอย่างก็คือ ที่พวกเขาเข้ามาในสนามการทำงานก็เพื่อชุบตัวเท่านั้น ในอนาคตมีโอกาสอย่างมากที่จะสืบทอดตำแหน่งต่อจากบิดาซูเซวี่ยนหัวเราะขึ
ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา บทที่ 479
ในเวลาเดียวกัน อีกด้านหนึ่ง ในมือของซูเซวี่ยนกำจอกสุราไว้จอกหนึ่ง ภายในดวงตาเต็มไปด้วยความมืดทะมึนเมื่อหลี่เฉิงเห็นซูเซวี่ยนที่เป็นเช่นนี้ ก็รู้สึกขนลุกซู่ขึ้นมา ผู้ใดกล้าล่วงเกินสกุลซู ซูเซวี่ยนก็จะเล่นงานคนผู้นั้นจนอยู่ไม่สู้ตาย เซวี่ยนนั้นเป็นคนที่จิตใจทะเยอทะยาน มีแค้นต้องชำระมาตั้งแต่เด็กซูเซวี่ยนกล่าวว่า “พี่หลี่อยู่ในเมืองหลวงก็นับได้ว่าเจริญก้าวหน้าอย่างรวดเร็ว ไม่เหมือนข้าที่ได้แต่ฝุ่นเหลืองเต็มหน้าอยู่ที่ชายแดน”หลี่เฉิงกล่าวว่า “ข้ากลับอิจฉาพี่ซู อย่างน้อยอยู่ที่ชายแดนก็ห่างไกลจากฮ่องเต้ ไม่ต้องถูกควบคุม อยากทำอะไรก็ทำ ไม่เหมือนข้าที่ได้แต่อยู่ในค่ายทหาร ใช้ชีวิตไปวันๆ แบบไม่ได้เติบโต”อันที่จริงเมื่อเทียบกันแล้ว จุดออกตัวของหลี่เฉิงยังสูงกว่าซูเซวี่ยนเสียอีก หากเขาขยันสักหน่อยอย่างน้อยตอนนี้ก็คงเป็นแม่ทัพแล้ว แต่เขาก็ยังคงเป็นเพียงรองผู้บังคับการเท่านั้น ตำแหน่งที่เจ้ากรมหลี่มอบให้บุตรชายของเขานับว่าระมัดระวังเกินไปจริงๆ แต่นั่นก็เป็นเพราะเขารู้ว่าบุตรชายของตนมีนิสัยอย่างไร เกรงว่าหากเขาปีนสูงเกินไปเขาจะควบคุมตนเองไม่ได้ซูเซวี่ยนพยักหน้า เขาก็เป็นพวกหากไม่มีเรื่องก็
ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา บทที่ 478
บรรดาผู้ที่ติดตามนางมาก็ดูนางเป็นแบบอย่างแล้วทำความเคารพตามเช่นกันเมื่อเจียงหวยเห็นนางมา ก็ร้อนใจเช่นกัน อยากถามนางว่ามาทำสิ่งใดเฝิงจิ้งย่วนนั้นมาเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรมให้สามีตน นับจากหน่วยราชองครักษ์จากไป นางก็มิได้ลนลาน แต่เรียกหัวพ่อบ้านมาถามว่าเงินในห้องเก็บของมีที่มาอย่างไร พ่อบ้านจึงได้รายงานว่าเป็นของขวัญที่พระชายารัชทายาทให้คนส่งมานางก็มิได้รีบไปหาเจียงเฟิ่งหัว แต่ไปหาหงซิ่วโดยตรง หงซิ่วจึงเล่าเรื่องที่พ่อบ้านเฉิงก็มอบของขวัญมาให้เช่นกันออกมา ไม่มีผู้ใดคาดคิดว่าพ่อบ้านเฉิงจะส่งเงินมา เมื่อถามพ่อบ้านเฉิงอีกครั้ง คนเขามิได้ส่งเงินมาเลย