“นะ นาย นี่มันโรงพยาบาลนะ!!”
“พลอยใส ฉันขอนะ ฉันคิดถึงเธอมาหลายวันแล้ว” เรียวตะพูดด้วยน้ำเสียงที่แหบพร่า
“แต่นายยังป่วยอยู่”
“แผลแค่นี้ทำอะไรฉันไม่ได้หรอก” เขาพูดและส่งสายตาอ้อนวอน
“แต่ฉันกลัวจะมีคนมาเห็น”
“งั้นฉันจะเดินไปล็อคประตู”
“มะ ไม่ต้อง นายยังเจ็บอยู่” หญิงสาวพูดจบก็เดินไปยังหน้าประตูและกดล็อคมันทันที ทำให้ชายหนุ่มที่ได้ยินเสียงกดล็อคกลอนประตูก็ยิ้มขึ้นมาทันที
หลังจากนั้นหญิงสาวก็ค่อยๆ เดินเข้ามาหาเขาที่เตียงคนไข้
“แค่ครั้งเดียวนะ” หญิงสาวยืนกันริมฝีปากและครุ่นคิดออกมา ว่าเธอควรจะเดินหน้าต่อหรือไม่ เพราะนี่มันในโรงพยาบาล แต่เธอก็เดินไปกดล็อคประตูให้เขาเป็นที่เรียบร้อยแล้ว
ในขณะที่เธอกำลังยืนครุ่นคิดอยู่ข้างเตียง ชายหนุ่มก็ดึงตัวเธอลงไปซบกับหน้าอกแกร่งของเขา
“เรียวตะ อย่าทำแบบนี้”
“ทำไมล่ะ??”
“นายจะเจ็บนะ”
“งั้นช่วยทำให้ฉันหน่อยได้ไหม”
“…”
“ถ้าเธอไม่ทำ ฉันจะทำมันเองแล้วนะ” เรียวพูดพร้อมกับทำท่าจะลุกขึ้นและเอื้อมมือไปกระตุกสายน้ำเกลือ แต่ทว่าหญิงสาวนั้นห้ามเรียวตะเอาไว้ได้ทัน
“ฉันทำ ฉันจะทำให้นายเอง” หญิงสาวพูดออกมา หลังจากเรียวตะได้ยินคำตอบของหญิงสาวที่เป็นที่พอใจยิ่งแล้ว
เขาก็
