“เป็นอะไรไปครับคุณดาว ก่อนไปเข้าห้องน้ำยังอารมณ์ดีอยู่เลย ทำไมถึงได้อารมณ์บูดกลับมาหรือว่าน้ำในห้องน้ำไม่ไหลหรือยังไงครับ” วิศวกรหนุ่มเย้าขำ ๆ
“อย่ามายั่วโมโหนะแดลเนียล ผู้ชายนี่เป็นยังไงกันนะ ปากไม่ดีแบบนี้กันทุกคนหรือยังไงนะ” เธอตวัดตามองเหมือนจะค้อนแฟนเพื่อนพลางเอ่ยพาล ๆ เสียงฉุนเฉียว
“หึ ๆ โอเค ๆ รอคุณอารมณ์ดีแล้วค่อยบอกผมก็ได้ ดื่มน้ำส้มคั้นหวาน ๆ ที่คุณสั่งไว้ก่อนดีกว่า จะได้อารมณ์เย็นขึ้น” เขาเลื่อนแก้วเครื่องดื่มที่บริกรนำมาเสิร์ฟให้กับหญิงสาวอย่างเอาใจ
เพียงดาวทำหน้ามุ่ย แต่ยอมคว้าแก้วเครื่องดื่มเย็นเฉียบมาดื่มจากนั้นค่อยถอนใจแรง “เมื่อกี้ฉันเจอผู้ชายคนหนึ่ง รูปร่างหน้าตาก็ดีอยู่หรอก แต่มารยาททรามมาก อยู่ ๆ ก็มาพูดจากวนประสาททำเหมือนเคยรู้จักกันมาก่อนทั้งที่ฉันเพิ่งเคยเห็นหน้าเขาครั้งแรกก็วันนี้เอง”
“ไหน...คนไหน เขายังอยู่ไหม” แดลเนียลเลิกคิ้วพลางกวาดสายตามองหาบุรุษลักษณะตามที่เพียงดาวเอ่ยถึง
หญิงสาวหันหลังกลับไปกวาดสายตามองหาแต่ไม่พบเขาแล้ว
“ไม่รู้ไปทางไหนแล้ว ช่างเขาเถอะ เดี๋ยวกินข้าวอิ่มแล้วเรารีบขึ้นไปดูอาการแฟนคุณกันดีกว่า ป่านนี้หายปวดท้องรึยังก็ไม่รู้”
“รอบเดือนมาทีไรป
