หลายวันต่อมา
ถึงวันที่ศาลนัดตัดสินความผิดที่สองคนแม่ลูก หลิงเจียอี กับ หลิงจินเยว่ ได้ก่อ นายท่านเวินที่เป็นผู้ถูกกระทำได้เข้าร่วมฟังการตัดสินนี้ด้วย เป็นอันว่าสองคนแม่ลูกถูกศาลตัดสินให้ถูกประหารชีวิตด้วยการยิงเป้าทันที
ส่วนเฮียซ้งที่ถูกภรรยาจับตอนจนเป็นขันที ตอนนี้ก็อยู่ไม่สู้ตาย ผู้คนต่างก็เลื่องลือปากต่อปากเรื่องความโหดของคุณนายใหญ่ บ้างก็สงสารคนเจ้าชู้ที่ต้องเสียของรักไป บ้างก็สมน้ำหน้าที่มักมากไม่รู้จักพอ
"คุณพ่อคิดมากเรื่องผู้หญิงคนนั้นเหรอคะ"
บนโต๊ะอาหาร เฉิงฮวนเห็นว่าบิดาของเธอค่อนข้างมีสีหน้าเป็นกังวลจึงลองเอ่ยถามดู
"พ่อทั้งโกรธและเกลียดตัวเองที่พาสองคนนั้นเข้ามาในบ้าน เดิมทีเราก็อยู่กันอย่างมีความสุขดีแล้วแท้ๆ"
"คุณพ่ออย่าคิดมากสิคะ อย่างน้อยตอนนี้เราก็ปลอดภัยกันทุกคน"
"บ้านหลังนั้นเดิมทีพ่ออยากจะขายทิ้ง มองทีไรมันก็ทำให้พ่อตอกย้ำตัวเองอยู่ตลอดเวลา"
"ถ้าอย่างนั้นเราก็ลองเปลี่ยนความทรงจำให้กับบ้านหลังนั้นดีไหมครับคุณพ่อ"
อี้หานที่นั่งฟังอยู่นานลองเสนอบางอย่างขึ้นมา ใจหนึ่งเขาก็ไม่รู้ว่าภรรยาไปเอาน้ำวิสุทธิ์มาจากไหน สิ่งที่เขารู้มีเพียงว่าเฉิงฮวนต้องทำความดี ช่วยเหลือคนอื่นเป็
