หลังจากที่ทั้งสองคนไล่เหล่าบอดี้การ์ดและพนักงานที่อยู่บริเวณใกล้เคียงออกไปทั้งหมดแล้วนั้น
ตอนนี้ทั้งสองคนก็นั่งอยู่บนเก้าอี้ชายหาดที่เคียงข้างกันโดยที่กอดหน้าอกและเชิดหน้าใส่กัน และจ้องมองไปยังหญิงสาวของแต่ละคนที่เล่นน้ำกันอย่างสนุกเพลิดเพลินจนไม่สนใจสิ่งรอบข้างใดๆ
“กูเห็นแก่ ที่เกรซเป็นเพื่อนสนิทของพลอยใสหรอกนะ กูถึงให้มึงมานั่งตรงนี้” เรียวตะพูดออกไป
“หึ กูก็เห็นแก่พลอยใสที่เป็นเพื่อนสนิทของเกรซเหมือนกัน ไม่งั้นกูไม่ให้มึงมานั่งดูเมียกูนั่งเล่นน้ำอยูนี่หรอก” ไรอันพูดออกมาอย่างไม่ค่อยพอใจสักเท่าไหร่นัก
แต่ทั้งสองก็ไม่สามารถทำอะไรได้ พวกเขาได้แต่นั่งทำหน้าบูดบึ้ง และนั่งดื่มแอลกอฮอล์ระหว่างรอผู้หญิงของตนเองเล่นน้ำ
เรียวตะจ้องมองพลอยใสอย่างไม่วางตา เธอคงจะมีความสุขมากที่ได้อยู่กับเพื่อนสนิท ตอนนี้ทั้งสองคนนั่งบนเรือคายัคและพายเล่นกันไปมา ท่ามกลางแดดที่เริ่มอ่อนลง
‘ทำไมพลอยใส เธอถึงน่ารักอย่างนี้วะ’ เขานึกอยู่ภายในใจ รอยยิ้มของเธอนั่นอย่างทำให้โลกของเขาสดใสยิ่งนัก ตั้งแต่เหตุการณ์ที่ผมปฏิเสธเธอไปวันนั้น ผมก็ไม่เคยได้เห็นรอยยิ้มอันสดใสของเธออีกเลย
ผมอยากจะเก็บช่วงเวลาตรงนี้เอาไว้นานๆ เมื