แต่ส่งเครื่องใช้สี่สมบัติแห่งห้องหนังสือหรือเครื่องเขียนมาแสดงความยินดีที่คุณชายใหญ่แห่งสกุลเจียงสอบติดต่างหากประกอบกับที่หน่วยราชองครักษ์มาค้นจวน เมื่อเฝิงจิ้งย่วนรวมเรื่องเข้าด้วยกัน ก็คิดว่าเจียงหวยต้องเกิดเรื่องขึ้นแล้วแน่นางยิ่งรู้สึกว่าเรื่องราวไม่ถูกต้องขึ้นเรื่อยๆ จึงนำคนมาร้องขอความยุติธรรมหน้าประตูวัง นางเกรงว่าเจียงหวยจะเกิดเรื่องเพราะเงินพวกนี้แล้วถูกประหารทิ้งทันทีเข้าจริงๆฮ่องเต้เห็นเพียงใบหน้าด้านข้างของเฝิงจิ้งย่วน ก
ย้อนชะตาวิวาห์รัก ชาตินี้ข้าขอเป็นฮองเฮา บทที่ 477
ทางด้านนี้ ฮ่องเต้ก็ไม่รีบ เขาก็กำลังรอเช่นกัน ไม่รู้ว่าการจับ ‘ผี’ ที่เจียงเฟิ่งหัวพูดถึงจะใช่ซูเต๋อไห่หรือไม่ก็ได้ยินฮ่องเต้กล่าวอย่างเคร่งขรึมว่า “แม้ยามนี้จะสามารถพิสูจน์ได้ว่าราชครูเจียงไม่เคยพบกับหวังชิงที่ร้านขายอาภรณ์ แต่เงินก็ค้นได้จากจวนสกุลเจียงจริงๆ เจียงหวย เจ้ามีหลักฐานใดมาพิสูจน์ได้ว่าเงินพวกนี้ไม่ใช่ของที่หวังชิงติดสินบนเจ้า”ที่ฮ่องเต้ถามเช่นนี้เห็นได้ชัดว่าจงใจ แต่ก็เป็นสิ่งที่ทุกคนอยากถามเช่นกัน ยังดีที่เจียงหวยสามารถพิสูจน์ได้ว่าอาจมีคนจงใจใส่ร้ายเขาเจียงหวยตะลึงไปชั่วขณะ จุดสำคัญก็คือความจริงใจ ได้ยินเขากล่าวเพียงว่า “ทูลฝ่าบาท กระหม่อมกลับไม่สามารถตอบข้อสงสัยนี้ของพระองค์ได้จริงๆ พ่ะย่ะค่ะ เพราะของสิ่งนี้ ท่านผู้บัญชาการซางค้นออกมาจากห้องเก็บของของสกุลเจียง แต่มันเข้าไปอยู่ในห้องเก็บของได้อย่างไร กระหม่อมก็ไม่ทราบจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ”“สกุลเจียงนั้นมีเฝิงซื่อภรรยาของกระหม่อมเป็นผู้ดูแล ดังนั้นกุญแจของห้องเก็บของปกติแล้วล้วนอยู่กับตัวภรรยาของกระหม่อม กระหม่อมไม่ทราบจริงๆ ว่าสกุลเจียงมีเงินพวกนี้เพิ่มขึ้นมาได้อย่างไรพ่ะย่ะค่ะ”“แต่กระหม่อมกำลังคิดว่า หากกระหม่อมต้
You may also like
บุตรีอนุผู้ถูกทอดทิ้ง
หิมะที่ปลิดปลิว56.8K viewsเกิดใหม่ทั้งทีได้ลูกมาสองแถมสามีอีกหนึ่งคน
พิมพ์สีทอง39.9K viewsชายาข้ามภพ
หลินซินเหยียน17.5K viewsบ่วงดวงชะตา พระชายาหมอดูมือฉมัง
เจียงหนานเยียน82.3K viewsเกิดใหม่ครานี้ ข้าจะถอยให้ทุกคน
moonlight -mini1.5K viewsเกิดใหม่เป็นพระชายาท่านอ๋องตาบอด
เสี่ยวชิงเทียน6.3K viewsฮองเฮาจอมซุ่มซ่ามของเจิ้น
Yuyueyuan84 viewsท่านประมุขปล่อยข้าไปเถอะ...ข้าแก่แล้ว
วนิลากลิ่นเลม่อน22581 views
